Η “Κοινωνική Οικονομία” αποτελεί μορφή οικονομίας, που υιοθετείται από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, αλλά και από το ΣΥΡΙΖΑ (αλληλέγγυα οικονομία, ως βασική μορφή στην «παραγωγική ανασυγκρότηση», που προτείνει, για την ανάπτυξη και την αντιμετώπιση της ανεργίας) αλλά και από φορείς <<ακομμάτιστους>> όπως ο “ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ”

Ως στρατηγική διαμορφώθηκε στη Διάσκεψη υπουργών Κοινωνικής Πολιτικής των κρατών – μελών του ΟΟΣΑ τον Ιούνη του 1998,

Την «κοινωνική οικονομία» οι στυλοβάτες του αστικού κράτους την προωθούν με ζέση για να εκτονωθούν οι κραυγαλέες κοινωνικές αντιθέσεις και να δυναμώσει η κοινωνική συνοχή, η υποταγής δηλαδή του λαού στο κεφάλαιο

Μορφή κοινωνικής οικονομίας αποτελούν οι ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ(«Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις» )που αποτελούν ένα  τέχνασμα του συστήματος, μία δήθεν ευκαιρία προς τους εργαζομένους. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι εμπορευματοποιούνται  κοινωνικές υπηρεσίες, όπως υγεία,  κοινωνική πρόνοια,  εκπαίδευση, αθλητισμός, πολιτισμός, καθαριότητα δεν είναι μόνο ότι καταλύεται κάθε έννοια σταθερής εργασιακής σχέσης του εργαζόμενου, είναι και η αυταπάτη που δημιουργείται τεχνηέντως, ότι οι ΚΟΙΝΣΕΠ μπορούν να δώσουν λύσεις στους ανέργους και να τους ανακουφίσουν, έστω και προσωρινά. Αλλά και όταν μία ΚΟΙΝΣΕΠ δεν προσφέρει υπηρεσίες προς το κράτος, αλλά προς τους πολίτες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις, ισχύουν ακριβώς τα ίδια. Γιατί είναι ένας αστικός συνεταιρισμός, μια καπιταλιστική επιχείρηση, μια νέα μορφή ανώνυμης εταιρείας, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Οι ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ προωθούνται συστηματικά από την ΕΕ. Στη χώρα μας νομοθετήθηκαν επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ με το ν. 4019/2011 («Νόμος Κατσέλη»)

Οι απολύσεις οι διαθεσιμότητες η μείωση των εσόδων των Δήμων, η μεγάλη ανεργία , αποτέλεσμα της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής που ανέχτηκαν και στήριξαν και οι Περιφερειακές και Δημοτικές διοικήσεις με τους συνεργαζόμενούς τους, σπρώχνει κυρίως τους άνεργους ,στη δημιουργία ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ που αναπτύσσονται ταχύτατα κυρίως σε υπηρεσίες που προσέφεραν η προσφέρουν ακόμα οι Δήμοι.

Στο Ν. Ροδόπης έχουμε υπ΄ όψιν μας την , ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ  Φιλλύρας και Μεγ.Πιστού που αναφέρουν ότι μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες καθαριότητας διοικητικής υποστήριξης και άλλες κοινωνικού χαρακτήρα υπηρεσίες, που πιο μπροστά τις προσέφεραν οι Δήμοι και την “Σπάρτακος ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ” που ιδρύθηκε από την “ακομμάτιστη” παράταξη ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ με περιεχόμενο δράσης το εμπόριο και τον πρωτογενή τομέα.

Απαιτούνται 5 τουλάχιστον μέλη για την ίδρυσή τους, που μπορεί να είναι είτε φυσικά πρόσωπα, είτε φυσικά και νομικά πρόσωπα (κατά 1/3). Οι μέτοχοι-μέλη των ΚΟΙΝΣΕΠ έχουν δικαίωμα να εργάζονται και ίδιοι αν θέλουν, αλλά και να προσλαμβάνουν εργαζόμενους με όποια σχέση εργασίας θέλουν, που σημαίνει ευέλικτες σχέσεις και μισθοί πείνας.

Οι πόροι των ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ αποτελούνται από το κεφάλαιο της επιχείρησης, δωρεές τρίτων, έσοδα από την «επιχειρηματική δραστηριότητά» τους, επιχορηγήσεις από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ΕΕ, διεθνείς ή εθνικούς οργανισμούς, ΟΤΑ, καθώς και κάθε άλλο έσοδο από την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων τους. Επίσης, έχουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση από το Ταμείο Κοινωνικής Οικονομίας (συστήνεται με ΚΥΑ βάσει του Ν.3912/2011), καθώς επίσης και από το Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης (προβλέπεται στο λεγόμενο «Αναπτυξιακό» νόμο).

Τα κέρδη των ΚΟΙΝΣΕΠ διατίθενται κατά ποσοστό 5% για σχηματισμό αποθεματικού, κατά ποσοστό ως 35% διανέμονται στους εργαζόμενους της επιχείρησης, το υπόλοιπο διατίθεται για τις δραστηριότητές της και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας…

Το ΚΚΕ παλεύει για τη  δυνατότητα οργάνωσης της παραγωγής και της κοινωνίας από το λαό, για το λαό. Για να κοινωνικοποιηθούν ο ορυκτός πλούτος, η Ενέργεια, οι Τηλεπικοινωνίες, οι Μεταφορές, το εμπόριο, η γη, οι καπιταλιστικές αγροτικές, κτηνοτροφικές επιχειρήσεις, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, να γίνουν όλα λαϊκή περιουσία. Δίπλα δε στον κοινωνικοποιημένο τομέα της οικονομίας να οργανωθεί ο παραγωγικός αγροτικός συνεταιρισμός. Στο πλαίσιο αυτό είναι αντίθετο με κάθε μορφή “κοινωνικής οικονομίας” Έχει προτείνει και παλεύει για μέτρα ουσιαστικής στήριξης των ανέργων. Είναι αντίθετο με κάθε μορφή επιχειρηματικής δράσης στην Τοπική Διοίκηση καταδικάζει τις διαθεσιμότητες και απολύσεις και παλεύει για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με δικαιώματα, μονιμοποίηση των συμβασιούχων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, Λειτουργία των κοινωνικών υπηρεσιών με αποκλειστική ευθύνη του κράτους.