Η συντριπτική πλειοψηφία της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας – ακολουθώντας την απόφαση των οργάνων – υπερψήφισε μαζί με τα κόμματα της συγκυβέρνησης την τροπολογία για την διακοπή χρηματοδότησης κομμάτων υιοθετώντας παράλληλα τον λεγόμενο “τρομονόμο” που παραδοσιακά αρνούνταν να αναγνωρίσει.

Τον αποδέχθηκε θεσμικά όχι μόνο η μετριοπαθής πτέρυγα που “ψιθυρίζει” επίμονα στην ηγεσία την αναγκαιότητα μετατόπισης προς το κέντρο αλλά και η λεγόμενη “αριστερή πλατφόρμα” που “φωνάζει” κατά “της όποιας ενδεχόμενης συνάθροισης του ΣΥΡΙΖΑ με το αστικό μνημονιακό μπλόκ στο όνομα του λεγόμενου συνταγματικού τόξου”

Φυσικά, δηλώσεις κατόπιν εορτής περι μιας κυβέρνησης με κορμό ΣΥΡΙΖΑ που θα “ξηλώσει” τον συγκεκριμένο νόμο δεν μπορούν να ληφθούν ως σοβαρές καθώς πέραν των άλλων υποτιμούν και τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Τουλάχιστον οι ΠΑΣΟΚοι των 2 πρώτων Μνημονίων, “γάβγιζαν” στους διαδρόμους της Βουλής πριν αναφωνήσουν “ναι σε όλα” εντός της ολομέλειας. Μετά έβαζαν την ουρά στα σκέλια! Ας κάνουν λοιπόν το ίδιο και όσοι εκ του ΣΥΡΙΖΑ “αναγκάστηκαν” να ψηφίσουν διάταξη με την οποία διαφωνούν ριζικά. Πρέπει άλλωστε να γνωρίζουν ότι η πολιτική αξιοπρέπεια απαιτεί “γερό στομάχι” και πως ο σεβασμός κερδίζεται με την συνέπεια και όχι με την υποταγή στην κομματική πειθαρχία. Ψιλά γράμματα βέβαια για ορισμένους “κύκλους” που επέλεξαν να απαξιώσουν μέσω διαρροών την συνεπή με όσα πιστεύουν στάση του κ. Μανώλη Γλέζου και της κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Επισήμως πάντως, το κόμμα επιμένει ότι το τελικό ψηθισθέν κείμενο είναι αποτέλεσμα συνδιαμόρφωσης κυβέρνησης – ΣΥΡΙΖΑ. Καθίσταται σαφές όμως ότι η αιτία που η αξιωματική αντιπολίτευση το υπερψήφισε δεν ήταν το περιεχόμενο της ρύθμισης αλλά ο φόβος ότι σε αντίθετη περίπτωση κυβέρνηση και “μνημονιακά” – όπως τα αποκαλούν – ΜΜΕ θα κορύφωναν τις “προβοκάτσιες” και την κριτική εναντίον της στην γραμμή της θεωρίας των “δύο άκρων”.

Ακόμα και έτσι όμως δεν γίνεται αντιληπτό πως θα αποφύγει κάποιος τις “προβοκάτσιες” όταν υπερψηφίζει νόμο που ο ίδιος θεωρεί ότι τις ενισχύει;