Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Ο απόβλητος, αήθης κι επονείδιστος Μουράτ Ομέρογλου σε λίγες ημέρες θ’αποτελεί παρελθόν για την Θράκη αλλά οι πρακτικές του ιδίου και των παρακρατικών υποτελών του έχουν προκαλέσει αναστάτωση στην Μειονότητα και απορία στο σύνολο του διπλωματικού κόσμου που παρακολουθεί τα όσα συμβαίνουν στην Θράκη.

Την απάντηση έδωσε με ορθό διπλωματικά λόγο ο Έλληνας Αναπληρωτής ΥΠ.ΕΞ. κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης διαπιστώνοντας ότι ” στη σημερινή Τουρκία ο ανθελληνισμός αποτελεί ένα ελκυστικό προϊόν που θέλουν να το προωθήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις” υπογραμμίζοντας ότι “στην ένταση και την πόλωση, απαντάμε με σοβαρότητα, αλλά και την απαιτούμενη ψυχραιμία. Εμείς δεν παίζουμε το παιχνίδι του κ. Ερντογάν”.

Διπλωματκοί αναλυτές που παρατηρούν την δράση του persona non grata Μουράτ Ομέρογλου αλλά και την ψύχραιμη στάση του κ. Ν. Δένδια, τονίζουν ότι ανάμεσα στις βασικές επιδιώξεις της Κυβέρνησης είναι:

• α)να μην δώσει στην τουρκική πλευρά την αφορμή για κλιμάκωση της έντασης
• β)να μην κατηγορηθεί από τρίτα κράτη για προκατάληψη ενάντια στην Τουρκία, διακινδυνεύοντας μία ατέρμονα αντιπαράθεση με όρους της παραδοσιακής διπλωματικής αντιπαράθεσης
• γ) να αναλυθούν οι υβριδικές διπλωματικές απειλές της γείτονος,
• δ) να εκφράζεται η δυσαρέσκεια ή διαμαρτυρία προς την Τουρκία σε υψηλότατο επίπεδο από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό καθώς
• ε) ο Κυριάκος Μητσοτάκης υιοθέτησε ένα διπλωματικό μονοπάτι όμοιο με αυτό μιας υπολογίσιμης δύναμης στην παγκόσμια σκηνή για ν’αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα και τους θιασώτες του ιστορικού αναθεωρητισμού.

Την ίδια στιγμή κανείς δεν απαντάει στο απλό ερώτημα των κατοίκων της Θράκης: Γιατί ο Μουράτ Ομέρογλου χρησιμοποιεί τόσο απροκάλυπτα την Μειονότητα ως όπλο άσκησης εθνικιστικής παρέμβασης της Τουρκίας, και μάλιστα ανήμερα της Επετείου του ΟΧΙ;

Στο Komotinipress έχουμε περιγράψει σε εκατοντάδες κείμενα την δράση των παραλλήλων δομών του Προξενείου και την δημιουργία εκείνων των μηχανισμών που επιχειρούν σε επίπεδο προπαγάνδας να δημιουργήσουν την εικόνα της “ισότιμης και συνδιοικούσας αρχής” πείθοντας την προξενική μειονότητα και τα θύματα της τουρκικής προπαγάνδας ότι έχουν τον έλεγχο στην περιοχή της Θράκης.

Η στάση του Μουράτ Ομέρογλου πρέπει να ερμηνευθεί υπό το πρίσμα ενός φιλόδοξου ηδονοθήρα κι άπληστου διπλωμάτη που λειτουργεί ως προπομπός της επόμενης φάσης ενός σχεδίου που συμπεριλαμβάνει και τον ευαίσθητο χώρο δομών εκτελεστικής εξουσίας πείθοντας την προξενική μειονότητα ότι αποτελεί βραχίονα συνδιοίκησης που μπορεί να της παρέχει ασφάλεια όταν αυτή απειλείται.

Η σέκτα , η αποκλίνουσα ομάδα που διόρισε τον Μουράτ Ομέρογλου στην Θράκη, δεν έχει καμία σχέση με τους κανόνες του προξενικού δικαίου και δρα με όρους συμμορίας, μαφίας που χρησιμοποιεί την τουρκική αλυτρωτική πολιτική για να διεισδύσει στην ελληνική κοινωνία και να δημιουργήσει ένα άτυπο παράλληλο κράτος στην Θράκη κάτι που φάνηκε και από το “κέντρο πληροφοριών, ελέγχου κι εντολών” το οποίο συντονίζει την δράση των “εκπροσώπων και παραγόντων της Μειονότητας” εκ των οποίων κεντρικό ρόλο έχει η ΠΕΚΕΜ και άλλοι μηχανισμοί εξωθεσμικής δραστηριότητας που λειτουργούν ως παρακρατικές δομές του τουρκικού κράτους στην Θράκη με συντονιστικό κέντρο το “στρατηγείο της Αδριανούπολης”.

Ο Μουράτ Ομέρογλου δεν είναι άφρων και λειτουργεί βάσει συντεταγμένου σχεδίου των μεντόρων του.Η δράση του Μουράτ Ομέρογλου ήταν αποδοτική για τον ίδιο (φημολογείται ο πλουτισμός του από την θητεία του στην Θράκη) καθώς εξασφάλισε και διεισδυτικές διόδους ενός εξωχωρίου μηχανισμού που απέκτησε την δυνατότητα να απειλεί, να εκβιάζει και να υλοποιεί σύνθετες συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις υβριδικού χαρακτήρα.

Δυστυχώς για τον Μουράτ Ομέρογλου, η δράση του έγινε αντιληπτή και ο φάκελός του στην Άγκυρα δεν είναι σίγουρο ότι θα εκτιμηθεί κι αποτιμηθεί θετικά. Διπλωματικές πηγές στην Άγκυρα , θα συμβούλευαν τον κ. Μουράτ Ομέρογλου να προμηθευτεί χάρτη της Αφρικής , όπου και θα έχει λαμπρό μέλλον ως “μισιονάριος του τουρκισμού και του φιλανθρωπικού πολιτικού ισλάμ”.

Επιστρέφοντας στην καθ’ημάς πραγματικότητα, η σέκτα που επέβαλε τον Μουράτ Ομέρογλου, σχεδιάζει μία Θράκη ενωμένη υπό τουρκική επιρροή και επικυριαρχία μέσα από μια στρατηγική παντουρκισμού και “μαλακών συνόρων“ στα πλαίσια ενός γεωπολιτικού και γεωοικονομικού επεκτατισμού υπό το πρίσμα του ιστορικού αναθεωρητισμού που αποσκοπεί και στον στρατιωτικό έλεγχο της Θράκης , η οποία και μετατρέπεται σε ενεργειακό κι εμπορικό κόμβο αλλά γεωστρατηγική βάση στον νέο χάρτη της διεθνούς ισχύος που τελεί υπό διαμόρφωση.

 Τα ερωτήματα που εγείρονται, όμως, απευθύνονται στους (δήθεν) εκπροσώπους της Προξενικής Μειονότητας και κυρίως προς αυτούς που αποτελούν μέρος του τοπικού πολιτικού δυναμικού κι έχουν μετατραπεί σε ενεργούμενα του Προξενείου προσμένοντας ανταλλάγματα μελλοντικής πολιτικής τους αποκατάστασης ή ενθρόνισης στην τοπική πολιτική σκηνή.

Αυτοί, λοιπόν, ερωτώνται:

• 1. Γιατί υποστηρίζουν το σχέδιο διχασμού που προωθεί ο Μουράτ Ομέρογλου και εκτίθενται δημόσια με αναρτήσεις και δηλώσεις; Συμφωνούν με τις ψευδείς και πρωτοφανείς διπλωματικές πρακτικές του τουρκικού Προξενείου;
• 2. Γιατί εκτίθενται στην τοπική κοινωνία υιοθετώντας τις αστήρικτες θεωρίες περί απειλών του ξενοδοχείου , αφού τόσο από τις επίσημες Αρχές όσο και από τους ξενοδόχους δεν επιβεβαιώνονται οι ισχυρισμοί της ξένης διπλωματικής αρχής;
• 3.Γιατί εκτίθενται στην τοπική κοινωνία συμμετέχοντας στην ανατροπή της εθιμοτυπικής πρακτικής; (η Τουρκική Πρεσβεία των Αθηνών λχ οργάνωσε δεξίωση για την Ημέρα της Δημοκρατίας στις 27/10/2022 )
• 4.Γιατί εκτίθενται στην τοπική κοινωνία περιφρονώντας το Εθνικό Συναίσθημα των συμπολιτών τους και μάλιστα μια ημέρα με υψηλό συμβολισμό και για τους Μουσουλμάνους της Ελλάδας που πολέμησαν στο Μέτωπο της Αλβανίας;
• 5.Γιατί εκτίθενται στους συντρόφους κι ομοϊδεάτες τους που έχουν δώσει τους δικούς τους αγώνες για τον λαό της Θράκης κι εκθέτουν τους αγνούς πατριώτες του “δημοκρατικού τόξου της περιοχής” επιθυμώντας να αναβιώσουν μηχανισμούς και κόμματος φανατισμού και μισαλλοδοξίας;

Η Ελληνική Πολιτεία αλλά και η Πολιτική Ηγεσία οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπόψη τους το ζήτημα του αιτήματος της κοινωνικής απελευθέρωσης της Μειονότητας και ν’αντιληφθούν ότι αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί με την διαφαινόμενη υποταγή του πολιτικού συστήματος στην καταλυτική λογική της συνδιαμόρφωσης σχηματισμών, συνδυασμών και ψηφοδελτίων με βάση την εξάρτησή τους από τον μηχανισμό του Προξενείου που βρυχάται για να μας εκφοβίσει και να μας εκβιάσει.

Άλλη μία ήττα υπέστη ο κυνισμός του κ. Μουράτ Ομέρογλου