Η Ρόδος και το πήδημα των κατασκόπων απο την Ροδόπη

14 Δεκεμβρίου 202015:53

Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Τί είναι αυτό άραγε που εξοργίζει το “Κράτος” όταν πρέπει να αντιμετωπίσει επιδόξους ή δεδηλωμένους κατασκόπους; Σύμφωνα με μία εγκληματολογική προσέγγιση είναι η αποτυχία προστασίας των “ημέτερων μυστικών” και ο θυμός του “Κράτους” οδηγεί στην τιμωρία του προσώπου που μας εξέθεσε στο απευκταίο κακό!Ταυτοχρόνως, όμως, αναδεικνύεται και η υποκρισία του ίδιου “τιμωρού” όταν ως Κράτος αποκηρύσσει τους “δικούς” του κατασκόπους όταν αποκαλυφθεί η δράση τους σε άλλη χώρα-στόχο και τότε αρνούνται οποιαδήποτε εμπλοκή αφήνοντας έκθετους τους πράκτορές του στα χέρια του αντιπάλου!! Και κάπως έτσι διαιωνίζεται ένας υπόγειος κόσμος με αόρατους πολεμιστές που διεξάγουν μονίμως αγνώστους πολέμους.

Τα παραπάνω ενδεχομένως δεν ισχύουν στην Ελληνική Στρατηγική Σκέψη που φαίνεται ότι έχει απωλέσει διαχρονικά την έννοια του “μαχητή“. Στην καθ’ημάς πραγματικότητα είναι εμφανής η τάση που υπάρχει στον χώρο των υπηρεσιών Εθνικής Ασφαλείας για την απαξίωσή τους με πολιτικούς και υπηρεσιακούς προϊσταμενους να τίθενται στο περιθώριο με διάφορες προφάσεις ή αιτίες , καθώς οι υπηρεσίες πληροφοριών είναι επικίνδυνες για τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, που όχι σπάνια προτιμούν τη σιγουριά του πολιτικού ελέγχου και βάζουν σε δεύτερη μοίρα την αποδοτικότητά τους.

Στο άνω περιγραφέν σκηνικό, όπως επισημαίνουν οι γνώστες του εθνικού και περιφερειακού συστήματος ασφαλείας, η απαξίωση της ελληνικής ΕΥΠ είναι μια μεθοδευμένη πρακτική που ξεκίνησε επί εποχής ΓΑΠ . Η εφαρμοσθείσα “αποστρατικοποίηση” στόχο είχε μεν να αλλάξει προσανατολισμό η υπηρεσία (λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων) και να περάσει το κομμάτι των στρατιωτικών πληροφοριών στο ΓΕΕΘΑ .Δυστυχώς η κυβέρνηση , τα κόμματα κλπ δεν τόλμησαν με πρόσχημα τη δικτατορία του 1967 διότι πάντα μέσα τους κυριαρχούσε ο φόβος της ανατροπής.

Οι παραπάνω σκέψεις ήρθαν φυσιολογικά και αβίαστα παρακολουθώντας το “σενάριο ελληνοτουρκικής κατασκοπείας” που ξετυλίχθηκε το περασμένο σ/κ και που θύμιζε μία παρωδία ελληνικών ταινιών με σχετική θεματολογία και πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Θανάση Βέγγο. Ωστόσο σε μία δεύτερη ανάγνωση ίσως και να βρισκόμαστε μπροστά σε μία περίεργη ιστορία που εντάσσεται στα επιμέρους επεισόδια του ελληνουτουρκικού υβριδικού πολέμου ανάλογο με αυτόν του sexpionage που ζήσαμε στην Θράκη και που στόχο τους έχει την αίσθηση του “ελλείμματος ηγεσίας”.

Η αρχική ανακοίνωση από την ΕΛ.ΑΣ. για τον σχηματισμό δικογραφίας σε βάρος δύο (2) ημεδαπών για κατασκοπεία στη Ρόδο συνοδεύθηκε από επίσημες και ανεπίσημες διαρροές στα μέσα ενημέρωσης για “θρίλερ” και “υπόθεση μεγακατασκοπείας” που , όμως, κατέληξε σε φιάσκο αφού οι δύο συλληφθέντες, δηλαδή ο 35χρονος υπάλληλος του τουρκικού προξενείου στη Ρόδο όσο και ο 54χρονος ναυτικός, μάγειρας σε πλοίο εταιρείας που εκτελεί δρομολόγιο στην άγονη γραμμή Ρόδου – Καστελλορίζου, αφέθησαν ελεύθεροι: ο γιαλαντζί γραμματέας του τουρκικού προξενείου αφέθηκε ελεύθερος και πήρε πενθήμερη προθεσμία για να απολογηθεί, ενώ ελεύθερος αφέθηκε και ο μάγειρας που διώκεται σε βαθμό πλημμελήματος και θα παραπεμφθεί σε τακτική δικάσιμο.

Να υπενθυμίσουμε ότι στην Ελλάδα, η καταστολή του αδικήματος της κατασκοπείας βρίσκεται τόσο στον Ποινικό Κώδικα όπως κωδικοποιήθηκε με τον Ν. 4619/2019, με ημερομηνία ισχύος την 1η Ιουλίου 2019 όσο και στον Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα (Νόμος υπ.αρίθμ. 2287/1995). Ο ΣΠΚ κανονίζει προσβολές κατά των διαβαθμισμένωνπληροφοριών (άρθρα 22-31, 140-145 ΣΠΚ), καθώς και εγκλήματα κατασκοπείας (αρ. 22-25 ΣΠΚ)174.Στην περίπτωση της Ρόδου γίνεται κι αναφορά στον Α.Ν. 376/1936 (περί μέτρων ασφαλείας οχυρών θέσεων)
an376-1936

Δημιουργεί τεράστια ερωτηματικά η υπόθεση του μάγειρα και ενός γιαλαντζί διπλωματικού υπαλλήλου , αμφότεροι με καταγωγή από το Ν. Ροδόπης, όχι τόσο ως προς την ουσία του αδικήματος που φέρεται να έχουν διαπράξει αλλά ως προς την χρονική στιγμή και την μεθοδολογία της δημοσιοποίησής τους και βεβαίως από τον ακατανόητο χειρισμό της όλης υπόθεσης. Κάποια από αυτά μπορούν να διατυπωθούν ως εξής:

  1. Πώς τεκμηριώνεται η διαρρέουσα θέση απο την Κατεχάκη ότι “η υπόθεση αυτή δημοσιοποιήθηκε και εξελίχθηκε με αυτό το τρόπο γιατί θέλαμε να στείλουμε ένα μήνυμα στην απέναντι πλευρά ότι γνωρίζουμε πολύ καλά τι γίνεται στη χώρα σε επίπεδο προσπάθειας κατασκοπείας από κάποιους και ότι θα παρεμβαίνουμε και θα “ακυρώνουμε” κάθε τέτοιο πρόσωπο”
  2. Για ποιόν λόγο στοχοποιήθηκαν οι δύο συγκεκριμένοι Έλληνες από την Θράκη με ποικίλες αναφορές στην Ροδόπη αφήνοντας πολλά υπονοούμενα ενώ δεν έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής δραστικά μέτρα για τον περιορισμό της δράσης τουρκοφρόνων του παραϊερατείου της μειονότητας στην Ροδόπη;
  3. Η ζημιά που προκαλούσαν οι δύο αυτοί Έλληνες πολίτες στην Εθνική Ασφάλεια της Χώρας ήταν τόσο μεγάλη ώστε να πρέπει να αποκαλυφθούν άμεσα ή μήπως θα υπήρχε η δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και συνθήκες προς όφελος των Εθνικών μας συμφερόντων;
  4. Γιατί καθυστέρησε τόσο πολύ η ενεργοποίηση παρακολούθησης του ενός ο οποίος ηταν γνωστός για την δράση του από το 2017 και είχε γίνει μάλιστα και θέμα κοινοβουλευτικής ερώτησης;
  5. Σε τί διαφέρει άραγε η περίπτωση του μάγειρα από τον Δήμο Μαρωνείας Σαπών ή του ματαιόδοξου τουρκόφρονα συντοπίτη μας από τον Σώστη από αυτή των 20 (κατά μέσο όρο) Ευρωπαίων συνταξιούχων (λχ Γερμανοί, Άγγλοι, Ολλανδοί κοκ) που στρατολογούνται από την Άγκυρα για να συλλέξουν στρατιωτικές πληροφορίες από στρατιωτικά αεροδρόμια, ναυστάθμους και μονάδες των νησιών και του Έβρου, συλλαμβάνονται ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, καταδικάζονται σε ποινές 1-3 ετών φυλάκισης με αναστολή και σαν πολίτες της ΕΕ μπορούν να ξαναέρθουν στην χώρα μας όποτε επιθυμούν;
  6. Ελήφθη υπόψη ο επικοινωνιακός αντίκτυπος που θα είχε όλη αυτή η υπόθεση για την Ροδόπη, τη μειονότητα και τον πληθυσμό της Θράκης; Μήπως θα ενεργοποιηθούν φοβικά αντανακλαστικά στο εσωτερικό της μειονότητας σε τέτοιο βαθμό που να κατηγορείται η Πολιτεία ότι στοχοποιεί τους Έλληνες Μουσουλμάνους;
  7. ΕΛ.ΑΣ. και ΕΥΠ έχουν στην διάθεσή τους όλα εκείνα τα στοιχεία που “΄δένουν” την κατηγορία της προδοτικής και κατ΄ εξακολούθηση κατασκοπείας σε βαθμό που να μην μπορεί αυτή να ανατραπεί πρωτόδικα ή σε δεύτερο βαθμό εκδίκασης; Ήταν ικανός ο χρόνος παρακολούθησης για να εξαρθρωθεί ολόκληρο το δίκτυο εφόσον αυτό υπάρχει; (Υπενθυμίζουμε την υπόθεση του Μεχμέτ Μποσταντζή από τον Έβρο ο οποίος καταδικάσθηκε σε τετραετή ποινή κι αποφυλακίστηκε, αφού εξέτισε την ποινή του με δύο και πλέον χρόνια παραμονής του στις φυλακές της Κομοτηνής και αυτή τη στιγμή υποχρεούται να παρουσιάζεται μία φορά το μήνα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του).
  8. Ποιά η θέση του ΥΠ.ΕΞ. για τον χειρισμό της όλης υπόθεσης; Εκτιμάται ότι η συλλογή πληροφοριών για τις ελληνικές κινήσεις, πλοίων, στρατιωτικών μονάδων, οπλισμού, ονόματα και μετακινήσεις αξωματικων, αποσκοπεί στο να ενισχύσει την επιχειρηματολογία της Τουρκίας προκειμένου να καταγγείλει την Ελλάδα για στρατιωτικοποίηση και εξοπλισμό των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.Μήπως θα έπρεπε ο χειρισμός της “αποκάλυψης” των κατασκόπων να γίνει με μία ταυτόχρονη αναφορά στην τουρκική προπαγάνδα, στους μηχανισμούς που αυτή κατασκευάζεται και να τονισθεί ότι η κίνηση του ΠΝ και του ΕΣ γινόταν στα πλαίσια αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο!
  9. Είναι τυχαίο ότι η Τουρκία εξέδωσε νέες Navtex θέτοντας ζήτημα αποστρατικοποίησης έξι νησιών του Αιγαίου;Συγκεκριμένα, πρόκειται για τη Σαμοθράκη, τη Λήμνο, τη Χίο, τη Σάμο, την Τήλο και τη Χάλκη.Όπως αναφέρεται στις Navtex, παραβιάζονται τόσο η Συνθήκη της Λωζάννης, την οποία, πάντως, ο Tούρκος πρόεδρος έχει ζητήσει την αναθεώρησή της, όσο και τη Συνθήκη των Παρισίων.
  10. Μήπως θα έπρεπε οι εκπρόσωποι τύπου των συναρμοδίων υπουργείων σε συνεργασία με το ΥΠΕΞ να παρουσιάσουν την δράση των δύο τουρκοφρόνων ως απειλή για τα συμφέροντα ασφαλείας των επιμέρους κρατών μελών της ΕΕ εφόσον την ίδια περίοδο είχαμε και την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού σε συνεργασία με την FRONTEX; Ποιές προφυλάξεις πρέπει να αναληφθούν απο τα θεσμικα ευρωπαϊκα όργανα ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν παρέχεται πρόσβαση σε ευαίσθητο υλικό σε τρίτα μέρη – ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια καίριων διαπραγματεύσεων που αφορούν την ΕΕ και τις σχέσεις της ΕΕ με τρίτες χώρες; Μήπως πρέπει να γίνει επίκληση της απόφασης 2001/264/EΚ που καθορίζει τις βασικές αρχές και τις στοιχειώδεις προδιαγραφές ασφαλείας για την προστασία των διαβαθμισμένων πληροφοριών της ΕΕ; Σε αυτή την περίπτωση οι υπηρεσίες ασφαλείας των θεσμικών οργάνων συνεργάζονται στενά με τις σχετικές αρχές του κράτους υποδοχής και των κρατών μελών στην αντιμετώπιση και παρακολούθηση της κατασκοπευτικής δραστηριότητας,ειδικά σε περιόδους αυξημένης ανησυχίας και για ζητήματα ισλαμικής τρομοκρατίας που υποκινείται από την Τουρκία και απασχολεί ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ και την κάποιες απο τις χώρες της ΕΕ;
  11. Μήπως τελικά βρισκόμαστε μπροστά σε μία ακόμη αστοχία αρμοδίων που λόγω κακού συντονισμού ή απειρίας ή υπερβολικού ζήλου προς τους πολιτικούς προϊσταμένους του και με το άγχο της επίδοσης διαχρονικά συμβάλλουν με την στάση τους τόσο στην “μη τήρηση μυστικότητας” όσο και στην “μη ορθή καταδίκη των κατασκόπων”από το Ελληνικό νομικό πλαίσιο ακυρώνοντας όλα όσα έχουνεπιτύχει στο πεδίο οι συνάδελφοί τους από άλλες υπηρεσίες εντός κι εκτός Χώρας;
  12. Τέλος, ο Έλληνας Πρωθυπουργός είχε ενημερωθεί για όλες τις πτυχές της συγκεκριμένης επιχείρησης; Θα ενημερωθεί η κοινή γνώμη;

“Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα” λοιπόν, περιμένοντας τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα

 

Αρθρογράφος