του Κωνσταντίνου Ιατρίδη, Πτεράρχου Ιπταμένου εα., Υποψηφίου Βουλευτή ΝΔ Ν. Ροδόπης

Φτάσαμε στο τέλος μιας πενταετούς περιόδου διαρκούς υποβάθμισης της ιδιαίτερης πατρίδας μας, της Ροδόπης, και αντιμετωπίζουμε συσσωρευμένα προβλήματα που  στραγγαλίζουν τους ανθρώπους της και τους εξωθούν στην αποδημία. Είναι, λοιπόν, ανάγκη να επιστρατεύσουμε τις δυνάμεις και το δυναμικό της και να την ξαναστήσουμε στα πόδια της. Η Ροδόπη χρειάζεται στιβαρή διακυβέρνηση, ασφαλή θωράκιση έναντι των επιβουλών που αντιμετωπίζει, αποφασιστική και υπεύθυνη εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο και εσωτερική αναδιοργάνωση. Κυρίως όμως χρειάζεται να βρει την αληθινή της ταυτότητα. Και αυτό απαιτεί σύνεση, ρεαλισμό, έργα ουσίας.

Στην προοπτική της εκατονταετηρίδας από την απελευθέρωση της Θράκης και την ενσωμάτωσή της στον Ελληνικό κορμό, με λύπη διαπιστώνουμε  πόσο η Ροδόπη υπολείπεται της περίστασης. Φτωχή,  άλαλη, εγκαταλελειμμένη.

Για την οικονομική της ενίσχυση, που αποτελεί ζωτικό μέρος της θωράκισής της, είναι απαραίτητος ένας συνολικός στρατηγικός σχεδιασμός. Πρωτίστως η Ροδόπη είναι περιοχή αγροτική. Η εγκατάλειψη της υπαίθρου της είναι οδυνηρή και πρέπει να ανακοπεί. Ο πρωτογενής τομέας είναι η φυσική παρακαταθήκη της Ροδόπης και πρέπει να τονωθεί. Με μέτρα που θα μειώσουν το κόστος παραγωγής, με μείωση της φορολογίας, με αναγκαίους αναδασμούς, με έργα υποδομής, με κίνητρα για την ενίσχυση των δυναμικών καλλιεργειών, της μεταποίησης των αγροτικών προϊόντων, των κτηνοτροφικών μονάδων, της μελισσοκομίας.

Συνυφασμένα με τον πρωτογενή τομέα είναι τα δημόσια έργα, η κατασκευή και ολοκλήρωση των οποίων έχει παγώσει. Αυτό αφορά κυρίως την ενέργεια και τους οδικούς και σιδηροδρομικούς άξονες. Η παραπομπή της κατασκευής του παραθαλάσσιου άξονα στις καλένδες είναι ενδεικτικό παράδειγμα. Αφορά όμως και την περιβαλλοντική προστασία, δεδομένου του ευαίσθητου των οικοσυστημάτων της περιοχής. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της ρύπανσης της Βιστωνίδας, με τις επιπτώσεις της στην αλιεία και στα ενδημικά είδη.

Αφορά εξίσου τις υπηρεσίες που διευκολύνουν ως μοχλός την ανάπτυξη στο νομό μας. Η κατάργηση υπηρεσιών και τραπεζικών καταστημάτων επιταχύνει εγκληματικά και επιδεινώνει τις συνθήκες εγκατάλειψης της περιφέρειας και της υπαίθρου, δυσκολεύει δραματικά τη ζωή των κατοίκων της.

Η αντιμετώπιση της ανεργίας, που είναι το μέγα ζητούμενο για την οικονομία της Ροδόπης, εκτός από την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων προϋποθέτει προστασία και υποστύλωση των τοπικών επιχειρήσεων, που απασχολούν εργατικό και υπαλληλικό προσωπικό. Η πλειοψηφία τους ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Θα επιτευχθεί όμως και με την αξιοποίηση των φυσικών πλεονεκτημάτων της περιοχής μας. Δεν ήταν ποτέ τουριστική η Ροδόπη. Ωστόσο η ήπια τουριστική ανάπτυξη, που είναι και ποιοτική, είναι μέσα στις δυνατότητές της.

Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τον τουρισμό, ενισχύοντας το συνεδριακό, το κυνηγητικό και αγροτουριστικό του σκέλος, εκμεταλλευόμενοι την υπάρχουσα δυναμική. Για να επιτύχουμε όμως την ζητούμενη τουριστική ανάπτυξη που στοχεύουμε, πρέπει να προσφέρουμε αξιόλογο τουριστικό προϊόν.  Αναγκαία για το λόγο αυτό είναι η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και η ανάδειξη της ιστορίας της περιοχής, προϊστορικής, αρχαίας και βυζαντινής, όσο και του λαϊκού πολιτισμού. Βεβαίως, αναγκαίες και πάλι είναι οι υποδομές, η ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων και ο εμπλουτισμός των μουσείων που έχουν αποψιλωθεί. Εξίσου σημαντική είναι η αισθητική ανάπλαση τουλάχιστον του ιστορικού κέντρου των πόλεων του νομού μας, γιατί αποτελούν τη βιτρίνα που προσελκύει το βλέμμα των επισκεπτών μας.

Το μεγάλο πλεονέκτημα του νομού μας είναι το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο. Η υποβάθμισή του εξαιτίας της υποχρηματοδότησης, της δημιουργίας της 4ης Νομικής Σχολής, της ανοχής που επιδείχθηκε από το Κέντρο στις μετεγγραφές και στους ιπτάμενους καθηγητές το πλήττει συνολικά και υποβαθμίζει την ποιοτική λειτουργία του.

Η αντιμετώπιση των προβλημάτων και η συνεργασία των τοπικών φορέων με το Πανεπιστήμιο μόνο καλό μπορεί να προσφέρει στον τόπο μας. Και πρέπει να είναι ένα από τα πρώτα μας μελήματα. Άλλωστε ο αριθμός και μόνο των φοιτητών που δίνουν ζωή στην πόλη της Κομοτηνής το επιτάσσει. Η παραγωγή επιστημονικού και πολιτιστικού έργου από το Πανεπιστήμιο θα συνδιαμορφώσει την ταυτότητα της Ροδόπης που επιθυμούμε να ανασυστήσουμε.

Η Ροδόπη δεν αξίζει να είναι γκρίζα ζώνη, εγκαταλελειμμένη παραμεθόριος, μια από τις φτωχότερες γωνιές της Ευρώπης, μεταναστευτική δίοδος. Ας απογειώσουμε τις προοπτικές της. Μπορούμε ενωμένοι να απογειώσουμε τη Ροδόπη!

Οι φωτογραφίες του άρθρου είναι της Αερολέσχης Κομοτηνής, από την ιστοσελίδα «Η Ροδόπη από ψηλά».