Γράφει ο Στέργιος Γιαλάογλου

Όταν ο κύριος στο μέσον, Υπουργός γειτονος χώρας που απειλεί την πατρίδα σου με πόλεμο, ότι θα έρθει νύχτα, ότι οι βαλλιστικοί πύραυλοι που διαθέτει έχουν στο βεληνεκές τους την Ελλάδα, δεν μπορείς να σπεύδεις να τον συναντήσεις μόλις σε καλέσει.

Δεν είναι τόσο αδύνατη η ψυχική σου σύνδεση με την χώρα που υποτίθεται είναι η πατρίδα σου,αλλά αντίθετα είναι πολύ ισχυρή η εξάρτηση από τον αφέντη σου που θέλει να δείξει ποσο εύκολα σε χειρίζεται και εσυ σπεύδεις να τον δικαιώσεις.

Δεν μιλώ για τους παρακρατικούς, μονίμως ασεβείς και αστείους που υποτίθεται εκπροσωπούν την μειονότητα εκλεγόμενοι, με μαϊμού εκλογές και προκαθορισμένες υποψηφιότητες.

Μιλώ για τα υπόλοιπα ανθρωπάκια, θλιβερά απομεινάρια του σουλτανικου μεγαλοιδεατισμου.Μιλώ για τους δυο δημάρχους Μύκης και Αρριανων.

Ειδικά για τον Δήμαρχο Μύκης. Τόσο λίγος; Τόσο φοβικός; Τόσο εξαρτημένος που δεν διστάζει να πουλήσει την πατρίδα του για να επανεκλεγεί; . Δυστυχώς για αυτόν για ολους εμάς τους συμπατριώτες του μετριέται όχι με τον τουρκισμο του, αλλά με το ποσο συνειδητοποιημένος είναι στην αποστολή του ως Έλληνας Δήμαρχος.

Δεν έχει κανένα δικαίωμα να δυσφημεί τους δημότες του, ούτε να τους υποχρεώνει να ανέχονται τις επιπολαιότητες του. Ας συνεχίσει μαζί με τους υπόλοιπους της παρέας, να δείχνουν ποσο δεμένοι είναι με αυτόν που θεωρει την Θασο δικό του νησι..

Αυτή η φωτογραφία θα μείνει να θυμίζει ποιοι έχουν πάρει εργολαβικά την δυσφήμηση της Ελλάδας. Τα χρήματα της Μητέρας Πατρίδας όπως διοχετεύονται απο τις διάφορες ΜΚΟ, το Τουρκικό ΥΠΕΞ, την πανίσχυρη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων ανά την Ευρώπη, δεν πάνε χαμένα.