Γράφει η Έλενα Σολταρίδου.

Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου της Francoise Heritier, το οποίο διάβασα κατά τη διάρκεια των γιορτών και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας..

Η Heritier είναι επίτιμη καθηγήτρια στο κολέγιο της Γαλλίας, διευθύντρια του Εργαστηρίου Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, ανθρωπολόγος και εθνολόγος..

Το βιβλίο αυτό δημιουργήθηκε με αφορμή ένα σημείωμα το οποίο έλαβε η Heritier από έναν καθηγητή παθολογίας, αφοσιωμένο σχεδόν αποκλειστικά στην εργασία του, ο οποίος κάποια στιγμή ξαφνικά της έστειλε μία κάρτα και της ανέφερε ότι βρίσκεται στη Σκωτία.. Και για να είμαι πιο σαφής της ανέφερε: «Έκλεψα μία εβδομάδα και είμαι στη Σκωτία»..

Η μαγική λέξη σε αυτό το σημείωμα είναι το ρήμα «έκλεψα». Και η Heritier αναρωτιέται στο βιβλίο της : «Ποιος κλέβει τι και από ποιον;» και «Πόσος χρόνος μένει στον μέσο άνθρωπο για να γευτεί το αλάτι της ζωής;»

Το αλάτι της ζωής λοιπόν…

Επέλεξα αυτό το βιβλίο και το συγκεκριμένο άρθρο να είναι το πρώτο της νέας χρονιάς, γιατί όλοι μας έχουμε ξεχάσει τις μικρές στιγμές που μας κάνουν ευτυχισμένους.. Έχουμε συνηθίσει να τρέχουμε αδιάκοπα και τις περισσότερες φορές ακόμα και όταν απολαμβάνουμε μία όμορφη στιγμή είτε νιώθουμε ενοχικά είτε εκείνη τη στιγμή οι σκέψεις μας τρέχουνε σε εκκρεμότητες και πράγματα που πρέπει να γίνουν..

Εστιάζουμε στον πρωταθλητισμό και ξεχνάμε την ευτυχία.. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτήν την στάση ζωής είναι η αλλαγή των προτεραιοτήτων του πρωταθλητή του τένις Ραφαέλ Ναδάλ, ο οποίος σε πρόσφατες δηλώσεις του σε ένα γαλλικό κανάλι σχολίασε:

«Το νο1 στην παγκόσμια κατάταξη δεν είναι στόχος πλέον στην καριέρα μου.. Σίγουρα θα είναι σπουδαίο να επιστρέψω, όμως δεν είναι η βασική μου προτεραιότητα. Θέλω απλά να είμαι ευτυχισμένος και πιστεύω ότι το έχω καταφέρει αυτή τη στιγμή. Θέλω να παίξω τένις για πολλά χρόνια ακόμα και να είμαι ευτυχισμένος».

Ανάγκη για ύπαρξη ευτυχισμένων στιγμών.. Άλλωστε αυτό δεν είναι το αλάτι της ζωής; Η ηδονή, η απόλαυση, ακόμα και μέσα από την καθημερινότητα..

Τι είναι λοιπόν για την Heritier και για όλους μας το αλάτι της ζωής; «Οι διακοπές, το θέατρο, ο κινηματογράφος, η όπερα, οι συναυλίες, οι εκθέσεις, το διάβασμα, η μουσική που ακούμε ή παίζουμε, οι περίπατοι στην εξοχή, οι εκδρομές, τα ταξίδια, η κηπουρική, οι επισκέψεις σε φίλους, η γλυκιά απραξία, το γράψιμο, η δημιουργία, η ονειροπόληση, ο στοχασμός, τα σπορ, τα παιχνίδια συναναστροφής, τα απλά παιχνίδια, τα σταυρόλεξα, η ξεκούραση, η κουβέντα, η φιλία, το φλερτ, ο έρωτας και –γιατί όχι- κάποια ένοχη απόλαυση;»

Τόσο όμορφα αποτυπωμένα.. Ξέρετε όμως τι λάτρεψα; Την γλυκιά απραξία..

Και αυτό γιατί κάθε φορά που επιλέγουμε όλοι μας να μην κάνουμε τίποτα νιώθουμε τόσο ενοχικά.. Και η περιγραφή της Heritier απενοχοποίησε αυτή την συμπεριφορά…

2015… Μία νέα χρονιά, με πολλές αλλαγές και νέες καταστάσεις, με πολλά διλλήματα και πολλά προβλήματα.. Αλλά τι πιο όμορφο να υπάρχει και ένας νέος στόχος;

Ας απολαύσουμε έστω και λίγο το αλάτι της ζωής…

Η Ελένη Σολταρίδου είναι ψυχολόγος, απόφοιτος του Πάντειου Πανεπιστημίου. Έχει ολοκληρώσει με επιτυχία το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Πειραιώς στο γνωστικό αντικείμενο «Διοίκηση Υγείας» και είναι υποψήφια Διδάκτωρ Ιατρικής. Επαγγελματικά ασχολείται με την παροχή υπηρεσιών στο αντικείμενο της Ψυχολογίας και της Διοίκησης Ανθρώπινων Πόρων. Είναι επιστημονικός συνεργάτης ιδιωτικών κλινικών, διδάσκει ενότητες όπως «τεχνικές διαχείρισης άγχους, διαχείριση κρίσεων και συναισθηματική νοημοσύνη στο χώρο εργασίας» και είναι υπεύθυνη για τη στήλη της ψυχολογίας στο γραφείο διασύνδεσης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου.