Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Σε πρόσφατο κείμενό μας είχαμε επισημάνει ότι “η θεωρία των διεθνών σχέσεων μας υποδεικνύει ότι “αδύναμες ηγεσίες” πιεζόμενοι υπό το βάρος του δικού τους εσωτερικού ακροατηρίου,τείνουν προς τον κατευνασμό και την “διατήρηση ισορροπιών” επιλέγοντας το χαμηλότερο δυνατό πολιτικό κόστος”.

Το διαφαινόμενο πλαίσιο της τουρκικής επιθετικότητας με στόχους τα γεωπολιτικά υποσυστήματα της Ελληνικής Θράκης, του Αιγαίου και της Κύπρου επιβάλλει τον σχεδιασμό την προσηκουσών αποτρεπτικών παραστάσεων σε πνεύμα -πλέον- “σκληρού ρεαλισμού”.

Η ψύχραιμη ανάλυση όλων των κινήσεων και πρωτοβουλιών που αναλαμβάνουν τα κυβερνητικά επιτελεία για την αξιολόγηση, αντιμετώπιση, διαχείριση και “αδρανοποίηση” διπλωματικών ή στρατιωτικών κινδύνων αναδεικνύουν ανάμεσα στις άλλες χρονίζουσες αδυναμίες των “οικείων” συντελεστών ισχύος τους κινδύνους και την δυσλειτουργία του “οικοσυστήματος της πληροφόρησης” με ιδιαίτερη έμφαση στην ελλειμματική ή την παραποιημένη πληροφόρηση που επηρεάζουν το μοντέλο λήψης αποφάσεων και καθιστούν την Ηγεσία ευεπίφορη προς την (ακούσια) ενδοτικότητα.

Το “περιστατικό” του διάπλου του Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα (νοτίως της Μεγίστης, ανατολικώς της Κρήτης και δυτικώς της Κύπρου) και της βραχείας παραμονής του σε αυτήν κατέδειξαν τις προθέσεις της τουρκικής πλευρές κι ανέδειξαν προβλήματα και αδυναμίες στη διάρθρωση και επιβολή της ελληνικής απάντησης, καθώς επίσης και την απραγία εταίρων και συμμάχων της Ελλάδας, και μάλιστα στην “μαύρη επέτειο” των Ιμίων όπου έπεσαν ηρωϊκώς ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός.

Η σοβαρότητα αυτής της διαπίστωσης γίνεται κρισιμότερη εάν “αποδειχθεί” ότι είχαν ποντισθεί ηχοβλητικά καλώδια μήκους 8 χλμ από το ερευνητικό σκάφος το οποίο εκινείτο με ταχύτητα 3ων κόμβων, σταθερή, για να μπορέσει να πραγματοποιήσει τις έρευνες εντός της περιοχής ελληνικής κυριαρχίας., κατά παράβαση της έννοιας της “αβλαβούς διέλευσής” του.

Άξια απορίας είναι και η τύπου Πυθίας άτυπη ενημέρωση του ΓΕΕΘΑ για την πορεία του Oruc Reis αναφέροντας ότι «ανέστρεψε κινούμενο ανατολικά, με κατεύθυνση εξόδου από το ελληνικό FIR» , ίσως θέλοντας να τονίσει ότι η αντιμετώπιση του συμβάντος δεν είναι ευθύνη των στρατιωτικών αλλά εξαρτάται από τους χειρισμούς των πολιτικών.

Εν συνεχεία ανησυχία προκάλεσε το “μίνι” ΚΥΣΕΑ στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς προσήλθαν και ενημέρωσαν τον πρωθυπουργό ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ενώ δεν παρευρέθηκε ούτε ο υπουργός Εξωτερικών, ούτε εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ, ενώ δεν έγινε γνωστό αν παρέστη ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας ή ο Διοικητής της ΕΥΠ.

Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να ενταχθούν και δηλώσεις του υπουργού Επικρατείας Γ.Γεραπετρίτη σύμφωνα με τις οποίες η παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας ήταν «Συγκυριακό γεγονός, που προήλθε λόγω κακών καιρικών συνθηκών και το οποίο δεν προκαλεί οποιαδήποτε ανησυχία και ότι «Δεν υπήρξε πόντιση καλωδίου ούτε ερευνητικές εργασίες» όπως και οι κατά τον βουλευτή της ΝΔ και καθ. κ. Α.Συρίγο, εκτιμήσεις ότι «η Ελλάδα δεν άφησε αναπάντητη την τουρκική κίνηση».

Μια τέτοια μέρα, με βαρύ συμβολισμό για τον Ελληνισμό, η πολιτική ηγεσία παρακολουθούσε την παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων ενώ θα μπορούσε να προχωρήσει στην αποκλιμάκωση του επεισοδίου με το (ανώδυνο) κόψιμο των καλωδίων ή την ρίψη βομβίδων που θ’απροσανατόλιζαν τις μετρήσεις του Oruc Reis.

Έχοντας αναλύσει την πολυπλοκότητα των διαφόρων τύπων της παραπληροφόρησης / misinformation (δηλ. την ακούσια ανταλλαγή των ψευδών πληροφοριών) , της αντιπληροφόρησης / disinformation (την σκόπιμη δημιουργία και ανταλλαγή των πληροφοριών που είναι γνωστό ότι είναι ψευδείς) και των συνδυαστικών πληροφοριακών επιχειρήσεων επιρροής αντιλαμβανόμαστε εύκολα τον ρόλο των ψευδών ειδήσεων (fake news) στα πλαίσια των σύγχρονων μορφών του υβριδικού πολέμου.

Το επικοινωνιακό επιτελείο του Έλληνα Πρωθυπουργού καλείται αντί να προσπαθεί να αναστρέψει την οφθαλμοφανή πραγματικότητα, να μελετήσει κατ’αρχήν την συμπεριφορά και τις τάσεις της κοινής γνώμης έτσι όπως την κατέγραψε και το λογισμικό του palopro το κρίσιμο διήμερο 31/1-1/2/2020 κι ακολούθως να προσδιορίσει την φύση και το εύρος επιχειρήσεων επιρροής που θα έχουν ως στόχο όχι την “μεταστροφή” της ελληνικής κοινής γνώμης (που σε ποσοστό 60% αποδοκιμάζει τους κυβερνητικούς χειρισμούς έναντι 25% που τους επιδοκιμάζει και το 15% να βρίσκεται σε σύγχυση) αλλά να εκπέμψει την εικόνα ενός κυρίαρχου κράτους κι αξιόπιστου συμμάχου.