Ο μεταπράτης-φρουτέμπορας έχει άποψη και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις…

24 Σεπτεμβρίου 202007:11

Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Σε πρόσφατο κείμενό μας, είχαμε επισημάνει ότι ι αποτελούσε κοινό τόπο η διαπίστωση πώς ο Λεβέντ Σαδίκ ήθελε να δημιουργήσει το προφίλ μελλοντικού πολιτικού ηγέτη που θα συνενώσει όλες τις φιλοτουρκικές δυνάμεις στα Βαλκάνια με αδιαφανείς πόρους κατ’αρχάς με τους οποίους είχε εξελιχθεί σε νούμερο 1 αγοραστή ελληνικού βαμβακιού και επιδιώκοντας να επεκτείνει τις δραστηριότητές του σε καπνά και κεράσια.

Επίσης είχε επισημανθεί, στο πλαίσιο της ελευθεροτυπίας, της ελευθερίας της έκφρασης και της λειτουργίας του Τύπου , ότι ο Λ. Σαδίκ και οι ομόφρονές του συνεχίζουν τις τακτικές εκφοβισμού κι εκβιασμού εναντίον δημοσιογράφων που δεν συναλλάσσονται, δεν δελεάζονται ή δεν υποκύπτουν στις έμμεσες απειλές που κατ’αρχάς εκτοξεύονται μέσω εξωδίκων και κατευθυνομένων δημοσιευμάτων.

Τότε , μάλιστα, είχαμε διερωτηθεί εάν θα δούμε στο μέλλον τον  Λ. Σαδίκ να περιορισθεί στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες ή θα συνταχθεί με εκείνους τους μηχανισμούς που ίσως ετοιμάζουν το πολλαπλό χτύπημα στην καρδιά της Ελληνικής Θράκης

Να υπενθυμίσουμε ότι ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η Μάχη του Έβρου υπεγράφη “Μνημόνιο Συνεργασίας” μεταξύ του ΣΕΒΕ και του Turkish–Greek Business Council του Foreign Economic Relations Board (DEIK) με πρόεδρο τον κ. Λεβέντ Σαδίκ με σκοπό την ανάπτυξη των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων των δύο χωρών.

Ιδιαίτερη αναφορά είχαμε κάνει για τις δραστηριότητες του Λ. Σαδίκ εν μέσω πανδημίας υπενθυμίζοντας στους αναγνώστες μας την έντονη δυσφορία των κερασοπαραγωγών οι οποίοι αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους διάθεσης της παραγωγής τους.

Ο Λ. Σαδίκ είχε υποσχεθεί σε κερασοπαραγωγούς  ότι θα αγόραζε ΟΛΗ  την παραγωγή με  7€/κιλό ενώ τελικά τους έδινε 2€ 
“διότι δεν ειναι άριστης εμφάνισης για τους υψηλούς πελάτες όπου απευθύνεται ” και τελικώς άρχισε να προμηθεύται κεράσια από Έδεσσα και άλλού.

Οι τελευταίες ειδήσεις τον φέρουν να προωθεί την ιδέα νέων καλλιεργειών super foods στην Ροδόπη.

Στο ενδιάμεσο, ο μεταπράτης αγροτικών προϊόντων εξελίσσεται σε “διεθνολόγο” και “στοχαστή διεθνών σχέσεων” συμμετέχοντας σε διεθνή φόρα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με ομοτράπεζους του καθηγητές πανεπιστημίων και διευθυντές ινστιτούτων διεθνών σχέσεων, οι οποίοι μάλλον δεν προλαβαίνουν να ενημερωθούν για το μειονοτικό παραϊερατείο που δρα στην Ελληνική Θράκη.

 

Αρθρογράφος