“Αντί Προλόγου να υπενθυμίσουμε ότι  εμείς στο KomotiniPress, έχουμε ως “μότο” τα όσα διετύπωσε ο Αμερικανός Εκδότης Joseph Pulitzer «Βάλ’ το μπροστά τους με συντομία ώστε να το διαβάσουν• ξεκάθαρα ώστε να το καταλάβουν• με εικόνες ώστε να το θυμούνται• και με ακρίβεια ώστε να καθοδηγούνται από το φως του.»

Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Στις 11 Ιουλίου 2015, μετά από ένα δημοψήφισμα παρωδία και αφού είχαμε φθάσει στα πρόθυρα του GREXIT, με 251 “ναι”, 32 “κατά” και 8 “παρών” έγινε τα ξημερώματα του Σαββάτου δεκτό το νομοσχέδιο “Διαπραγμάτευση και Σύναψη Δανειακής Σύμβασης με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM)” που έχει αποστείλει η κυβέρνηση στους θεσμούς.Με ευρεία εντολή ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εξουσιοδοτήθηκε από τη Βουλή να διαπραγματευτεί, με βάση την ελληνική πρόταση, τους τελικούς όρους της συμφωνίας με τους δανειστές.

Είχε γίνει ήδη αντιληπτό στους περισσοτέρους “εξ ημών” ότι πλέον ζούσαμε σε μία χώρα με de facto υποτιμημένο νόμισμα, εθνικά ταπεινωμένοι, με το φόβο του καθημερινού αποκλεισμού, με την ανασφάλεια να μας καθορίζει το κάθε βήμα, με τα χρήματά μας να βρίσκονται μόνον ως αριθμοί σε ένα βιβλιάριο καταθέσεων ΕΝΤΟΣ Ελλάδας και την ανεργία να μας κυνηγά…Η Ελλάδα είχε ξαναγυρίσει στα Βαλκανικά της όρια διότι τα απωθημένα των συνεργατών του κ. Αλέξη Τσιπρά είχαν αναδειχθεί σε επίσημη πολιτική της Χώρας.

Να μην ξεχάσουμε βεβαίως τους χειρισμούς του χαριτόβρυτου κ. Γιάνη Βαρουφάκη ,  του γνωστού και ως κλαρινόμαγκα, οι οποιοι μας κόστισαν γύρω στα 100 δις ενώ έχουμε επιμήκυνση της ωριμότητας από τα 28 στα 32,5 χρόνια και μάθαμε να ζούμε με τα capital controls..

Η Ελληνική Κοινωνία ζητούσε απεγνωσμένα λύσεις, τη στιγμή που Το 1/4 του πληθυσμού βρισκόταν εκτός αγοράς εργασίας, ενώ οι μισοί από αυτούς δεν είχαν καταφέρει να ενταχθούν στην εργατική βάση, ενώ σε κάποιες περιοχές τα ποσοστά άγγιζαν και το 60%. Υπολογίζεται ότι από το 2008 έως το 2015 οι Έλληνες έγιναν φτωχότεροι κατά 40%, ενώ τα εισοδήματα (για το 2014) είχαν πέσει κάτω από το επίπεδο που βρίσκονταν το 2003.Ένας στους πέντε βρισκόταν κάτω από το επίπεδο φτώχειας (ο αριθμός έχει διπλασιαστεί από το 2008), ενώ περίπου τέσσερα εκατομμύρια Έλληνες κινδύνευαν να βρεθούν κάτω από το όριο της φτώχειας.Εκτιμάται δε ότι 800.000 Έλληνες ήταν χωρίς ιατρική περίθαλψη ή πρόσβαση λόγω έλλειψης ασφάλισης ή φτώχειας.Περισσότεροι από 120.000 επαγγελματίες, συμπεριλαμβανομένων των γιατρών, μηχανικών και επιστημόνων έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα από την αρχή της κρίσης το 2010.Το υπάρχον σύστημα της αγοράς στην Ελλάδα έχει διαλυθεί, εξαιτίας της ενδημικής διαφθοράς, της δημοσιονομικής κακοδιαχείρισης από το κράτος και του ανταγωνισμού στις παγκόσμιες αγορές.

Η αποδοχή από τη « Νέα Αριστερή Ελληνική Κυβέρνηση» των μέτρων που επέβαλαν οι πιστωτές σηματοδότησε πλέον όχι μόνον την παγίωση του «ελληνικού τύπου» χρηματοπιστωτικού προτεκτοράτου αλλά και την πλήρη κατάρρευση της «καπιταλιστικής οικονομίας» και της «ελεύθερης επιχειρηματικότητας» στην Ελλάδα σε όποιο βαθμό αυτή υπήρχε και εισήλθαμε σε μία νέα ΄φαση “καπιταλιστικού κρατισμού” με τις ευλογίες των δανειστών μας που επιθυμούσαν μία απόλυτη προσωρινή γεωοικονομικη/πολιτική σταθερότητα για την επόμενη περίοδο.

Πάνω σε αυτή την πραγματικότητα “δομήθηκε” η εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ και οι προσωπικοί ακόλουθοι του κ .Αλέξη Τσίπρα

80839_1

Στην κατ’ευφημισμό Νέα Ελληνική Κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρας συμμετείχαν “νέοι άνθρωποι” με περιορισμένη εμπειρία στη διαχείριση των κοινών και με περιορισμένη γνώση για το σύνολο των θεμάτων της κρατικής πολιτικής.Ένα επιπλέον αρνητικό χαρακτηριστικό, αφορά σε εκείνα τα μέλη της Νέας Ελληνικής Κυβέρνησης που είχαν γαλουχηθεί σε ένα πολιτικό περιβάλλον που αμφισβητεί τις μακραίωνες κρατικές επιλογές και την ίδια την φιλοσοφία πάνω στην οποία δομήθηκε το ίδιο το Κράτος των Ελλήνων. Κάποιοι από αυτούς έχουν και σήμερα χαθεί στη «μηχανή του ιστορικού και πολιτικού χρόνου» εγκλωβισμένοι σε ιδεοληψίες και ιδεολογικά απωθημένα ή παρασύρονται από φαντασιακά αναγνώσματα λαογραφικού περιεχομένου.

Ταυτόχρονα εμφανίσθηκαν και παγιώθηκαν μέχρι σημέρα πρακτικές πολιτικής βίας, και όπως θα έλεγαν και οι θεωρητικοί αναλυτές του φαινομένου της πολιτικής βίας στην ελληνική κοινωνία «Πρέπει επειγόντως να αποδομήσουμε τη βάρβαρη εθνική αγωνιστική κουλτούρα που παρηγορεί για τη μιζέρια, καλλιεργεί τη βιαιότητα και υποκαθιστά τη δημοκρατική διαπραγμάτευση με το δίκιο του ισχυροτέρου αγωνιστή – κρατικοδίαιτου συνδικαλιστή, διεφθαρμένου πολιτικού ή μαυραγορίτη επιχειρηματία. Η ελληνική πολιτική ιδεολογία είναι εγκλωβισμένη ιδεολογικά στη βία, από την Ακρα Δεξιά στην Ακρα Αριστερά, όλα τα κόμματα αγωνίζονται επικαλούμενα παλαιότερους αγώνες. Ελεος, όχι άλλους αγώνες»

Η Ροδόπη βίωσε με τον δικό της τρόπο την κρίση, καθώς σταδιακά άρχισε να καταρρέει το τοπικό οικονομικό μοντέλο που στηριζόταν στη φοιτητική κατανάλωση και στην αγοραστική δύναμη των δημοσίων υπαλλήλων και των επιχορηγήσεων.Ταυτόχρονα , υπάρχουν συμπολίτες μας που πραγματικά δοκιμάζονται στην καθημερινότητά τους και αντιμετωπίζουν αντικειμενικά προβλήματα αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Συνολικά στο Νομό Ροδόπης υπάρχουν 16.000 εγγεγραμμένοι δικαιούχοι των προγραμμάτων επισιτιστικής βοήθειας μέσω διαφόρων προγραμμάτων και αν σκεφτεί κανείς ότι ο Νομός αριθμεί 111.610 άτομα πληθυσμό και κάνει τις αναλογίες, τότε εύκολα αντιλαμβάνεται το μέγεθος του προβλήματος.Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δικαιούχοι του του Επιχειρησιακού Προγράμματος Επισιτιστικής και Βασικής Υλικής Συνδρομής για το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας (ΤΕΒΑ/FEAD)μόνο στο Δήμο Κομοτηνής είναι 4.600, ενώ άλλοι 1.700 υπάρχουν στο έτερο πρόγραμμα διανομής τροφίμων της Αλληλεγγύης. Επίσης , ο Φιλανθρωπικός Οργανισμός «Αποστολή» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών παρέχει βοήθεια σε471 οικογένειες με 1276 μέλη στη Κομοτηνή ενώ έχουν διπλασιασθεί οι μερίδες φαγητού που χορηγεί μέσα από τα συσσίτια αγάπης η Ιερά Μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής.

Η εκλογή τριών μειονοτικών βουλευτών στην Ροδόπη στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 επανέφερε κλίμα καχυποψίας και διαχωριστικών γραμμών που ευνοεί τη δράση συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων και πίεσης ενώ καθίσταται σαφές ότι υπάρχει ένας κατευθυντήριος ψηφοδοτικός μηχανισμός που λειτουργεί στα πλαίσια υπογείων συνεννοήσεων και επηρεασμού.

Η εκλογή τριών μειονοτικών βουλευτών την περίοδο 2015-2019 αποτέλεσε μια πολύ καλή ευκαιρία για να αναδειχθεί το επιχείρημα περί πληθυσμιακής υπεροχής της μειονότητας στην ελληνική Θράκη. Αν και μπορεί να χαρακτηριστεί «έωλο» ωστόσο, η τουρκική επιμονή και μεθοδικότητα, όπως έχει αποδειχθεί, μπορεί να… γεμίσει τα κενά και του πιο ευφάνταστου αφηγήματος.Γίνεται λοιπόν αντιληπτό, ότι μια επανάληψη του εκλογικού αποτελέσματος του 2015, απλώς παγιώνει την εικόνα και ενδυναμώνει το σχέδιο ανατροπής των ισορροπιών στη Θράκη.

Η Ελληνική Θράκη την περασμένη τετραετία, είχε ανάγκη από την ισχυρή παρουσία μιας ισχυρής αντιπολιτευτικής ομάδας που θα λειτουργούσε με γνώμονα την εξυπηρέτηση του Εθνικού Συμφέροντος στην περιοχή και όχι με την προώθηση μιας ξεπερασμένης εικόνας ματαιόδοξων στελεχών που αγγίζει τα όρια του τοπικού φολκλόρ.

Το σίγουρο είναι, κι αυτή είναι η άποψη του γράφοντος, ότι οι διάφορες εκδοχές του αριστερού ή δεξιού εθνοσωτήριου λάιφ-στάιλ δημιουργησαν στενά αποστείρωσης και απομόνωσης της αθηνοκεντρικής πολιτικής ηγεσίας χωρίς όμως οι εκπρόσωποί του να μπορούν να κάνουν την διαφορά που τόσο επιθυμούν.

Ανησυχία προκάλεσε το κλείσιμο ή η υποβάθμιση της Υπηρεσίας Πολιτικών Υποθέσεων που αποτελούσε πάγια απαίτηση των ακραίων της μειονότητας, που θεωρούν ότι η παρουσία μη αιρετού υπηρεσιακού εκπροσώπου στην περιοχή, που ως εκ της θέσεώς του γνωρίζει και τον τρόπο λειτουργίας του τουρκικού προξενείου, αποτελεί εμπόδιο στην ενίσχυση του «τουρκισμού» στη Θράκη.

Τα ίδια αποτελέσματα είχε και η περίπτωση της υποβάθμισης λειτουργίας του κλιμακίου της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών από το οποίο μετά από άστοχες ενέργειες της διοίκησης αποχώρησαν μαζικά δεκατρία πεπειραμένα επιχειρησιακά στελέχη. Το κενό ασφάλειας που δημιουργήθηκε στην περιοχή είναι εμφανές ειδικά σε φάσεις έξαρσης και των λαθρομεταναστευτικών ροών.

Η απουσία ορθού πολιτικού λόγου, εξισορροπημένης εκπροσώπησης και “παραγωγικής” κρατικής πολιτικής μας οδήγηησαν και στην εμφάνιση φαινομένων όπως αυτό του ΚΙΕΦ!

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό, ότι μια επανάληψη του εκλογικού αποτελέσματος του 2015, απλώς παγιώνει την εικόνα και ενδυναμώνει το σχέδιο ανατροπής των ισορροπιών στη Θράκη και κατάργησης του “ευρωπαϊκού συνόρου” που με τόσο κόπο δημιούργησε η τοπική κοινωνία την προηγούμενη περίοδο.

Οι εκλογές την ερχόμενη Κυριακή για τη Θράκη είναι και η επικύρωση αυτής της βασικής αρχής, που θα πρέπει να προφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού.

Στις 7 Ιουλίου ψηφίζουμε όχι μόνο για να επιλέξουμε την καινούρια κυβέρνηση που θα διαχειριστεί τη ζωή μας για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, αλλά και να ανανεώσουμε αυτήν την τόσο σημαντική συνθήκη, για μας και τις επόμενες γενιές.

Ο καυτός μήνας Ιούλιος, ο «μοιραίος» μήνας της νεότερης ιστορίας μας, δείχνει φέτος γνώριμα απειλητικός. Σαν έτοιμος να «σκάσει» πάνω του, αυτό που τόσους μήνες κυοφορείται, ανάμεσα σε χωρικά ύδατα, εθνικό αέρα, γεωτρύπανα, έννομο συμφέρον, διεθνές δίκαιο και προσεγμένες διατυπώσεις μιας σύγχρονης Συμμαχίας… «Εγκάρδιας Συνεννόησης»…

 Η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί με όποιο όνομα βρει εύκαιρο. Κι εμείς έχουμε αρχίσει να εξοικειωνόμαστε με τις αλλαγές στα ονόματα, στις θέσεις και στα όρια. Το Αιγαίο γίνεται «ανατολική Μεσόγειος», η Κύπρος «Νότια» και η ελληνική Θράκη (παραμένει αδιαλείπτως) «Δυτική»…
Είναι τα στόματα, στις μέρες μας που ρίχνουν την Πληροφορία. Που βολεύονται με την Ατέλεια. Που παγιώνουν την Αντίληψη. Που γράφουν νέες σελίδες Ιστορίας…

Η 7η Ιουλίου είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να κάνουμε μια πραγματική ανατροπή: να διασφαλίσουμε την ισορροπία… Να απομακρυνθούμε από περιπέτειες. Να κάνουμε ένα πραγματικό βήμα προς το μέλλον -όποιο κι αν είναι αυτό.

Ας επιλέξουμε τους 3 εκ των 45 υποψηφίων των 18 κομμάτων που μπορούν να το πράξουν!