Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Π ρ ό ς
Τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό
Τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

‘’Τήν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, τάφος καί νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν’’

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Μεγάλη καί παγκόσμια εἶναι ἡ σημερινή ἑορτή καί πανήγυρις τῆς Παναγίας μας.
Ὁλόκληρος ὁ ὀρθόδοξος κόσμος σέ ὅλα τά πέρατα τῆς οἰκουμένης πανηγυρίζει τήν κοίμηση καί τήν ἔξοδό Της ἀπό τήν πρόσκαιρη αὐτή ζωή καί τή μετάστασή Της στόν οὐρανό, στήν αἰώνια Βασιλεία καί δόξα .
Ἄνθρωποι καί Ἄγγελοι συγχαίρουν καί συναγάλλονται. Οἱ πάντες θά Τήν μακαρίσουν, θά Τήν ἀνυμνήσουν καί θά Τήν δοξάσουν. Ἡ θεία ζωή τῆς Κυρίας Θεοτόκου ὑπάρχει πηγή διδαχῆς, ἔμπνευσης καί παραδειγματισμοῦ γιά ὅλες τίς γεννεές.
Ἀπό τά περιστατικά πού περιγράφονται στήν Καινή Διαθήκη εἶναι ἔκδηλη ἡ ἀπόδοση τιμῆς καί σεβασμοῦ στό πρόσωπο τῆς Παναγίας, κυρίως διότι ὡς Θεομήτωρ καί Θεογεννήτρια συμμετέχει οὐσιαστικά στήν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου καί στήν ἐκπλήρωση τοῦ σχεδίου τῆς Θείας Οἰκονομίας γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Ἑορτάζουμε σήμερα τήν κοίμηση τῆς Θεοτόκου, μία ἑορτή ἡ ὁποία ξυπνᾶ μέσα μας κάτι πού οἱ Πατέρες μᾶς προτρέπουν νά ἔχουμε στήν πνευματική μας ζωή ὡς ἀπαραίτητο πνευματικό βοήθημα καί αὐτό ὀνομάζεται μνήμη θανάτου.
Τόν καθένα ἀπό ἐμάς τόν βασανίζει τό ἐρώτημα: τί θά γίνει μέ μᾶς καί τί μᾶς περιμένει μετά τό θάνατο.
Μία σαφή ἀπάντηση στό ἐρώτημα αὐτό δέν μποροῦμε νά δώσουμε μόνοι μας, ἀλλά θά ἀνατρέξουμε γιά νά τή βροῦμε στήν πρώτη καί βασική πηγή τῆς πίστεώς μας, πού εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή, δηλαδή ὁ καταγεγραμμένος λόγος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀποκαλύπτει τό μεγάλο μυστικό, ὅπως ἐπίσης τό Ἀπολυτίκιο καί τό Κοντάκιο τῆς σημερινῆς ἑορτῆς, τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἀλλά καί οἱ ὕμνοι τῆς ἑορτῆς μᾶς κατατοπίζουν κατάλληλα στό θέμα αὐτό .
Στούς μεγάλους ἀγωνιστές τοῦ Χριστοῦ κατοικοῦσε τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀπό ζῶντες στή γῆ βρίσκονταν σέ ἄμεση κοινωνία μέ τό Θεό, ἐπειδή εἶπε ὁ Κύριος : ΄΄ Ἐάν τις ἀγαπήσει με καί τόν λόγον μου τηρήσει καί ὁ Πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν καί πρός αὐτόν ἐλευσόμεθα καί μονήν παρ’ αὐτῷ ποιήσομεν ΄΄ ( Ἰωάν. 14,23 ).
Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ὑπῆρξε ἄχραντος Ναός τοῦ Σωτῆρος καί σ’ αὐτήν κατοίκησε τό Ἅγιο Πνεῦμα καί ἀπό τήν ἁγιοτάτη μήτρα της ἔλαβε τό ἀνθρώπινο σῶμα ὁ Υἱϊός τοῦ Θεοῦ, πού κατέβηκε ἀπό τοὐς οὐρανούς .
Γι’ αὐτό καί ὁ σωματικός της θάνατος δέν ἦταν θάνατος, ἀλλά κοίμηση, δηλαδή ἕνα ἄμεσο πέρασμα ἀπ’ τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός της, στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν καί τήν αἰώνια ζωή.
Σκεπτόμενοι τήν μακαρία κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἄς θυμηθοῦμε τά λόγια τοῦ Κυρίου, ὅτι : ΄΄ ὁ τόν λόγον μου ἀκούων καί πιστεύων τῷ πέμψαντί με, μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν ΄΄ καί κυρίως νά τά βιώνουμε μέ τή συμμετοχή μας στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, κοινωνώντας Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί ζωήν τήν αἰώνιον.
Ἄς μᾶς ἀξιώσει ὁ Θεός νά γευθοῦμε κί ἐμείς τή μεγάλη αὐτή χαρά, μέ τή χάρη καί φιλανθρωπία τοῦ ἐξουσιάζοντος ζῶντας καί νεκρούς καί τίς ἀκοίμητες πρεσβεῖες τῆς Παναγίας μας γνωρίζοντας ὅτι ὅσοι μέ πόθο καταφεύγουμε στή θεία σκέπη της, μᾶς ἀνταμοίβει μἐ ἐπίγειες καί οὐράνιες δωρεές, γι’ αὐτό κι ἐμείς ἄς μή σταματοῦμε νά ψελλίζουμε: τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σέ ἀνατίθημι Μῆτερ τοῦ Θεοῦ φύλαξον ἡμᾶς ὑπό τήν σκέπην Σου. Αμήν !

Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα !
Διάπυρος πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ