ΥΠ.ΕΞ. Ν. Δένδιας: Η ελληνική διπλωματία έχει μπει με σταθερό βήμα στον 21ο αιώνα.

26 Ιανουαρίου 202322:23

Παρέμβαση Υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, στη συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων επί της προτάσεως δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης (Αθήνα, 26.01.2023)

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε η αξιωματική αντιπολίτευση, αποτελεί για εμάς μια ευκαιρία να καταθέσουμε ενώπιον του Κοινοβουλίου τον απολογισμό μας.

Τον απολογισμό, τον οποίο σε λίγους μήνες θα παρουσιάσουμε και μπροστά στον κριτή, στον τελικό κριτή όλων μας, στον ελληνικό λαό. Διότι οι πολίτες κρίνουν πάντα επί τη βάσει των έργων και επί τη βάσει ενός ρεαλιστικού προγραμματικού λόγου. Και θα μου επιτρέψετε, χωρίς νομίζω ιδιαίτερη περιττή αισιοδοξία, να διατυπώσω την άποψη ότι η κοινωνία θα ανανεώσει την εμπιστοσύνη της στη Νέα Δημοκρατία και στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Μία κυβέρνηση που άφησε πίσω της τα φοβικά σύνδρομα του παρελθόντος, άφησε πίσω της αναχρονιστικά στερεότυπα, ξεπερασμένες πρακτικές, αντιλήψεις του χθες. Και αυτό, γιατί είμαστε ένα κόμμα που πιστεύει στις ίσες ευκαιρίες, που πιστεύει σε ένα σύγχρονο κράτος, το οποίο πρέπει να υπηρετεί τις ανάγκες του πολίτη. Λέω, πάντα, ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ένα λαϊκό κόμμα. Το λαϊκό κόμμα που πιστεύει στην κοινωνική συνοχή, που πιστεύει στην αλληλεγγύη, στους αδύναμους, που προτάσσει, συγχρόνως, την εθνική ομοψυχία.

Γιατί η ομόνοια είναι απαραίτητος παράγων εθνικής επιβίωσης. Και νομίζω ότι επιδιώξαμε από την πρώτη μέρα, και σε ένα βαθμό πετύχαμε, να ενισχύσουμε το κεκτημένο της εθνικής συνεννόησης στις βασικές γραμμές της εξωτερικής μας πολιτικής.

Και θα ήθελα να παρακαλέσω να μη διαρραγεί αυτό το κεκτημένο προεκλογικά. Τη στιγμή, μάλιστα, που ο εξ ανατολών γείτονας διατηρεί στο ακέραιο την επιθετική του ρητορική.

Η κυβέρνηση, από την αρχή της θητείας της, προσάρμοσε την εθνική στρατηγική στις απαιτήσεις των καιρών. Με μια συγκροτημένη εθνική αντίληψη που επέτρεψε στη χώρα όχι απλώς να αντιδρά, αλλά να δημιουργεί προϋποθέσεις που την ισχυροποιούν, που την καθιστούν σύγχρονη, φιλόξενη, ανοιχτή στην καινοτομία, ανεκτική, εξωστρεφή, νεωτερική. Να χτίζει βάσεις για τη γεωπολιτική της αναβάθμιση.

Είναι γνωστό σε όλους ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία σηματοδότησε την ανατροπή της διεθνούς τάξης πραγμάτων. Και ο τουρκικός αναθεωρητισμός επιχειρεί την ανατροπή στις ισορροπίες, οι οποίες προσδιόριζαν τις σχέσεις στην ευρύτερη περιοχή μας.

Άλλαξε ο κόσμος. Επιχειρείται να αλλάξει και η γειτονιά μας. Εμείς έχουμε μια βασική επιλογή, έναν ακρογωνιαίο λίθο: Το Διεθνές Δίκαιο, τον σεβασμό στην εδαφική ακεραιότητα, στην κυριαρχία όλων των κρατών, στην ανάδειξη της δυνατότητας ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, στις σχέσεις καλής γειτονίας.
Αυτήν την πολιτική αρχών και αξιών επιλέξαμε. Μία πολιτική όχι ευκαιριακή, όχι εσωτερικής κατανάλωσης. Βασισμένη στις αρχές που προωθούμε από τη γειτονιά μας, μέχρι κάθε γωνιά του πλανήτη, συστηματικά, μεθοδικά.

Όπως ξέρετε, έχω πραγματοποιήσει 235 επισκέψεις, άνω των 300 συναντήσεων, σε 73 χώρες, με 104 ομολόγους μου. Δεκαέξι Υπουργούς κρατών τους συνάντησα για πρώτη φορά στην ιστορία της πατρίδας μας. Τους συνάντησε για πρώτη φορά ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών. Και, επίσης, άλλες χώρες που δεν είχαμε επαφές για δεκαετίες. Στη Νότια Αφρική δεν είχε πάει Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών επί 25 χρόνια.
Ενδυναμώσαμε φιλίες που είχαμε, δημιουργήσαμε νέες, ενδυναμώσαμε παλιές συμμαχίες, χτίσαμε νέες. Φτιάξαμε ένα πρωτοφανές πλέγμα σχέσεων, διμερών σχέσεων, τριμερών σχέσεων, πολυμερών σχέσεων.

Υπογράψαμε ιστορικές Συμφωνίες. Έχουμε υπογράψει 311 Συμφωνίες κατά τη θητεία αυτής της κυβέρνησης, από τη στρατηγική συνεργασία, μέχρι την αμυντική συνδρομή. Αλλά και σε τομείς όπως ο τουρισμός, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, η οικονομία, το εμπόριο, το περιβάλλον. Έχουμε αναδείξει την περιβαλλοντική διπλωματία.

Βέβαια, εξέχουν σε σπουδαιότητα οι Συμφωνίες με την Ιταλία και με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών. Συμφωνίες οι οποίες αναδεικνύουν το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας ως μοναδικό όχημα.

Και από κει και πέρα, οι αμυντικές μας Συμφωνίες. Δύο με τις Ηνωμένες Πολιτείες, Συμφωνία με τη Γαλλία, με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Επίσης, «τρέχουμε», όπως ξέρετε πολύ καλά, τρεις εκστρατείες στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών. Μία για το Συμβούλιο Ασφαλείας, έχουμε συγκεντρώσει 114 γραπτές δεσμεύσεις, αλλά και για την προεδρία της Γενικής Συνέλευσης και για συμμετοχή στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία του ελληνικού κράτους.

Επιδιώκουμε – και νομίζω σε ένα βαθμό καταφέρνουμε – η πατρίδα μας να είναι ένας πυλώνας σταθερότητας, αλλά και ένας κόμβος, ενεργειακός κόμβος. Και, βέβαια, το ξέρουμε, ότι οι δυνάμεις του αναθεωρητισμού ενοχλούνται από αυτά, δυνάμεις που απειλούν τη διεθνή, την περιφερειακή ασφάλεια. Δυνάμεις που αυξάνουν την προκλητική τους συμπεριφορά, με απειλές τύπου Βόρειας Κορέας για πυραύλους που δήθεν θα μπορούν να πλήξουν την Αθήνα και τις πόλεις μας. Με επιστολές, με δηλώσεις και μέσα στο Κοινοβούλιο της γειτονικής χώρας ότι η Ελλάδα, δήθεν, δεν έχει κυριαρχία στα νησιά, αν αυτά δεν είναι αποστρατιωτικοποιημένα.
Με προσπάθειες ενός ψευδοαφηγήματος, της «Γαλάζιας Πατρίδας». Επίσης, στο Κυπριακό, με προσπάθειες αναβάθμισης του ψευδοκράτους, με προσπάθειες δημιουργίας τετελεσμένων.
Επαναλαμβάνω την ελληνική θέση όσον αφορά το Κυπριακό. Για εμάς, η Κύπρος δεν κείται μακράν. Και δεν θα σταματήσουμε να απαντάμε. Σε κάθε επιστολή, σε κάθε παράνομη και ανυπόστατη δήλωση, σε κάθε παράνομη και ανυπόστατη συμφωνία, σε κάθε εις βάρος μας ρητορική.

Θα συνεχίσουμε να αποδομούμε με επιχειρήματα – βασισμένα, όμως, πάντα, στο Διεθνές Δίκαιο – τις ψευδείς αιτιάσεις που εκτοξεύονται εναντίον μας. Με ψυχραιμία και με νηφαλιότητα γιατί δεν χρειάζεται να προβαίνουμε σε αντεγκλήσεις στο επίπεδο του παραλογισμού.

Η Ελλάδα, οι δημοκρατίες γενικά, δεν απαντούν στην προπαγάνδα με προπαγάνδα. Άλλωστε, αυτό χωρίζει τον δημοκρατικό κόσμο από τον αυταρχισμό.

Εμείς, απαντάμε με την αλήθεια. Στεκόμαστε δίπλα με τους φίλους μας, με τους συμμάχους μας, αυτούς που δεν αμφισβητούν τις Συνθήκες, αυτούς που επιβεβαιώνουν την κυριαρχία της Ελλάδας στα νησιά της, που απορρίπτουν τις φαντασιοπληξίες και που δηλώνουν το αυτονόητο. Ότι η λογική του 19ου αιώνα, της εποχής των κανονιοφόρων,. έχει ανεπιστρεπτί παρέλθει.

Και θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Η αντίληψη, νομίζω, όχι μόνο της κυβέρνησης, αλλά του συνόλου του πολιτικού κόσμου και της ελληνικής κοινωνίας, είναι ότι ο τουρκικός λαός,θέλει ειρήνη, θέλει σταθερότητα και θέλει συνεργασία με την Ελλάδα. Στη συντριπτική του πλειοψηφία.

Γιατί αυτά θα φέρουν ανάπτυξη και ευημερία στην περιοχή. Και αυτά είναι που επιδιώκει η Ελλάδα. Ειρήνη, σταθερότητα, συνεργασία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας έχω πει πολλές φορές για τους έξι κύκλους της εξωτερικής μας πολιτικής. Τον ευρωπαϊκό κύκλο. Από εκεί και πέρα, τον κύκλο που περιλαμβάνει τις σχέσεις μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μιλήσαμε, προηγουμένως, για τις δυο τροποποιήσεις της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας.

Τον τρίτο κύκλο, που αφορά την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, του Κόλπου, της Βόρειας Αφρικής. Πολύ στενές σχέσεις με την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, άλλες χώρες.

Η Ελλάδα, επίσης, δεν ξεχνά το Παλαιστινιακό. Αλλά, νομίζω, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι είδαμε έγκαιρα και διαβάσαμε την καινούργια αρχιτεκτονική της περιοχής, πολύ πριν από τις «Συνθήκες του Αβραάμ».

Επίσης, τα Δυτικά Βαλκάνια. Προωθούμε τη σταθερότητα, την ειρήνη. Πιστεύουμε, διαχρονικά, με την «Ατζέντα της Θεσσαλονίκης», ότι η ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων είναι η μόνη λύση σε μια περιοχή εξαιρετικά δύσκολη και αρκούντως εύφλεκτη.
Επίσης, στον πέμπτο κύκλο, αναπτύσσουμε σχέσεις με χώρες ανερχόμενες, ανερχόμενες δυνάμεις, που συμμερίζονται τις απόψεις μας σε πολλά πράγματα. Ιαπωνία, Ινδία, άλλες σημαντικές χώρες του Ινδοειρηνικού, το Βιετνάμ, η Ινδονησία, η Αυστραλία, με την οποία μας συνδέει η ομογένεια.

Όλες αυτές οι χώρες που τρέφουν σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Χωρίς να ξεχνάμε τη μεγάλη και την πιο γρήγορα αναπτυσσόμενη, οικονομικά και πληθυσμιακά, ήπειρο της Αφρικής.

Η Αφρική είναι πολύ πιο κοντά μας από ό,τι νομίζουμε. Έχω επισκεφτεί, ήδη, όπως ξέρετε, 12 χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής, συν τις χώρες της Βόρειας Αφρικής. Νομίζω ότι για την Ελλάδα είναι σημαντικό.
Και μετά, βεβαίως, η παρουσία μας στους Διεθνείς Οργανισμούς. Μιλήσαμε, προηγουμένως, για τις τρεις εκστρατείες μας στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.

Κύριοι συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή είναι η εξωτερική μας πολιτική. Νομίζω ότι αναδείχθηκαν οι δυνατότητες και οι ευκαιρίες που έχει η Ελλάδα και στον επενδυτικό και στον ενεργειακό και στον οικονομικό τομέα.

Νομίζω ότι η ελληνική διπλωματία έχει μπει με σταθερό βήμα στον 21ο αιώνα. Αλλάζει η χώρα μας. Πάμε μπροστά. Βεβαίως, υπάρχουν – όπως θα υπάρχουν πάντα – και λάθη και παραλείψεις. Και δεν διεκδικούμε εμείς κανένα αλάθητο, όπως ίσως άλλοι ιδεολογικοί χώροι. Έχουμε πάντα τη δυνατότητα επικοινωνίας. Και έχουμε πάντα ανοιχτά αυτιά και ανοιχτή διάθεση στην καλόπιστη κριτική και στον διάλογο.

Η εθνική στρατηγική, άλλωστε, δεν ανήκει αποκλειστικά σε κανένα κόμμα και σε καμία κυβέρνηση. Αυτά τα οποία εφαρμόζει η κάθε κυβέρνηση αφορούν το σύνολο του κράτους, το σύνολο του έθνους. Και κατά συνέπεια, επαναλαμβάνω, η εθνική συνεννόηση είναι απολύτως απαραίτητη.

Νομίζουμε, όμως, ότι η Ελλάδα μπορεί να στέκεται ψηλά. Μία χώρα φιλόδοξη, με αυτοπεποίθηση, ανεξάρτητη, ισχυρή. Πάντα μου αρέσει να λέω, μία χώρα η οποία και ψήλωσε και μεγάλωσε. Και είναι, νομίζω, πολύ σημαντικό το ότι μεγάλωσε. Είναι μία ιστορική ακρίβεια. Η πρώτη φορά που η εθνική επικράτεια μεγάλωσε από το 1947.

Αυτές οι επιτυχίες φέρνουν τη σφραγίδα της πρώτης κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δημιουργούν εθνικά κεκτημένα, όμως, όχι κομματικά κεκτημένα.

Το ελληνικό Κοινοβούλιο πρέπει να τα στηρίζει, αν μου επιτρέπετε την άποψη. Και να ενισχύει προς αυτή την κατεύθυνση. Με στήριξη διακομματική και συγχρόνως, υπερκομματική, μακριά από τις μικρές σκοπιμότητες.

Έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά τις πολλές φορές που διχαστήκαμε για θέματα εξωτερικής πολιτικής, από τη διάρκεια του αγώνα μας για την ανεξαρτησία, το 1915, το 1922, το 1944. Έχω την πεποίθηση, όμως, ότι αυτά πια ανήκουν στο παρελθόν.
Και θα ήθελα να παρακαλέσω να μην επιτρέψουμε η τοξικότητα, που φαίνεται να διαμορφώνεται εν όψει της προεκλογικής περιόδου, να δηλητηριάσει την εθνική ομοψυχία.

Πρέπει να τη διαφυλάξουμε αυτήν την εθνική ομοψυχία. Έχω την πεποίθηση ότι, σε κλίμα ομόνοιας στα εθνικά μας θέματα, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα εξακολουθήσει να τα προασπίζεται με αποτελεσματικό τρόπο και στη δεύτερη τετραετία της. Νομίζω ότι μπορώ να ζητήσω από τους συναδέλφους ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση σήμερα. Και από την ελληνική κοινωνία ψήφο εμπιστοσύνης στις ερχόμενες εκλογές.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Αρθρογράφος