Οι ομόκεντροι κύκλοι της τουρκικής παρεμβατικότητας στα Βαλκάνια

19 Φεβρουαρίου 201916:52

Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Παράλληλα με τον απολογισμό που επιχειρείται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με αφορμή το ιδιότυπο ελληνοτουρκικό παζάρι των κκ. Αλ.Τσίπρα και Ρ.Τ. Ερντογάν η ελληνική κοινή γνώμη έγινε αποδέκτης των αιτημάτων της τουρκικής πλευράς για τζαμιά και μιναρέδες.

Τα παραπάνω έδωσαν αφορμή σε προβεβλημένες προσωπικότητες της τοπικής κοινωνίας της Θράκης να μιλήσουν για την τουρκική παρεμβατικότητα στην περιοχή, την πρόθεση να δημιουργηθεί ένας νέος πολιτικο-θρησκευτικός ηγέτης και επισημάνθηκαν κάποιες νέες πτυχές της τουρκικής διεισδυτικότητας στην περιοχή.

Τα ανωτέρω παραπέμπουν σε ό,τι αποκαλείται  « Νεοοθωμανική εξωτερική πολιτική της Αγκυρας» κι αποτελεί ήδη ένα από κύρια θέματα συζητήσεων σε επίσημες αλλά και άτυπες διπλωματικές συζητήσεις, ενώ απασχολεί πλέον και τη διεθνή κοινή γνώμη όπως  φαίνεται και από το πρόσφατο σχετικό δημοσίευμα του βρετανικού Guardian το οποίο αναφερόταν στην ανέγερση τουρκικού θρησκευτικού τεμένους στην Πρίστινα.

Οι αναφορές αυτές αποτελούν την αφορμή για να επισημάνουμε εκ νέου τον τον πυρήνα μιας μακρόπνοης πολιτικής ανάδειξης και προβολής της Τουρκίας ως υποστηρικτή και τελικά «προστάτη» όλων των μουσουλμάνων των Βαλκανίων, στην πορεία και των υπολοίπων «αδελφών» τους σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Οι δύο φάσεις της « Νεοοθωμανικής εξωτερικής πολιτικής της Αγκυρας»

Η πρώτη φάση του σχεδίου απέβλεπε στην προώθηση του μοντέλου της «Κοσσοβοποίησης» με εφαρμογή σε όλες τις ευαίσθητες ζώνες της βαλκανικής χερσονήσου με ενεργό συμμετοχή και στήριξη ενόπλων ομάδων και νεοθρησκευτικών ταγμάτων.

Στη δεύτερη φάση, μετά τις εχθροπραξίες, συμμετείχε ως «εγγυήτρια» χώρα στις επιχειρήσεις τύπου peace-keeping προωθώντας όμως τη νεοθωμανική ατζέντα με την κατασκευή κι εδραίωση «τουρκικών μειονοτήτων»:

  • Στη σερβική επαρχία του (αποσχισθέντος) Κοσσυφοπεδίου, τα τελευταία χρόνια η Τουρκία έχει αναπαλαιώσει δεκάδες θρησκευτικά κτίρια της οθωμανικής περιόδου και έχει κτίσει πάνω από είκοσι τζαμιά.
  • Στη Σερβία, στην περιοχή της Ράσκας (Σαντζάκιο για τους μουσουλμάνους της περιοχής) η επίσημη Τουρκία έχει αναπτύξει πολλαπλά ερείσματα καθώς υπάρχουν και δεσμοί αίματος μεταξύ των μουσουλμάνων του Σαντζάκ και Τούρκων πολιτών. Ο τούρκος πρόεδρος, τον Οκτώβριο του 2017 μετέβη από το Βελιγράδι στον Νόβι Πάζαρ με ελικόπτερο της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. Στη Σιένιτσα, που θεωρείται κι ένα από τα σκληροπυρηνικά ισλαμικά κέντρα των Βαλκανίων, η ΤΙΚΑ χρηματοδοτεί την ανακαίνιση τεμένους.
  • Στην ίδια πρακτική της Τουρκίας εντάσσεται και η ανοικοδόμηση του μεγαλύτερου τεμένους των Βαλκανίων στα Τίρανα της Αλβανίας. Το τζαμί Namazgah θα αποτελεί έναν τεράστιο μουσουλμανικό θρησκευτικό χώρο, ο οποίος θα δύναται να φιλοξενεί πάνω από πέντε χιλιάδες πιστούς και θα περιλαμβάνει βιβλιοθήκη, πολιτιστικό κέντρο και αίθουσες συνεδρίων. Πέρα από το Κοράνι, θα διδάσκεται και η τουρκική γλώσσα.
  • Και η πρώην ΠΓΔΜ είναι ενταγμένη στα σχέδια της Τουρκίας η οποία χρηματοδότησε την ανέγερση/ανακαίνιση περίπου 350 τζαμιών και μιναρέδων . Να επισημάνουμε ότι στην πρώην ΠΓΔΜ αυτή τη στιγμή λειτουργούν 1952 εκκλησίες και 580 τζαμιά..
  • στην κατεχόμενη Κύπρο ο Ερντογάν εγκαινίασε  στις 9 Ιουλίου  2018  ένα τεράστιο τζαμί στο οποίο μπορούν να προσευχηθούν περισσότεροι από 6 χιλιάδες πιστοί.
  • Αφήσαμε τελευταίο τον ελληνικό χώρο, ο οποίος και βρίσκεται μονίμως στο στόχαστρο της τουρκικής προκλητικότητας. Εκτιμάται ότι το συγκροτημένο σχέδιο της «τουρκόφρονης ισλαμοποίησης της περιοχής» ( μετ ά την προπαρασκευή που έγινε επί εποχής του τότε  προξένου κ. Μουσταφά Σαρνίτς),   άρχισε να εφαρμόζεται από τον Ιούνιο του 2017 με την επίσκεψη του τότε τούρκου πρωθυπουργού κ. Μπ. Γιλντιρίμ στην Χώρα μας  και το Νοέμβριο του 2017 με την τότε επίσκεψη του κ. Χακάν Τσαβούσογλου.  

Οι ενδιάμεσοι στόχοι της τουρκικής παρεμβατικότητας στη Θράκη

Αναλύοντας επιμέρους δρώντες παράγοντες στον ελληνικό χώρο  με επίκεντρο την περιοχή της Θράκης , κρίνεται σκόπιμο να παραθέσουμε  τους ενδιάμεσους στόχους της  αναθεωρημένης «νεοθωμανικής ατζέντας» οι οποία διακρίνονται ως ακολούθως:

  1. Διακρίνεται η εφαρμογή ενός νέου συνθετικού μοντέλου δράσης με κύρια συστατικά το πολιτικό ισλάμ , το φιλανθρωπικό ισλάμ και την ισλαμική οικονομία με «φορείς υλοποίησης» τα αναδυόμενα  «θρησκευτικά τάγματα» και άλλες ανατρεπτικές ομάδες οι οποίες προκύπτει ότι διαπλέκονται με ομάδες του διεθνοποιημένου και διασυνοριακού οργανωμένου εγκλήματος
  2. Η διεύρυνση της «εθνοθρησκευτικής γεωγραφίας» με την «κατασκευή τουρκικής μειονότητας» με την «βίαιη» κι «καταναγκαστική» τουρκοποίηση αθιγγάνων και πομάκων σε περιοχές της Ξάνθης, της Ροδόπης αλλά ΚΥΡΙΩΣ του Βορείου Έβρου. Σε αυτή την πρακτική εντάσσεται και η απόπειρα λειτουργίας τζαμιού για τους «εκουτουρκισθέντες» ρομά στην Αλεξάνδρεια του νομού Ημαθίας αλλά και στο Γκάζι του Δήμου Αθηναίων!
  3. Εκτιμάται ότι δεν είναι τυχαία η ανάδειξη του ζητήματος λειτουργίας γραφείων κηδειών για μουσουλμάνους (όχι μόνον στην Θράκη) και η εμφάνιση ορισμένων επιχειρηματιών που σπεύδουν να ανοίξουν ανάλογους χώρους ακόμη και στην Αθήνα.
  4. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στη δράση ορισμένων «παραθρησκευτικών» παραγόντων οι οποίοι μέσω συλλόγων και παραρτημάτων τους δραστηριοποιούνται ακόμη και στις πιο απίθανες περιοχές όπως συμβαίνει με την περίπτωση του κ. Σουλεϊμάν Ματζήρ ο οποίος ως Πρόεδρος  του Συλλόγου Μουσουλμάνων Διδυμοτείχου συνεχίζει ανεξέλεγκτα να λειτουργεί  παράρτημα του συλλόγου στις Φέρρες παραδίδονται μαθήματα Κορανίου προωθώντας σε Ρομά τη διανομή, τροφίμων, ξύλων, αλεύρι  κτλ  ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΖΟΝΤΑΣ τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μουσουλμάνων Περιοχής Φερρών .
  5. Ενδεικτική ήταν η πρόσφατη μακρόχρονη κατάληψη στο Ιεροσπουδαστήριο Κομοτηνής Χαϊριγιέ. Αυτή έληξε μόνο μετά την προξενική συναίνεση, που εκφράστηκε με την παρουσία του ιδιώτη κ. Σερήφ στις διαπραγματεύσεις μεταξύ αρμοδίων και καταληψιών ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην πρώτη φάση , της κοσσοβοποίησης, ο τουρκικός παράγοντας στα Βαλκάνια είχε υποστηρίξει ανάλογες κινητοποιήσεις μαθητών και φοιτητών με εθνικό και θρησκευτικό πρόσημο.
  6. Εικάζεται ότι στην Κομοτηνή πριμοδοτείται η ανέγερση μίας νέας «Εστίας Τουρκοφρόνων» που πρόσκεινται στο «Τάγμα των Σουλεϊμαντζήδων». Πρόκειται για ένα πενταόροφο κτήριο στην οδό Τυρολόης που αναμένεται να εξυπηρετήσει τους προαναφερθέντες στόχους. Αντίστοιχες κινήσεις έχουμε και σε υπόλοιπα σημεία της Θράκης αλλά και σε περιοχές ενδιαφέροντος για τα τουρκικά σχέδια.
  7. Επιπροσθέτως, εκφράζονται οι φόβοι ότι ο αφετηριακός χώρος για την νέα «βαλκανική επέλαση» της Τουρκίας είναι η περιοχή της Θράκης και για αυτό έχει ορισθεί ως υπεύθυνο ς ο Abdullah Eren, γιος του Halit Eren οποίος συγκαταλέγεται στους πλέον στενούς συνεργάτες του τουρκου προεδρου στην κατεύθυνση της τουρκο-ισλαμικής διείσδυσης στα Βαλκάνια και όχι μόνον. Ο Abdullah, έχει αναλάβει τη θέση του Προέδρου της YTB (Διεύθυνση Απόδημων Τούρκων και Συγγενών Κοινοτήτων), η οποία είναι καίρια για την υλοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας καθόσον, αρμοδιότητά της είναι και η έγκριση μυστικών κονδυλίων για όλες τις τουρκογενείς μειονότητες σε Βαλκάνια και Ασία.

Σχεδιασμός αντιμέτρων

Όπως επισημαίνουμε διαρκώς από αυτό εδώ το βήμα Η ΘΡΑΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΟΡΘΙΑ και για αυτόν το λόγοι “απαιτείται ΑΜΕΣΑ σχεδιασμός οικονομικής, κοινωνικής κι Εθνικής θωράκισης με διαρκή αναπροσαρμογή των ενδιάμεσων στόχων”.

Βασική προϋπόθεση για τον στρατηγικό σχεδιασμό και  την υλοποίησή του είναι η μετεξέλιξη του υφισταμένου πλαισίου ασφαλείας με κύριο μέλημα την εναρμόνιση με τις τάσεις και τις εξελίξεις των κοινοτήτων πληροφοριών του εξωτερικού.

Κατ’αρχήν θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα αναπτυξιακό μοντέλο για την περιοχή της Θράκης που θα αποκλείει την αυθαίρετη δραστηριότητα εξωχωρίων κύκλων που υπονομεύουν το «Εθνικό Συμφέρον» το οποίο θα εποπτεύεται από μία διακομματική επιτροπή ενώ ταυτόχρονα θα «φιλτράρεται» από μία σύγχρονη υπηρεσία πληροφοριών μακριά από την εσωστρεφή ασφαλίτικη λογική που μέχρι σήμερα ισχύει κι από την οποία έχουμε κακή εμπειρία και μάλιστα στο πρόσφατο παρελθόν.

Έχοντας υπ’όψη το νέο περιβάλλον ασφαλείας που διαμορφώνεται στην περιοχή μας σε συνδυασμό με τις υφιστάμενες απειλές που σκιαγραφήσαμε ανωτέρω, γίνεται ευκόλως αντιληπτό ότι πρέπει να εφαρμοσθούν στη Θράκη τα  προηγμένα μοντέλα  των Κοινοτήτων Πληροφοριών της δυτικής Ευρώπης, των ΗΠΑ και του Ισραήλ με την παράλληλη υιοθέτηση ενός « προτύπου πληροφοριών και ασφάλειας» που θα διασφαλίζει την εφαρμογή αναπτυξιακών πρακτικών προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Μία συνολική αναπτυξιακή πολιτική βεβαίως περιλαμβάνει και την  ανάδειξη της οικουμενικότητας του Ελληνισμού η οποία και αποτελεί την βασική ασφαλιστική δικλείδα για την αρμονική συνύπαρξη  των σύνοικων στοιχείων στην μακραίωνη ιστορία της περιοχής.

Η Θράκη δεν (πρέπει να) κινδυνεύει και το Ελληνικό Κράτος οφείλει να εξασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη, την εθνική συνοχή , την οικονομική πρόοδο και προπάντων να καλλιεργεί το αίσθημα ασφαλείας σε ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες!Η εμπειρία στον εγγύς ασταθή γεωπολιτικό/οικονομικό χώρο αποτελεί πολύτιμο σύμβουλο κι οδηγό δράσης.

Αρθρογράφος