Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Με μία εκδήλωση στην κεντρική πλατεία της  Κομοτηνής, οι Θυγατέρες της Πηνελόπης, θα προσφέρουν τα έσοδα από το «Δέντρο της Αγάπης» στο σύλλογο ΔΑΔΑΑ.

Η εκδήλωση αυτή έχει έναν «υψηλής σημασίας» συμβολικό χαρακτήρα καθώς «η υποτελής διαβίωση των ατόμων που κινούνται στον χώρο του «φάσματος» δεν καθορίζεται αποκλειστικά από  οικονομικά κριτήρια αλλά έχουν να αντιμετωπίσουν προκαταλήψεις, το κοινωνικό στίγμα και βεβαίως τα φτωχά αισθητηριακά ερεθίσματα  του περιβάλλοντός τους.»

Στο καταθλιπτικό κέντρο της Κομοτηνής δεν πρόκειται να δούμε μία άλλη «φιλανθρωπικού λάιφστάιλ εκδήλωση» αλλά θα προσπαθήσουμε να δούμε κάτω από τα «στολίδια» τον πραγματικό καρπό της Αγάπης..

• Την Αγάπη που ζητούν  τα παιδιά από τους γονείς τους  μέσα από το «αίτημά» τους για πιο στενούς συναισθηματικούς δεσμούς με «μπαμπά και μαμά»
• Την Αγάπη που ζητούν τα παιδιά από έναν «αισθητηριακά φτωχό και εχθρικό κόσμο» προσπαθώντας να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, αυτογνωσία και δεξιότητες αυτορρύθμισης.
• Την Αγάπη που ζητούν με τον δικό τους τρόπο τα παιδιά από τους ΓΟΝΕΙΣ στη φάση που είναι απαραίτητη η «αισθητηριακή τακτοποίησή τους».
• Την Αγάπη που πρέπει να δείχνουμε σε εκείνα τα παιδιά που κατανοούν τα πάντα αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν.. Ας αντικαταστήσουμε το Α του άγχους με το Α της Αγάπης. Αυτό το κλειδί μπορεί να ανοίξει πολλές πόρτες ψυχής και μυαλού.
• Την Αγάπη που απαιτούμε από τους θεραπευτές-συμβούλους να δείχνουν στα παιδιά μας αλλά και να μας υποδεικνύουν στον καθημερινό μας Αγώνα. Δεν θα μάθουμε εμείς στο παιδί τις «μηχανικές δεξιότητες» αλλά θα του δημιουργήσουμε το «δίκτυ ασφαλείας» που θα του επιτρέψουν να εκδηλώσει τα ταλέντα του.
• Την Αγάπη που μας περιμένει στο τέλος της διαδρομής όπου ΜΑΖΙ με τα παιδιά μας μαθαίνουμε να αντιμετωπίζουμε το  «διαφορετικό», το «επιφαινόμενο» , το «διφορούμενο».

Ραντεβού στην Πλατεία της Κομοτηνής , λοιπόν…