Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Στις 8 Απριλίου 1994 βρέθηκε νεκρή η ρεπόρτερ του σερβικού περιοδικού DUGA  Dada Vujasinovic στο σπίτι της που αποδόθηκε σε αυτοκτονία (η οποία ήταν σκηνοθετημένη από τους δολοφόνους της). Από το 1998 που άρχισα να εργάζομαι στα “διεθνή” της  DUGA έψαχνα διαρκώς, διάβασα όλα τα κείμενά της και ό,τι άλλο σχετικό υπήρχε.. Συνομίλησα με  μέλη του σερβικού υποκόσμου, συναδέλφους της , πολιτικούς, δικαστικούς… Όλα έδειχναν ότι την είχαν δολοφονήσει μέλη του σερβικού υποκόσμου , με διασυνδέσεις στο διεθνές οργανωμένο έγκλημα με άγνωστους τους εντολείς που είχαν ενοχληθεί από τα γραφόμενά της στο βοσνιακό μέτωπο… Μέχρι σήμερα δεν έχει διαλευκανθεί η υπόθεση….

Ο Slavko Curuvija ήταν ένας από τους πιο γνωστούς κι έμπειρους αστυνομικούς συντάκτες με μακρά δημοσιογραφική ιστορία. Τον γνώρισα το 1997, μου έδωσε την δυνατότητα να προσεγγίσω με αιρετικό τρόπο την κοσοβική κρίση στις εφημερίδες που εξέδιδε την Nedeljni Telegraf και την  Dnevni Telegraf.  Ο Σλάβκο Τσουρούβια, δολοφονήθηκε στις 11 Απριλίου του 1999, ανήμερα του Πάσχα. Δύο ημέρες πριν είχαμε συναντηθεί στο  Media Centar για μία συνεργασία στο νέο περιοδικό του  Evropljanin που το χρηματοδοτούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση..Πυροβολήθηκε στο κεφάλι εξ επαφής, μπροστά στην είσοδο της πολυκατοικίας όπου διέμενε, την στιγμή που επέστρεφε από περίπατο, συνοδευόμενος από την σύζυγο του. Σύμφωνα με το Ειδικό δικαστήριο ο Σλάβκο Τσουρούβια δολοφονήθηκε εξαιτίας της κριτικής που ασκούσε, στη χώρα και στο εξωτερικό, στους κατόχους της πολιτικής εξουσίας και της υποστήριξης που παρείχε στην αντιπολίτευση. Κατά την διάρκεια της δίκης είχε εμπλακεί στην υπόθεση και το όνομα της συζύγου του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, της Μίρα Μάτρκοβιτς, ωστόσο, ποτέ δεν εξετάστηκε πλήρως ο ρόλος της, ούτε της ασκήθηκε ποινική δίωξη. Χρειάστηκε να περάσουν 20 χρόνια για να γραφτεί ο δικαστικός επίλογος στην υπόθεση της δολοφονίας του Σλάβκο Τσουρούβια  για ν’αναιρεθεί λίγο αργότερα. Και στην περίπτωση του Σλάβκο ακούσαμε πάρα πολλά…

Η εν ψυχρώ εκτέλεση του Γιώργου Καραϊβάζ στις 9/4/2021  με έφερε ακόμη μπροστά σε έναν θάνατο Συναδέλφου , και πάλι μήνα Απρίλιο, που κάποιοι προσπαθούν για δεύτερη φορά να τον σκοτώσουν προκειμένου να (συγ)καλύψουν τους πραγματικούς αυτουργούς.  Ο Γιώργος Καραϊβάζ σίγουρα θα συναντήσει τον Σωκράτη Γκιόλια που 11χρόνια πριν δέχθηκε 16 σφαίρες έξω από το σπίτι του. Την ευθύνη για τη δολοφονία ανέλαβε η οργάνωση Σέχτα Επαναστατών και οι δράστες παραμένουν μέχρι σήμερα ασύλληπτοι.Τον Ιούλιο του 2020 ως εκ θαύματος γλύτωσε από απόπειρα ανθρωποκτονίας εναντίον του ο Στέφανος Χίος, του οποίου η υπόθεση φαίνεται ότι έχει κάποιες κοινές αφετηρίες με την εκτέλεση του Γιώργου Καραϊβάζ.

Η φυσική και πολιτική ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας οφείλει να διαλευκάνει και τις τρεις+ μία αυτές υποθέσεις ενώ η Πολιτική και Πολιτειακή Ηγεσία πρέπει ν’αντιληφθεί ότι χωρίς τον δημόσιο λόγο και την ελευθερία της έκφρασης δεν μπορεί να εξασφαλίσει τις εγγυήσεις για την εύρυθμη λειτουργία του Δημοκρατικού Πολιτεύματος… Κι ας ελπίσουμε ότι δεν θα επαληθευθεί το αξίωμα που θέλει”Οι δράστες δολοφονιών ανθρώπων που φέρνουν στο φως σκάνδαλα, που αποκαλύπτουν φαινόμενα διαφθοράς ή τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος, δεν συλλαμβάνονται και φυσικά σχεδόν ποτέ δεν κάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου.”

Ο Νόμος και η Δικαιοσύνη προηγούνται… Η Συγχώρεση έπεται…