Πολλοί γκρινιάζουν για την καθαριότητα της πόλης. Πολλά τα παράπονα για την έλλειψη κάδων απορριμμάτων. Παλιότερα τα παράπονα ήταν περισσότερα. Στους οικισμούς οι κάτοικοι διαμαρτύρονται, ότι δεν περνάνε τακτικά τα απορριμματοφόρα. Όλοι διαμαρτύρονται, γιατί στο λογαριασμό της ΔΕΗ τα ποσά που αφορούν υποχρέωση προς το Δήμο όλο και μεγαλώνουν. Έχουν βάση τα παράπονα από τους δημότες. Τι φταίει και ενώ πληρώνουμε για φόρους άμεσους, έμμεσους, δημοτικούς, πάρα πολλά, δεν έχουμε ικανοποιητικές υπηρεσίες. Φταίνε πολλά που όλα συμπυκνώνονται σε μία φράση. Κυβερνητικά μέτρα συναποφασισμένα με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Δήμος Κομοτηνής απλώθηκε σε μια τεράστια έκταση χωρίς αντίστοιχη αύξηση του μηχανολογικού του εξοπλισμού, των μέσων για την αποκομιδή των απορριμμάτων και των εργαζομένων. Μάλιστα ο αριθμός των  εργαζόμενοι μειώθηκε με  τους μνημονιακούς νόμους. Ειδικά το μόνιμο προσωπικό είναι ελάχιστο, τα κενά καλύπτονται με συμβασιούχους που πολλές φορές  προσλαμβάνονταν  το Μάϊο μήνα. Ήδη ανατίθενται σε εργολαβίες τμήματα της υπηρεσίας καθαριότητας, που αφορά οικισμούς του δήμου.                                             

Η διαδικασία αποκομιδής και διαχείρισης των απορριμμάτων στηρίζεται σε αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, π.χ. «Πλαίσιο για τα Απόβλητα» (2008/98/ΕΚ), που αποτυπώθηκαν στο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων(ΕΣΔΑ), στο Περιφερειακό Σ.Δ.Α  και στο Τοπικό Σ.Δ.Α δηλαδή του Δήμου(2015-2016), τα οποία καταψήφισε μόνο η «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» στην Περιφέρεια και στο Δήμο, και στη Βουλή το ΚΚΕ. Αυτές οι αποφάσεις που χρονολογούνται από τις αρχές της δεκαετίας του 2000,προβλέπουν μια σειρά διαδικασίες  από τις οποίες ελάχιστες έχουν προχωρήσει, ενώ εμείς πληρώνουμε κανονικά. Για παράδειγμα πόσο προχώρησε η διαδικασία διαλογής στην πηγή, δηλαδή ο κάθε δημότης να αφήνει σε διαφορετικούς κάδους , το γυαλί, το μέταλλο το χαρτί από το βιολογικό κομμάτι. Ελάχιστα, με περιβαλλοντικές συνέπειες. Πόσο έχει προχωρήσει η ανακύκλωση. Ελάχιστα. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε στο ΧΥΤΑ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων)  στους Σιδεράδες, που όλο και μεγαλώνει, ενώ η πρόβλεψη είναι να κλείσει.                                                                                                                         Οι αποφάσεις μιλάνε για δημόσιο συμφέρον. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Πάνω από όλα είναι το επιχειρηματικό συμφέρον και μάλιστα το μεγάλο επιχειρηματικό συμφέρον σε πολλά επίπεδα. Για παράδειγμα σε επίπεδο περιφέρειας  Α.Μ-Θ δημιουργήθηκε ως φορέας διαχείρισης η ΔΙ.Α.Α.ΜΑ.Θ   Α.Α.Ε (Διαχείριση Απορριμμάτων Αν. Μακεδονίας Θράκης) ανώνυμη εταιρεία, που διευκολύνει τη διείσδυση μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, τα οποία συμφέροντα στο επόμενο διάστημα θα διαχειριστούν τα 13 Περιφερειακά Σ.Δ.Α. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που τα προηγούμενα χρόνια διαμόρφωσε το «Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων», παράλληλα προώθησε όλο το απαιτούμενο νομοθετικό πλαίσιο για την έναρξη έργων ΣΔΙΤ (Συνεργασία Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα) στη διαχείριση απορριμμάτων σε ολόκληρη τη χώρα.  Προβλέπονται  τρόποι διαχείρισης  που συμφέρουν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα π.χ διαδικασία καύσης (αποφασίστηκε να γίνει  ένα στην Αλέξ/πολη κι ένα στην Καβάλα) εξαιρετικά επιβαρυντική για τους ανθρώπους και  το περιβάλλον, όμως κερδοφόρα για τους επιχειρηματίες. Η ανακύκλωση για παράδειγμα προσφέρει στο βιομηχανικό κεφάλαιο φτηνή πρώτη ύλη. Με την απαράδεκτη λογική «ο ρυπαίνων πληρώνει», και  «πληρώνω όσο πετάω», οι μεγάλες  επιχειρήσεις, καθώς παράγουν ελάχιστες έως μηδενικές ποσότητες ανάμικτων δημοτικών αποβλήτων, θα απαλλαγούν από το σύνολο σχεδόν των δημοτικών τελών καθαριότητας που πληρώνουν σήμερα, τέλη που θα φορτωθούν στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας.                                                                                                                Η ανταποδοτικότητα στις υπηρεσίες καθαριότητας, που έχει καθιερωθεί εδώ και δεκαετίες,  είναι ένας δημοτικός φόρος που φορτώνει το κόστος  της αποκομιδής και διαχείρισης των απορριμμάτων στους δημότες. Με τη λογική που προβλέπει και ο «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ»(Ν.4555/18), «ο ρυπαίνων πληρώνει» και «πληρώνω όσο πετάω» θα εκτοξευτεί αυτός ο δημοτικός φόρος. Παράδειγμα πρόσφατο ο διπλασιασμός σχεδόν της εισφοράς του Δήμου στην ΔΙΑΜΑΘ που έφτασε στο 1.255.000€ (άρθρο 239 ν.4555/18)  και οδήγησε σε αύξηση των τελών καθαριότητας του Δήμου Κομοτηνής κατά 14%. Σκεφτείτε τι έχει να γίνει αργότερα όταν όλο το σύστημα αποκομιδής και διαχείρισης απορριμμάτων θα βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη.

Και από αυτήν την μικρή ανάλυση αποδεικνύεται ότι όλα προχωράνε, αργά μεν, όμως βάσει σχεδίου σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών: Να αγανακτήσουμε με τις υπάρχουσες υπηρεσίες καθαριότητας και να δεχτούμε μετά «βαΐων και κλάδων» τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, που θα μας μαδάνε χωρίς να προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες.

Τι διεκδικούμε :

Να μη πληρώνουμε φόρο (ανταποδοτικά τέλη) για την καθαριότητα και γενικότερα για καμιά υπηρεσία του Δήμου, να καλυφθούν τα κενά της υπηρεσίας καθαριότητας μα μόνιμο προσωπικό με πλήρη δικαιώματα.                                                                                                     Διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ασφαλούς διαχείρισης των αποβλήτων από Ενιαίο Κρατικό Φορέα, ο οποίος θα λειτουργήσει με γνώμονα την προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος. Ο σχεδιασμός θα υλοποιηθεί από το κράτος και όχι από ιδιώτες, με σύγχρονες μεθόδους διαχείρισης, που θα αποκλείουν κατηγορηματικά την καύση και θα χρηματοδοτηθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό. Με τη διαχείριση των επικίνδυνων βιομηχανικών και των ιατρικών αποβλήτων ξεχωριστά από τα αστικά απορρίμματα.

 Γι αυτό προτείνουμε:

Τη γκρίνια, την αγανάκτηση, να την κάνουμε δύναμη αγώνα που είναι η κινητήρια δύναμη της κοινωνίας και ψήφο εμπιστοσύνης κι ενίσχυσης προς τη «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» . Όλοι οι άλλοι πιστοί στα μνημόνια και στο μάντρωμα της ζωής μας στα καλούπια της Ε. Ε , θέλουν δε θέλουν, όπως έδειξε η ζωή μέχρι σήμερα, θα στηρίξουν την εφαρμογή των αποφάσεων για τη διαχείριση των απορριμμάτων.

 ΜΟΝΟ η «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο της                                       Λαϊκής αντιπολίτευσης, από όποια θέση και αν βρεθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο.