Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Χωρίς πολλές περιστροφές κι αναλύσεις: ο ρόλος των υπηρεσιών πληροφοριών είναι -πρωταρχικώς- η ανάγνωση της πολιτικής των άλλων και κυρίως των “εχθρών”..

Σε μία εποχή που το 90% των πληροφοριών προέρχεται από “ανοικτές πηγές” και το 10% από “διαβαθμισμένες” απαιτείται – κυρίως- καλή ανάλυση και αξιολόγηση του προσληφθέντος υλικού. Οι επιχειρήσεις πεδίου για τη συλλογή δεδομένων και στοιχείων είναι,είναι,επίσης μία πολυσύνθετη (δι)εργασία και στηρίζεται στους στόχους που έχουν εξ’αρχής τεθεί.

Από το 2002 με την αναδιάταξη των προτεραιοτήτων για την Εθνική Ασφάλεια υποτίθεται ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών προσανατολίσθηκαν στην συλλογή πληροφοριών με cybercops φθάσαμε στο 2008 να μιλάμε για hi-tech καταστάσεις στον χώρο των πληροφοριών που σύμφωνα με δημοσιεύματα του 2014 ειδική υπηρεσία της ΕΥΠ ήταν επιφορτισμένη με “κυβερνοκατασκοπεία” για να φθάσουμε στο 2020 να ασχολούμαστε ξανά με τα βαλιτσάκια τύπου Μαυρίκη και τα νέα σχέδια για τη νέα ηλεκτρονική μορφή της ΕΥΠ ενώ εξακολουθούμε να διαβάζουμε ότι οι αναλυτές της ΕΥΠ μπορούν να παρακολουθούν είκοσι πέντε δορυφορικά τηλεοπτικά κανάλια, όλα τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία,ελληνικές εκπομπές και πηγές του Διαδικτύου site και blog από τις οποίες αντλούν πληροφορίες…

Όλα αυτά βεβαίως συμβαίνουν στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης που στην υπόλοιπη Ευρώπη έχει ξεκινήσει ήδη απο το 1996 με εφαρμογές στον χώρο των στρατηγικών επιστημών και άλλων πληροφοριακών επιχειρήσεων.

Η “Μάχη του Έβρου” ,παρά τις προσπάθειες που έγιναν απο την εγχώρια πολιτική προπαγάνδα περί του αντiθέτου, έδειξαν ότι οι μηχανισμοί πληροφοριών είχαν εξασθενίσει, είχαν ατονίσει με την απόλυτη ευθύνη του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ/Γιάννη Ρουμπάτη ενώ η διαχείριση της πανδημικής νόσου (ως μία σύγχρονη πρόκληση ασφαλείας) δεν είχε γίνει κατανοητή και αντιληπτή διότι πολύ απλά και οι αρμόδιοι τήρησαν το “ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ”.

Ο τρόπος που αντιμετωπίσθηκε τόσο η ευθεία πρόκληση του τουρκολιβυκού συμφώνου όσο και η από καιρό προαναγγελθείσα Βεβήλωση της Αγίας Σοφίας δείχνουν ή ότι κανείς δεν διαβάζει, ή ό,τι οι παραλήπτες του αναλυθέντος υλικού δεν αντιλαμβάνονται τί συμβαίνει γύρω τους ή το -απίστευτο- οι αναλυτές ανοιχτών πηγών δεν κάνουν την σωστή σύνθεση των πληροφοριών.

Σε κάθε περίπτωση η προληπτική δράση είναι αδύνατη εφόσον δεν υπάρχει ούτε καν η στοιχειώδης ενημέρωση.

Όταν θα προσμετρηθούν όμως οι εθνικές ταπεινώσεις με τις εθνικές ήττες θα κληθούν κάποιοι στην τωρινή φάση να απαντήσουν σε κάποια ερωτήματα:

1.  Μήπως όλοι αυτοί που προ εικοσαετίας  τριγύρναγαν στα κομματικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ , αναβαθμίσθηκαν επί ΠΑΣΟΚ του Γ.Α. Παπανδρέου και επανέκαμψαν με τον ΣΥΡΙΖΑ ζητούν ασυλία ή απλώς είναι αδηφάγοι και ματαιόδοξοι; 
2. Ποιός ο ρόλος των πάσης φύσεως συνδικαλιστών που έχουν δημιουργήσει καπετανάτα και ενδεχομένως κάποιοι από αυτούς εκβιάζουν ακόμη και προϊσταμένους τους ενώ η εμπλοκή ορισμένων σε πολύ περίεργες ποινικές υποθέσεις δημιουργεί νέα ερωτηματικά
3. Μήπως επιβάλλεταιη Δικαιοσύνη να ασχοληθεί με το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ-Ρουμπάτη που όπως φαίνεται δίνουν ακόμη και τώρα χέρι βοηθείας στο πάλαι ποτέ ψυχοπαίδι του, τον Βαξεβάνη και στον κουμπάρο του τον Νίκο Παππά που τελευταία μετά τις αποκαλύψεις Καλογρίτσα βρίσκονται σε δυσχερή θέση;…
4. Επίσης, το γεγονός ότι ο Γιάννης Ρουμπάτης κατηγορούσε ως αντισημίτη Έλληνα υπουργό -όπως άκουσε σε υποκλοπή- σε ξένο υπήκοο δεν είναι επιλήψιμο; Δεν είναι αυτό παραβίαση μυστικών της Πολιτείας;
5. Ποιες τέλος, είναι οι σχέσεις του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ/Ρουμπάτη με αμερικανούς, ρώσους, άραβες και τούρκους και για ποιό λόγο πήραν αποφάσεις που υποθήκευσαν το περιβάλλον ασφαλείας των Νησιών και της Ελληνικής Θράκης (λαθρομετανάστευση, μειονότητα, ψευτομουφτήδες κοκ);

Στο μεταξύ ο Τούρκος ανακοινώνει και υλοποιεί! Έχει διακηρύξει ότι το 2023 θέλει να ελέγχξει την Ανατολική Μεσόγειο, το 2053 βλέπει την θέση του στους G10 και το 2071 θέλει να είναι μία εκ των τριών χωρών παγκοσμίως που θα ελέγχουν το μέλλον της ανθρωπότητας..

ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ.

ΟΙ ΘΡΑΚΙΩΤΕΣ ΕΔΕΙΞΑΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ