Στοιχεία για την τηλεκπαίδευση στους μαθητές δημοτικού της Ροδόπης

15 Δεκεμβρίου 202015:08

Σε έρευνα για την τηλεκπαίδευση και τον αποκλεισμό προχώρησε η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εκπαιδευτικών ΠΕ Ροδόπης μέσα από μία μελέτη πληθώρας στοιχείων που αφορά 147 τμήματα Α βάθμιας εκπαίδευσης κάθε είδους στα οποία διδάσκουν 138 εκπαιδευτικοί και φοιτούν 2083 μαθητές μαθήτριες. Είναι το ¼ των τμημάτων, το 1/6 των εκπαιδευτικών, το ¼ των μαθητών της Α βάθμιας εκπαίδευσης Ροδόπης. Ικανό δείγμα για γενίκευση σε όλο τον τοπικό μαθητικό πληθυσμό.

Τα ερευνητικά δεδομένα κατέδειξαν μεγάλο και πολυποίκιλο αποκλεισμό μαθητών μαθητριών λόγω της τηλεκπαίδευσης:

Συνοπτικά καταγράφηκε πως:

  • • Το 12, 9% των μαθητών δεν έχει συνδεθεί ποτέ σε ψηφιακή τάξη!
  • • Το 15,7% των μαθητών συνδέεται μόνο περιστασιακά για λόγους που έχουν να κάνουν με οικονομικές ή άλλες δυσκολίες των οικογενειών.
  • • Το 34,2% των μαθητών αντιμετωπίζει ποικίλα προβλήματα ποιότητας σύνδεσηςκαι λειτουργίας του μέσου σύνδεσης (της ψηφιακής πλατφόρμας).

Αθροιστικά τα παραπάνω κατέδειξαν πως μεσοσταθμικά εδώ και ένα μήνα δε συνδέεται καθημερινά το 26,4% των μαθητών-τριών δηλαδή οι ψηφιακές τάξεις έχουν μόνιμα απόντες κάτι παραπάνω από το ¼ του μαθητικού πληθυσμού.

Επιπλέον των παραπάνω καταμετρήθηκε πως από το πλήθος των μαθητών που συμμετέχουν ένα σημαντικό ποσοστό 34,2% συνδέονται μέσω κινητού τηλεφώνου δηλαδή με μέσο δεν επιτρέπει την πλήρη συμμετοχή και διάδρασή τους.

Την ίδια στιγμή τις περίφημες και διαφημισμένες συσκευές (tablet) έχει λάβει μόνο το 2,7% των μαθητών.

Επιπρόσθετα το 49,5% των μαθητών-τριών χρειάζονται επίβλεψη γονέα ώστε να μπορέσουν να συνδεθούν και να συμμετέχουν γιατί απαιτούνται γνώσεις χειρισμού λογισμικών και συστημάτων που δεν έχουν τα παιδιά ειδικά οι ηλικίες του νηπιαγωγείου και των τριών πρώτων τάξεων του δημοτικού.

Τελικό και σημαντικό δεδομένο είναι πως μόλις το 62,2% των μαθητών που συνδέονται πραγματικά παρακολουθούν και συμμετέχουν στο μάθημα. Οιυπόλοιποι/ες είναι εικονικά παρόντες.

Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί δομικά να αντικαταστήσει τη δια ζώσης εκπαίδευση και σε καμιά περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών.

Αντίθετα καλλιεργεί ένα τεχνοκρατικό μηχανιστικό μοντέλο που αναπαράγει και εντείνει τις ταξικές ανισότητες, δεν είναι καν δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και δεν αντιστοιχεί στις ανάγκες των ηλικιών 4-12 ετών.

Η διαδικασία της τηλεκπαίδευσης οδηγεί σε πολλαπλά είδη αποκλεισμών των μαθητών από την ίδια τη διαδικασία χωρίς καν να εκκινήσει η συζήτηση για το πώς πραγματοποιείται το «τηλεμάθημα».

Επισυνάπτεται το πλήρες κείμενο της έρευνας

cea0ceb1cf81cebfcf85cf83ceafceb1cf83ceb7-ceadcf81ceb5cf85cebdceb1cf82

Αρθρογράφος