Αυτές τις ημέρες ζούμε κάτι πρωτόγνωρο στην Ελλάδα: Πολίτες μας σταματούν στο δρόμο και δηλώνουν ότι δε μας ψήφισαν στις 25 Ιανουαρίου, αλλά σήμερα μας στηρίζουν με όλη τους τη δύναμη.

 Αυτές τις ημέρες ζούμε κάτι πρωτόγνωρο: Υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία λέει τα ίδια μετεκλογικά με αυτά που έλεγε προεκλογικά…

 Αυτές τις ημέρες ζούμε κάτι πρωτόγνωρο: Η Ελλάδα έχει υψώσει ανάστημα και έχει υποχρεώσει τη παγκόσμια κοινότητα να ασχοληθεί (για πρώτη φορά) με τις προτάσεις και τις θέσεις της κυβέρνησης μας. Με την «Ελλαδίτσα» ασχολούνται από τον Ομπάμα και τη Μέρκελ μέχρι τον Πούτιν και τον Ντράγκι. Πολύ περισσότερο με την Ελλάδα ασχολούνται οι λαοί. Οι Ισπανοί διαδήλωναν κρατώντας ελληνικές σημαίες, τα γερμανικά συνδικάτα έβγαλαν ανακοίνωση στήριξης της χώρας, 300 από τους κορυφαίους διανοούμενους έκαναν το ίδιο.

 Αυτές τις ημέρες ζούμε κάτι πρωτόγνωρο: Οι λέξεις «πολιτικοί» και «πολιτική» αρχίζει να μην είναι συνώνυμες με «διαφθορά», «διαπλοκή», «βόλεμα» κλπ.

 Σήμερα νομίζω ότι οι πολίτες είναι περισσότερο χαμογελαστοί, οι συζητήσεις στις παρέες είναι πιο αισιόδοξες, το γκρίζο έχει υποχωρήσει και όλοι ευελπιστούμε για ένα πιο φωτεινό μέλλον. Θα μου πείτε μήπως ο λαός μας φαντασιώνεται την επιθυμία του ως πραγματικότητα; Εδώ είμαστε και θα τα δούμε όλα… Σε κάθε περίπτωση αυτή τη βαθιά ανάσα ικανοποίησης την είχε ανάγκη ο λαός μας είτε ψήφισε, είτε δεν ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.

 Η διαπραγμάτευση με τους ευρωπαίους εταίρους ξεκίνησε. Για πρώτη φορά από την αρχή της κρίσης ακούγεται στην Ευρώπη η φωνή της Ελλάδας. Με αυτοπεποίθηση και νηφαλιότητα διατυπώνουμε τις απόψεις που ενέκρινε ο ελληνικός λαός, διεκδικώντας ασφαλή και δίκαιη έξοδο από την κρίση. Ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός Οικονομικών και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες επισκέπτονται ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για επαφές στο ανώτατο επίπεδο.

Αυτά όμως είναι τα καλά. Υπάρχουν και τα δύσκολα: Είναι διάχυτη η ανησυχία για το μέλλον της χώρας. Είναι ασφυκτικές οι πιέσεις που ασκούνται από κάθε πλευρά. Ήδη είχαμε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να δηλώνει ότι σταματά από τις 11 Φεβρουαρίου να δέχεται ως ενέχυρα (collateral) ελληνικά ομόλογα.

 Εδώ «έρχεται η στιγμή για να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις». Η νέα κυβέρνηση, έχει αποφασίσει: Θα πάμε με όσους θέλουν μια Ευρώπη των πολιτών, της προόδου, της αλληλεγγύης. Θα πάμε με όσους θέλουν μια Ελλάδα της αξιοπρέπειας, της ανεξαρτησίας, της κοινωνικής προστασίας, της ανάπτυξης.

 Το περίεργο είναι ότι ορισμένοι στην Ελλάδα προσπαθούν να εγκαλέσουν την κυβέρνηση γιατί δεν εξαπάτησε τους πολίτες, εφαρμόζοντας ένα διαφορετικό πρόγραμμα από αυτό που ψήφισαν. Κάποιοι προχώρησαν ακόμη περισσότερο εξωτερικεύοντας την ευχή τους να κυριαρχήσουν οι δανειστές και όχι η χώρα τους σε αυτή τη σκληρή διαπραγμάτευση. Το tweet «Γερούν γερά…» έκανε πολλούς από εμάς να ανατριχιάσουμε για τη λογική Γερμανοτσολιά που έχουν ακόμη και σήμερα ορισμένοι… Πολύ περισσότερο που κανείς μέχρι τώρα δεν αντικρούει το βασικό επιχείρημα της ελληνικής κυβέρνησης ότι τα μνημόνια δεν συνιστούν διέξοδο από την κρίση, αλλά εγγύηση διαιώνισης της. Η κυβέρνηση επιμένει ότι μόνο με τον τερματισμό της λιτότητας θα πάρει ανάσα η Ελλάδα και θα σταθεροποιηθεί η Ευρώπη.

 Σήμερα όλοι είμαστε πεισμένοι ότι καμιά πλευρά της διαπραγμάτευσης δεν επιδιώκει τη ρήξη. Είναι λογικό στην έναρξη μιας διαπραγμάτευσης κάθε πλευρά να διατυπώνει τις θέσεις της που θα αποτελέσουν και τη βάση της συζήτησης. Η συμφωνία είναι λοιπόν εφικτή γιατί είναι πραγματικά επωφελής για όλους. Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει στην ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη. Η Ευρώπη από την άλλη πλευρά μπορεί να αντιμετωπίσει το ελληνικό ζήτημα στο πλαίσιο της ευρύτερης μεταστροφής της οικονομικής πολιτικής που θα δώσει περισσότερο χώρο στη νομισματική χαλάρωση, και σε πιο θαρραλέα βήματα αναπτυξιακής στρατηγικής. Ταυτοχρόνως οι λαοί αναθαρρούν και διεκδικούν μια άλλη Ευρώπη…

 Με την κυβέρνηση Τσίπρα βγήκε εκτός ατζέντας το διαβόητο mail Χαρδούβελη – Σαμαρα που προέβλεπε νέα οικονομική αφαίμαξη για τους πιο φτωχούς. Αν το αποτέλεσμα της Κυριακής ήταν διαφορετικό, σήμερα δεν θα συζητούσαμε για την έξοδο από τη λιτότητα, αλλά για το βάθεμά της. Αντί να συζητάμε για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και διαγραφή του χρέους, θα συζητούσαμε για περικοπές συντάξεων και νέες απολύσεις.

 Από την πρώτη στιγμή η νέα κυβέρνηση εξέπεμψε ένα διαφορετικό πολιτικό ήθος. Ανταποκρινόμενη στο ώριμο αίτημα της κοινωνίας, απέδειξε ότι μπορούμε να αποφύγουμε την αλαζονική συμπεριφορά, τους στόλους των πολυτελών αυτοκινήτων, καθώς και τις στρατιές συμβούλων και αστυνομικών-φρουρών.

 Δεν θέλουμε, δεν μπορούμε να υποταχθούμε.

Δεν θέλουμε, δεν μπορούμε να γίνουμε σαν τους «προηγούμενους».

Δεν θέλουμε, δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε την ίδια πολιτική που καταδικάστηκε από τους πολίτες στις πρόσφατες εκλογές.

Δεν θα καταργήσουμε δεν θα συγχωνεύσουμε σχολικές μονάδες

 Θέλουμε και μπορούμε να προχωρήσουμε με συνθετικές πολιτικές.

Θέλουμε και μπορούμε να πετύχουμε μια «τίμια συμφωνία» η οποία θα σέβεται τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της χώρας μας ακριβώς όσο θα σέβεται την ανάγκη για κοινωνική προστασία και ανάπτυξη της χώρας μας.

Θέλουμε και μπορούμε να μείνουμε στην Ευρώπη συνεισφέροντας στη θετική αλλαγή της.