Το 1929 το αντικομμουνιστικό ιδιώνυμο επέβαλε μεταξύ άλλων την ψήφιση του νόμου 4229 για  περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών και την απαγόρευση των απεργιών. Ακολουθώντας τα βήματα του Ελ. Βενιζέλου,

η σύγχρονη Ελλάδα του Γιώργου Παπανδρέου, του ΔΝΤ και της τρόικας, 81 χρόνια μετά βαφτίζει τρομοκρατικές πράξεις τις διαδηλώσεις, την ανοιχτή πολιτική και συνδικαλιστική δράση προετοιμάζοντας το έδαφος για την βαρβαρότητα . Το μίνι αυτό πραξικόπημα πέρασε «στα ψιλά», καθώς η τροποποίηση του σχετικού άρθρου 187Α του ποινικού κώδικα έγινε από θερινό τμήμα της Βουλής στα τέλη του προετοιμάζοντας τον νέο γύψο Σοσιαλισμού και Βαρβαρότητας η με βαρβαρότητα όπως το πει κανείς .  

Η μακιαβελικής έμπνευσης παρέμβαση των συντακτών της νέας έκδοσης του «τρομονόμου» ήταν να απαλείψουν εκείνη την παράγραφο, η οποία παρείχε δικλείδες ασφαλείας για τα αδικήματα που αποτελούσαν δράση υπέρ της ελευθερίας ή αποσκοπούσαν στην άσκηση θεμελιωδών ελευθεριών, ατομικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών. Η  παράγραφος αφαιρέθηκε, αφήνοντας στο εξής έκθετους όλους όσοι τολμήσουν να διασαλεύσουν τη σιδερένια πειθαρχία των κυβερνώντων και όσους αμφισβητήσουν την άνωθεν επιβεβλημένη πειθαρχία στις ειλημμένες αποφάσεις. Στο στόχαστρο μπήκαν  πλέον και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι ενώσεις των εργαζομένων που συλλογικά διατρανώνουν τη θέλησή τους και παλεύουν για την κατοχύρωση των συμφερόντων τους.

Ο νέος ολοκληρωτισμός στέλνει στις αίθουσες των δικαστηρίων και στις φυλακές απεργούς συνδικαλιστές και κάθε πρωτοπόρο εργαζόμενο με την κατηγορία του τρομοκράτη, όσο κι αν θυμίζει το αυταρχικό ελληνικό κράτος των πρώτων δεκαετιών του αιώνα, έρχεται το σήμερα . Μπορεί και τότε οι αντιθέσεις στη χώρα να οξύνονταν και η ανάπτυξη του εργατικού κινήματος να δημιουργούσε τρόμο στην κυρίαρχη τάξη, ωστόσο η τωρινή επίθεση εναντίον του δικαιώματος στον αγώνα αποκτά νέα χαρακτηριστικά. Δρα προληπτικά και τρομοκρατικά απέναντι σε κάθε κλάδο που θα τολμήσει να διεκδικήσει και βέβαια απέναντι σε κάθε πολιτική πρωτοπορία. Εντάσσεται σε ένα ολόκληρο σχέδιο καταστολής που περιλαμβάνει και τις συλλήψεις από τα  ΜΑΤ διαδηλωτών, ενώ καλύπτεται και με το ιδεολογικό ένδυμα του δήθεν αναπόδραστου των μέτρων που ξεσηκώνουν την κοινωνία. Το σχέδιο αυτό καλείται να εκτελέσει το λεγόμενο «αριστερό ΠΑΣΟΚ με την Ν.Δ και το ΛΑΟΣ» «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ  ΜΕ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ» «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ  ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ» που βρίσκονται  στην κυβέρνηση Παπαδημου .

Στόχος της ποινικοποίησης είναι οι σποραδικές ακόμα αλλά ορατές τάσεις χειραφέτησης του συνδικαλιστικού κινήματος, που ακόμα και σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας αμφισβητούν τη νομιμότητα της υποταγής στους συσχετισμούς και διεκδικούν δυναμικά. Πρόσφατα παραδείγματα που σίγουρα θορύβησαν τους εμπνευστές των τρομονόμων είναι οι απεργίες στη ΔΕΗ, όπου οι εργάτες καταλαμβάνουν τα ορυχεία, οι εναερίτες κουκουλώνουν τις χαφιεδοκάμερες και. καταλαμβάνουν το κτίριο έκδοσης εντολών διακοπής ρεύματος.

Η σκλήρυνση του τρομονόμου σε βαθμό ολοκληρωτικού παροξυσμού δυστυχώς δεν είναι μεμονωμένο γεγονός. Όσο κι αν ακόμη το Σύνταγμα περιλαμβάνει σχετικές πρόνοιες, οι κυβερνητικές παρεμβάσεις στον ευαίσθητο τομέα των ελευθεριών δείχνουν ότι έχει εκπονηθεί και εκτελείται ένα σχέδιο βαθμιαίας σιδερένιας θωράκισης της αστικής δημοκρατίας απέναντι σε κάθε διαφορετική φωνή. Κορυφαίο παράδειγμα σταθμός η σημερινή σύλληψη του πρόεδρου της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ καθώς και άλλων 14 ατόμων, με τις κατηγορίες της διατάραξης κοινής ειρήνης και αντίσταση κατά της αρχής. Εκφράζω δημόσια την αλληλεγγύη μου ως συνδικαλιστής της Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ, του ΣΑΔΑΣ.ΠΕΑ, του ΤΕΕ, στους διωκόμενους συνδικαλιστές  της ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ  και του πρόεδρου της  Ν. Φωτόπουλο που δίνουν έναν έντιμο αγώνα για να καταργηθεί το άδικο τέλος των ακινήτων από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Όταν το συνδικαλιστικό  κίνημα και ο λαός αντιπαλεύει για να καταργήσει την αδικία είναι ηθική και αρετή .Ο συναγερμός για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες έχει ανάψει από καιρό ,αλλά οι αγώνες δεν ποινικοποιούνται ούτε τρομοκρατούνται από την  αντιλαϊκή πολιτική του μνημονίου κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ κυβέρνηση ‘’Παπά-Δήμιου’’  που πάει χέρι-χέρι με τον αυταρχισμό και τη καταστολή. Άμεση  απελευθέρωση των συνδικαλιστών και μη δίωξη τους.

Καλώ όλους τους συνδικαλιστές τους φορείς τα  σωματεία δημόσια να εκφράσουμε όλοι  την αλληλεγγύη στους διωκόμενους  συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ

Η αυτοί ή εμείς.
Θέλει αρετή και τόλμη η Ελευθερία.

Αλέξανδρος Κηπουρός, Αρχιτέκτων Μηχανικός