Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Σύμφωνα με μία σύντομη τουρκόγλωσση ανακοίνωση ενημερωθήκαμε ότι το μέλος του ΣΕΜΔΘ (πρόεδρος της οποίας είναι ο κ. Χουσεΐν Μπαλτατζή, μηνυτής και διώκτης μας) η εκπαιδευτικός-ερευνήτρια κ. Şükriye MEMET, συνέγραψε και κυκλοφορεί από την ΠΕΚΕΜ βιβλίο της για τα “οθωμανικά-τουρκικά μνημεία του Δήμου Κομοτηνής”.

Σύμφωνα με το δελτίο τύπου της εταιρείας που κυκλοφόρησε μόνον στα τουρκόφωνα μέσα ενημέρωσης, “το περιεχόμενο του βιβλίου αναφέρεται σε τζαμιά, συντριβάνια, γέφυρες και άλλα μνημεία, που αποτελούν πολιτιστική κληρονομιά των προγόνων μας στο κέντρο της Κομοτηνής και στους οικισμούς αυτής, και που απειλούνται υπό εξαφάνιση. Το βιβλίο θα είναι χρήσιμο στην τουρκική μειονότητα της Δυτ. Θράκης και σε όλους τους ενδιαφερομένους”

Δεν γνωρίζουμε περισσότερα για το περιεχόμενο του βιβλίου και κυρίως δεν έχουμε εικόνα για τις πηγές που χρησιμοποιήθηκαν. Δεν γνωρίζουμε εάν θα υπάρξει κάποια δημόσια παρουσίαση του περιεχομένου του βιβλίου (αν και η γενική ιδέα έχει παρουσιασθεί σε διαδικτυακές κι άλλες εκδηλώσεις της ΠΕΚΕΜ και του ΣΕΜΔΘ) ούτε κι αν θα υπάρξει κάποιος δημόσιος διάλογος ή αντίδραση από τους συμβούλους του Δημάρχου Κομοτηνής και την Επιτροπή του Δήμου για τον Εορτασμό των Εκατό Χρόνων Ελευθερίας της πόλης.

Ωστόσο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι από τον τίτλο περιορίζεται χωροταξικά στον Δήμο Κομοτηνής και δεν αποκλείεται να αποτελεί το αντίβαρο του αφιερωματικού τόμου για τα Εκατόχρονα της πόλης μας, με τίτλο: «Διαβάζοντας» τὴν πόλη: Κουμουτζηνά, Γκιουμουλτζίνα, Κομοτηνὴ – Πρόσωπα καὶ κείμενα, που επιμελήθηκε η κ. Τζένη Κατσαρή-Βαφειάδη και στηρίχθηκε από τον Δήμο Κομοτηνής και την ΠΑΜΘ αλλά δυστυχώς δεν έτυχε ευρείας διαδόσεως και προβολής με ευθύνη του Δήμου Κομοτηνής.

Το συγκεκριμένο βιβλίο- όπως κι ένα πρόσφατο δίτομο έργο για την Ξάνθη- προκύπτει ότι προορίζεται για “ενδομειονοτική κατανάλωση” κι εντάσσεται στην γνωστή συνταγή της “τουρκο-ισλαμικής σύνθεσης” που αποτελεί συστατικό στοιχείο του τουρκικού εθνικισμού. Ο αποκαλούμενος και πολιτιστικός εκτουρκισμός που ταυτίζεται με την εξαφάνιση ή υποβάθμιση -στην καλύτερη εκδοχή- όλων εκείνων των στοιχείων που θύμιζαν ότι μεγάλο μέρος των εδαφών της τουρκικής δημοκρατίας αποτελούσε γενέθλιο έδαφος άλλων εθνών ενώ είδαμε και το εξής παράδοξο, να καλλιεργείται η πίστη ότι τα ελληνικά μνημεία της Μικράς Ασίας ανήκουν και συγκροτούν τον “αρχαίο τουρκικό πολιτισμό. “. Προφανώς, πρόκειται για την λογική του πατέρα του τουρκικού εθνικισμού, του Ζιγιά Γκιοκάλπ, οι ιδέες του οποίου υιοθετήθησαν από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) και ενεσωματώθησαν στο Σύνταγμα.

Την ίδια ώρα ωστόσο επικρατεί σιωπή και συγκάλυψη για τις συνεχιζόμενες καταστροφές Ορθόδοξων Χριστιανικών Μνημείων που έχουν χαρακτηριστεί ως μνημεία της παγκόσμια πολιτιστικής κληρονομίας από την Τουρκία.Το πρόσφατο παράδειγμα της Αγιάς Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη όπου από μουσείο μετατράπηκε σε τζαμί είναι ενδεικτικό.

Δεν είναι άσχετη ίσως και η τρέχουσα ειδησεογραφία με την γνωστή χορηγία Λεβέντ Σαδίκ για τις φανέλες του Πανθρακικού…