Για να αναλογίζεται η ανθρωπότητα την σημασία αυτού του φυσικού αγαθού , που είναι άκρως απαραίτητο για την επιβίωση , έχει οριστεί από τον ΟΗΕ , παγκόσμια ημέρα νερού . Το σύνθημα προσπαθεί να αφυπνίσει την παγκόσμια κοινότητα , καθώς η λειψυδρία – κυρίως λόγω των κλιματικών αλλαγών – συνιστά τεράστιο πρόβλημα του πλανήτη μας .

Το νερό αποτελεί ουσιαστικά την πηγή της ζωής . Είναι το κύριο συστατικό όλων των κυττάρων των ζώντων οργανισμών , ενώ αποτελεί τα 2/3 της σύστασης του ανθρώπινου οργανισμού . Έτσι σύμφωνα την οδηγία πλαίσιο 2000/60 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου . Η Ύδρευση δε συνιστά υπηρεσία κοινής ωφέλειας . Όμως παρόλα αυτά το νερό έχει γίνει εμπορεύσιμο προϊόν .

 Σύμφωνα με την έρευνα της Unesco το έτος 2003 για τα παγκόσμια αποθέματα νερού , υπάρξει μείωση σε ποσοστό 30% στην ποσότητα νερού από αναλογεί στον κάθε άνθρωπο . Έτσι το νερό θα αποτελέσει στρατηγικής σημασίας αγαθό σε όλη την υφήλιο και ίσως οδηγηθούμε σε πολιτικές διενέξεις ή ακόμα και σε στρατιωτικές συρράξεις . Πολλοί έχουν προβλέψει ότι το καθαρό νερό θα γίνει το πετρέλαιο του μέλλοντος .

Η ύπαρξη εταιρειών εμφιαλωμένου νερού συνεπάγεται την ιδιωτικοποίηση του πολυτιμότερου συστατικού της ζωής . Οι εταιρείες εμφιάλωσης έχουν φοβερά υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και το νερό θεωρείται . Οι επενδυτές προτιμούν την αγορά του νερού με άνοδο κάθε χρόνο από 7% έως 10% .

 Στην Ευρώπη την πρωτιά στην κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού έχουν η Ιταλία και ακολουθούν το Βέλγιο το Λουξεμβούργο και η Γαλλία , ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα . Τελευταία θέση έχει η Βρετανία . Παρά όμως το προβάδισμα των Δυτικών στην Ασία και τον Ειρηνικό ωκεανό οι αγορές υπόσχονται πολλά για τις εταιρείες εμφιάλωσης , αφού η ζήτηση αυξάνεται κάθε χρόνο περίπου στο 15% .

 Γιατί όμως η ζήτηση αυξάνεται με τόσο ραγδαίους ρυθμούς ; Η εξήγηση είναι απλή : τα επιφανειακά νερά είναι σε μεγάλο ποσοστό μολυσμένα . Στην Ελλάδα το δίκτυο της ύδρευσης στο μεγαλύτερο μέρος είναι κατασκευασμένο από αμίαντο ,το νερό της βρύσης σε κάποιες περιοχές περιέχει μεγάλη συγκέντρωση εξασθενούς χρωμίου και αλλού έχει σκληρότητα ή μυρίζει χλώριο . Αναμφίβολα λοιπόν η ισορροπία της φύσης έχει διαταραχτεί και η μόλυνση έχει προσβάλλει το υγρό στοιχείο . Καταλήγουμε λοιπόν στο εμφιαλωμένο νερό που κι αυτό σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι τίποτα περισσότερο από νερό που προέρχεται από το δημόσιο δίκτυο και έχει υποστεί κάποια χημική επεξεργασία .

 Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι ότι την παγκόσμια αγορά εμφιαλωμένου νερού ελέγχουν πολυεθνικοί κολοσσοί και ο ανταγωνισμός είναι ανύπαρκτος . Η Nestle εμπορεύεται σήμερα πάνω από 70 εμπορικά σήματα εμφιαλωμένου νερού . Η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση του φυσικού αυτού αγαθού , ισοδυναμούν με παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων , ειδικά σε περιπτώσεις που ιδιωτικές εταιρείες κατέχουν τις μοναδικές καθαρές πηγές σε μια περιοχή . Στις χώρες του Τρίτου Κόσμου , τις καθαρές πηγές τις εκμεταλλεύονται αποκλειστικά πολυεθνικές εταιρείες . Σήμερα υπολογίζεται ότι 1,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη μας δεν έχουν πρόσβαση σε πηγές καθαρού νερού .  Η Nestle έχει αγοράσει τις καθαρές πηγές στο Πακιστάν και στην Νιγηρία . Η Coca Cola είναι κάτοχος 56 εταιρειών εμφιάλωσης στην Ινδία . Η PepsiCo δέχεται παρόμοιες κατηγορίες . Έτσι εάν κάποιος δεν έχει χρήματα να αγοράσει νερό , δεν έχει δικαίωμα να πιει , ακόμα κι αν δίπλα του ρέει σε ένα ποταμό , και συλλαμβάνεται εάν πιαστεί επ’ αυτοφώρω . Ακόμα πιο παράλογο είναι ότι τα μεγαλύτερα αποθέματα καθαρού νερού κατέχουν μεταλλευτικές εταιρείες που χρησιμοποιούν το νερό για την κατεργασία των ορυκτών .

 Τα πιο ακραία παραδείγματα είναι αυτά της Χιλής ( με τον κώδικα νερού ) ,της Βολιβίας ( ακύρωση συμβολαίου που ξεπουλούσε το δίκτυο ύδρευσης σε πολυεθνικές ) και της Ουρουγουάης ( τρίτη χώρα σε αποθέματα πόσιμου νερού στην Λατινική Αμερική ) όπου μετά την ιδιωτικοποίηση ακολούθησε σημαντική αύξηση της τιμής του ύδατος . Ποίοι είναι αυτοί που ευλογούν τα ξεπουλήματα ; το Δ.Ν.Τ. και η παγκόσμια τράπεζα σαφώς , γιατί δανείζοντας χρήματα στις χώρες ζητούν ως ανταλλάγματα τις ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών επιχειρήσεων .

 Η συνταγή λοιπόν της οικονομικής κρίσης είναι πλέον γνωστή . Άσκηση πίεσης για πώληση της κρατικής περιουσίας . Αυτό δεν έγινε και στην Ελλάδα μετά από τα δύο μνημόνια και τις του ΔΝΤ ; Χρειάζονται βέβαια και οι κατάλληλοι φορείς οι οποίοι δίνουν χαρακτήρα νομιμότητας στο ξεπούλημα .

 Έχουν φροντίσει να ιδρύσουν σειρά από οργανώσεις , οι οποίες προωθούν την αντίληψη πως το νερό πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως κάθε άλλο προϊόν και να υπόκειται στους νόμους και στον ανταγωνισμό της παγκόσμιας αγοράς . Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα ετοιμάζεται να ξεπουλήσει τα νερά της , σε πολλές χώρες του κόσμου έχει αρχίσει αντιστροφή της τάσης για ιδιωτικοποίηση του νερού . Γαλλία , Ουρουγουάη , Μάλι , Δυτική Αφρική , Βερολίνο , Ιταλία , Βολιβία , Μπουένος Άιρες , Χάμιλτον , Καναδάς …

Δεν πρέπει να περνάει τίποτα απαρατήρητο από τον Ελληνικό λαό , πρέπει η Ελλάδα να παραμείνει στους Έλληνες .