Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Εγκρίθηκε με 161 ψήφους υπέρ, έναντι 103 κατά, το άρθρο 8 για τη δυνατότητα αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια. Καταψήφισαν δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Υπερψήφισαν τέσσερις βουλευτές της ΝΔ και δύο των ΑΝΕΛ.

Στην εποχή της σύγχυσης των εννοιών που διανύει η “μετανεολληνική κοινωνία” (όπως νομίζουν κάποιοι) μέσα από το πλαίσιο της μεταπολιτικής και της μετανεωτερικότητας, βρεθήκαμε να βλέπουμε στη Βουλή των Ελλήνων τους “δικαιωματιστές” του ΣΥΡΙΖΑ να διαγωνίζονται με τους “νεοφιλελεύθερους” των υπολοίπων κομμάτων για το ποιός είναι πιο “προοδευτικός” στην αντισυνταγματική απόπειρα που συντελείται της ατομικής, κοινωνικής και εθνικής αποσύνθεσης.

Με μία χλιαρή ανακοίνωση (και χωρίς καμία άλλη αντίδραση) εξέφρασε την έντονη αντίθεση της στην αναδοχή παιδιών και από ομόφυλα ζευγάρια η Εκκλησία της Ελλάδος. Μάλιστα, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος υποστηρίζει ότι επικράτησε και πάλι η «πολιτική ορθότητα» ενάντια στην φυσική τάξη και το συμφέρον του παιδιού.Στην ίδια ανακοίνωση τονίζει προς πάσα κατεύθυνση ότι θα συνεχίσει να εκφράζει την άποψή της, υπενθυμίζοντας ότι είναι ο πιο μαζικός θεσμός του ελληνικού λαού, χωρίς να αξιώνει την επιβολή των απόψεών της στην Πολιτεία. Ουσιαστικά, η ΔΙΣ αναφέρει ότι η άποψή της έχει σαφώς πολιτικό αποτύπωμα στην ελληνική κοινωνία και κατ’ επέκταση να επηρεάζει.

Εμείς, οι “συντηρητικοί”, οι “λάτρεις της κανονικότητας” βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την “προτυποποίηση” της έμφυλης ταυτότητας και της “μετανεωτερικής αντίληψης” για το δικαίωμα αυτοκαθορισμού ως προς το φύλο που διαγράφει την παραδοσιακή γονεϊκή ταυτότητα καθιερώνοντας τον “τίτλο” «γονέας Α’- γονέας Β’». Με αυτόν τον τρόπο καταργεί η εκτελεστική εξουσία το ρόλο των φύλων, διαστρέφοντας την ίδια την φύση καταργώντας νομικά όχι μόνον την οικογένεια αλλά και το συμβολικό επίπεδο του δεσμού άντρα και γυναίκας, κάτι το οποίο δεν δικαιούται να το κάνει κανένας νομοθέτης.

Με το παρόν σημείωμα, θα θέλαμε ακόμη να επισημάνουμε και την ελαφρότητα με την οποία οι Έλληνες βουλευτές της Ροδόπης, συναίνεσαν στα πλαίσια της κομματικής πειθαρχίας, στην θεσμοθέτηση της αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια, χωρίς να έχουν πρώτα ρωτήσει τους ψηφοφόρους τους, μέλη μιας συντηρητικής κοινωνίας όπως είναι η Ροδόπη.

Να υπενθυμίσουμε, στα πλαίσια αυτού του σημειώματος, και τους λόγους για τους οποίους δεν μετείχε στην ψηφοφορία του νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης ο Βουλευτής Ροδόπης (τότε με ΤΟΠΟΤΑΜΙ) κ.Ιλχάν Αχμέτ το 2015:.

«Επιθυμώ να δηλώσω σε όλη την κοινή γνώμη πως δεν μετείχα στο κοινοβούλιο στην ψηφοφορία του νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης που περιλαμβάνει και τα ομόφυλα ζευγάρια.

Ως βουλευτής Ροδόπης, ενάντια στην απόφαση του κόμματος μου ΠΟΤΑΜΙ που ψήφισε υπέρ, εγώ λόγω της κοσμοθεωρίας μου και στα πλαίσια των θρησκευτικών μου πιστεύω, με ίδια πρωτοβουλία και χωρίς κάποια παρέμβαση προς το αντίθετο από τον πρόεδρο μας, έκρινα σωστό να μην μετάσχω στην ψηφοφορία στην βουλή.

Όπως είναι γνωστό σε όλους σας, άτομα με διαφορετικές προτιμήσεις δεν γίνονται εύκολα αποδεκτά στις κοινωνίες, για αυτό σχεδόν σε όλες τις χώρες υπάρχουν προβλήματα με τα δικαιώματα των LBGT. Όσο κι αν σέβομαι όμως τα ατομικά δικαιώματα στα πλαίσια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιθυμώ να δηλώσω πως ως άνθρωπος δεσμευμένος με τις ισλαμικές αξίες και την έννοια της παραδοσιακής οικογένειας και λαμβάνοντας υπόψη την κοινωνική βλάβη που θα προκύψει από την ρύθμιση, έκρινα σκόπιμο να μην μετάσχω στην ψηφοφορία αυτή που θα ανοίξει τον δρόμο και στην υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.

Με σεβασμό Βουλευτής Ροδόπης Δικηγόρος Ιλχάν Αχμέτ.»

Άραγε τί άλλαξε από τότε;