Άρθρο του βουλευτή Χανίων της Ν.Δ. Μανούσου Βολουδάκη για το μετανατευτικό στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα, Κυριακή 7 Μαρτίου 2021.

Συζητείται αυτόν τον καιρό ένα σύνολο προτάσεων ευρωπαϊκών κανονισµών, το οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ονοµάζει Νέο Σύµφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο.

∆υστυχώς, το σύµφωνο αυτό είναι κατώτερο των περιστάσεων. Η Ε.Ε. δείχνει να αντιµετωπίζει τις µεταναστευτικές ροές ως ένα δεδοµένο της ζωής, επί του οποίου δεν µπορεί να έχει άλλη παρέµβαση παρά µόνο να σχεδιάσει τον κατάλληλο τρόπο υποδοχής, ταυτοποίησης και ενσωµάτωσης µεταναστών και προσφύγων. Ελάχιστη σηµασία δίνεται στην αποτροπή του φαινοµένου της παράνοµης µετανάστευσης.

Η Ευρώπη, όπως την ξέρουµε, δεν µπορεί να επιβιώσει αν στο έδαφός της αναπτύσσονται θύλακες ανθρώπων που αρνούνται ή αδυνατούν να ενσωµατωθούν στον ευρωπαϊκό πολιτισµό και τρόπο ζωής. Η Ευρώπη αποτελεί, µεταξύ άλλων, και άθροισµα των εθνικών της ταυτοτήτων.

Το φαινόµενο της ανάπτυξης πληθυσµών µεταναστών αποµονωµένων από τον κορµό της κοινωνίας του κράτους που τους φιλοξενεί χαρακτηρίστηκε προσφυώς από τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν «separatisme», δηλαδή αποσχιστική τάση. Ο περιορισµός του φαινοµένου προϋποθέτει την αποτροπή της παράνοµης µετανάστευσης η οποία το τροφοδοτεί.

Υπάρχει βέβαια στην Ε.Ε. µια πολιτική επιστροφών για όσους δεν δικαιούνται άσυλο. Τα αποτελέσµατα, όµως, της πολιτικής αυτής είναι απογοητευτικά: µόνο το 1/3 όσων λαµβάνουν εντολή αναχώρησης αναχωρεί πραγµατικά! Το νέο σύµφωνο δεν συµπεριλαµβάνει διατάξεις οι οποίες αναµένεται να αλλάξουν δραστικά την εικόνα αυτή.

Οσο για την κατανοµή των βαρών στο εσωτερικό της Ενωσης, το νέο σύµφωνο µιλά για ισορροπία υπευθυνότητας και αλληλεγγύης, όµως δεν προτείνει, όπως θα έπρεπε, υποχρεωτική αναλογική κατανοµή των αιτούντων άσυλο και προσφύγων µεταξύ των κρατών-µελών. Αντ’ αυτού, δίνει την επιλογή διαφόρων εµµέσων τρόπων στήριξης των χωρών πρώτης υποδοχής, οι οποίοι τρόποι όµως δεν υποκαθιστούν τη δίκαιη κατανοµή του βάρους της φιλοξενίας. Ιδιαίτερα προβληµατική είναι η πρόβλεψη του νέου συµφώνου για τη µεταφορά των αιτούντων άσυλο σε κέντρα υποδοχής κατά µήκος των συνόρων, στα οποία θα αντιµετωπίζονται ως ευρισκοµένοι εκτός Ε.Ε.

Τόσο το Λιµενικό Σώµα όσο και η ΕΛ.ΑΣ. εκφράζουν την άποψη ότι οι σχετικές διατάξεις επιφέρουν ακύρωση στην πράξη της προστασίας των συνόρων. Αυτό συµβαίνει διότι έλεγχοι που πρέπει να γίνονται προτού περάσει κανείς τα σύνορα, µεταφέρονται µε τον προτεινόµενο κανονισµό εντός του εθνικού εδάφους.

Το ζήτηµα αφορά και θίγει την εθνική µας κυριαρχία. Επιπλέον µε το νέο σύµφωνο δηµιουργείται ανεξέλεγκτη κατάσταση από τις ρυθµίσεις σχετικά µε τη συµµετοχή ιδιωτών -των γνωστών ΜΚΟ- σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα. Μια κατάσταση που όχι µόνο δυσκολεύει τον έλεγχο των θαλασσίων συνόρων, αλλά δηµιουργεί και πρόσθετους κινδύνους και για τους ίδιους τους µετανάστες.

Το νέο σύµφωνο για το άσυλο και τη µετανάστευση συνιστά αποδυνάµωση του σηµερινού ευρωπαϊκού θεσµικού πλαισίου όσον αφορά την προστασία των συνόρων. Για όλους αυτούς τους λόγους η Ελλάδα πρέπει να καταψηφίσει το σχέδιο αυτό στα αρµόδια όργανα.

Στον χρόνο που συζητείται το νέο αυτό σύµφωνο βρίσκεται σε εξέλιξη µια άλλη ανησυχητική διεργασία: ένας οργανωµένος πόλεµος κατά της Frontex και του επικεφαλής της Fabrice Leggeri. Ενας πόλεµος βασισµένος σε σειρά ψευδών κατηγοριών περί παρανόµων επαναπροωθήσεων που χάλκευσαν µηχανισµοί της τουρκικής προπαγάνδας, από κοινού µε τις γνωστές ΜΚΟ των επαγγελµατιών του «ανθρωπισµού». Ενας πόλεµος στον οποίο δυστυχώς συνέβαλαν και κάποιες φωνές Ελλήνων, από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.

Τέτοιες µέρες πριν από έναν χρόνο, οι επικεφαλής των θεσµών της Ε.Ε. επισκέφθηκαν µαζί µε τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη τον Εβρο, µετά την οργανωµένη από την Τουρκία απόπειρα µαζικής εισβολής λαθροµεταναστών. Η εικόνα αυτή ήταν η εικόνα της έµπρακτης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, η οποία απέδωσε µάλιστα καρπούς. Αυτό το πνεύµα πρέπει να φανεί και στην ευρωπαϊκή νοµοθεσία.