Ο έρωτάς της για τον εναέριο χορό προέκυψε τυχαία. Ή μάλλον όχι και τόσο τυχαία αν αναλογιστεί κανείς ότι ως μαθήτρια λυκείου το είχε σκάσει από το σπίτι της δένοντας μεταξύ τους πανιά και κρεμώντας τα από το παράθυρο. Από μικρό παιδί αγαπούσε ό,τι πιο extreme και ο πατέρας της (που ήταν πρωταθλητής στίβου) την σκληραγωγούσε, αφού έκαναν μαζί διάφορες ακραίες δραστηριότητες. Και εκείνη φυσικά το απολάμβανε.

Η μητέρα της λέει ότι η Κατερίνα πριν περπατήσει, χόρεψε. Είχε μέσα της έντονα το στοιχείο του χορού, του extreme και του αθλητισμού. Αλλά δεν είχε καταφέρει να τα συνδυάσει και να τους δώσει μορφή μέχρι που ανακάλυψε τον εναέριο χορό. Εκεί η Κατερίνα βρήκε όχι απλά έναν τρόπο έκφρασης. Βρήκε αυτό που της έλειπε. Ισορρόπησε βάζοντας σε συνεργασία το σώμα, το μυαλό και την ψυχή. Σήμερα, είναι εκπαιδεύτρια, χορογράφος και performer εναέριου χορού στη σχολή aerialeverafter.

Η Κατερίνα βρέθηκε στον Νέστο ¨κρεμάστηκε” και μάγεψε: