Με αφορμή τις παρουσιάσεις των δημοτικών συνδυασμών και στα ρεπορτάζ των τοπικών ΜΜΕ κυκλοφορεί μια εύηχη μπαρούφα περί “πολιτικού πολιτισμού”, ο οποίος δήθεν διέπει την προεκλογική περίοδο που ξεκίνησε.

Πολύ θα ήθελαν ορισμένοι να ξεχαστεί η διαδρομή τους και το πώς βρέθηκαν στον αφρό, ποια ήταν δηλαδή η ιδιότητά τους εκείνη που αρχικά τους ανέδειξε!

Αναφερόμαστε βεβαίως τόσο στους 3 κομματικούς που ήδη ανακοίνωσαν την κάθοδό τους στις εκλογές, όσο και των άλλων δύο που αναμένονται.

Μοναδική εξαίρεση, φυσικά, ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ. Κι αφού μιλάνε για “πολιτικό πολιτισμό”, θα θίξουμε τα δύο κομβικότερα ζητήματα: το κίνητρο όσων εντάσσονται στους κομματικούς συνδυασμούς και το κριτήριο επιλογής των μειονοτικών υποψηφίων, έτσι για να διαφανεί το …πολιτισμικό επίπεδο της τοπικής πολιτικής.

Αναφορικά με το πρώτο, εμείς μείναμε στο ανέκαθεν γνωστό, ότι όποιοι εντάσσονται στα ψηφοδέλτια έχουν κατά κανόνα συγκεκριμένες βλέψεις: είτε να καλοπιάσουν τον δήμαρχο / τους κυβερνώντες, είτε να βάλουν υποθήκη για αυριανό βόλεμα του κανακάρη τους, είτε για τον μισθουλάκο του αντιδημάρχου, είτε για να τους δει αλλιώς την επόμενη μέρα η εξουσία (ως προμηθευτές, συμβασιούχους κτλ). Παρότι το “κατάστημα” έχει σχεδόν ξεπουλήσει, η αφελής πελατεία συνεχίζει να ελπίζει, μέχρι φυσικά να διαψευσθεί οικτρά. Βεβαίως για τους επικεφαλής υπάρχει και η προοπτική της πολιτικής καριέρας, η ικανοποίηση των κοτζαμπάσικων ονειρώξεων κ.α. συναφή. Αν λοιπόν δεν ισχύουν ΜΟΝΟΝ αυτά, προκαλούμε όποιον βλέπει κι άλλα κίνητρα – πέραν των στενά ατομικών συμφερόντων – να μας τα κοινοποιήσει, θα χαρούμε να τα μάθουμε!

Όσο για το δεύτερο, θα το κάνουμε πιο συγκεκριμένο: τι ακριβώς προσφέρει ο Μολλά Ισά Ριτβάν στον συνδυασμό Γκαράνη και ο Αμέτ Ερτζάν στου Γραβάνη; Μένουμε σε δύο εμβληματικές περιπτώσεις προξενικής γραμμής, πέραν πάσης αμφισβήτησης, για να ρωτήσουμε: ποιος πολιτικός πολιτισμός επιβάλλει (διακομματικά!) τέτοιες επιλογές;

Όχι ότι είναι οι μόνες αλλά είναι οι πιο διακριτές. Λοιπόν, πέραν την ελεεινής ψηφοθηρίας ποιο άλλο κίνητρο υπάρχει, ειδικά όταν μετά από τόσα χρόνια ήδη γνωρίζεις περί τίνος πρόκειται;

Όλοι οι δημότες ξέρουν καλά ότι έτσι έχουν τα πράγματα, δεν περιμένουν εμάς να τους το πούμε. Όμως τώρα είναι και η ώρα της δικής τους ευθύνης: όποιος δεν είναι της ανωτέρω λογικής (αυτής που έριξε ήδη την πόλη και την πατρίδα μας στα βράχια), οφείλει να συνταχθεί με τον ΣΠΑΡΤΑΚΟ που εκφράζει ακριβώς την ρήξη με τον κομματικό “πολιτισμό” του αμοραλιστικού εγώ και την στροφή στο συλλογικό “εμείς”, στην Εκκλησία του Δήμου

. Έχουμε όλοι επιλογή στα δημοτικά μας πράγματα, έχουμε μια φωνή εντιμότητας και ανιδοτέλειας, με ήδη 9χρονη παρουσία και πλούσια δράση, που οφείλουμε να την δυναμώσουμε με την ενεργό μας συμμετοχή!