Γράφει η Μαρία Λευτάκη, από το “Γονείς που διεκδικούν Δημόσια Παράλληλη Στήριξη”

Λίγο πριν ξεκινήσει η νέα σχολική χρονιά το Υπουργείο Παιδείας διαβεβαίωνε ότι φέτος  θα δοθεί ιδιαίτερη προτεραιότητα στην ειδική αγωγή.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΟΕ (Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος) και αφού πραγματοποιήθηκαν συνολικά 20.000 προσλήψεις αναπληρωτών, τα κενά στην εκπαίδευση ανέρχονται αυτή τη στιγμή σε πάνω από 4.500, με ένα μεγάλο μέρος, περίπου 2.700 κενά να αφορούν στην παράλληλη στήριξη.

Και ενώ αρχικά το Υπουργειο Παιδείας ισχυριζόταν ότι δεν θα υπάρξει δεύτερη φάση προσλήψεων, διότι το σύνολο των πιστώσεων έχει ήδη δοθεί, τις τελευταιες μέρες μιλάει για νέα φάση προσλήψεων που όμως  θα αφορά πολύ μικρό αριθμό εκπαιδευτικών.

Για άλλη μια χρονιά τα παιδιά με αναπηρίες ή και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που φοιτούν στο τυπικό σχολείο αντιμετωπίζονται με αδιαφορία, απαξίωση, ανευθυνότητα και αναλγησία από το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα.

Οι εκπαιδευτικοί παράλληλης στήριξης που προσλήφθηκαν μοιράζονται σε 3-4 παιδιά, σε 2-3 διαφορετικά σχολεία.

Παιδιά με διαπιστωμένες εκπαιδευτικές ανάγκες , στα οποία οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς διάγνωσης και αξιολόγησης, έχουν γνωμοδοτήσει πλήρη παράλληλη στήριξη (δηλ. 25 ώρες την εβδομάδα), βρίσκονται στο σχολείο είτε χωρίς καθόλου παράλληλη στήριξη, είτε με παράλληλη στήριξη για 6,8 και 10 ώρες εβρομαδιαίως.

Η πραγματικότητα αυτή είναι πολύ δυσάρεστη και ψυχοφθόρα, τόσο για τους συγκεκριμένους μαθητές, όσο και για τις οικογένειές τους. Η οποία μάλιστα χειροτερεύει όταν οι οικογένειες θα πρέπει να πληρώνουν 500-700 ευρώ μηνιαίως προκειμένου να προσλάβουν ιδιωτική παράλληλη στήριξη ή όταν αναγκάζονται να γίνουν οι ίδιοι οι γονείς η παράλληλη στήριξη των παιδιών τους ή ακόμη χειρότερα, όταν υποχρεώνονται να τα κρατούν στο σπίτι τις μέρες και τις ώρες που εκείνα δεν έχουν παράλληλη στήριξη, στερώντας τους έτσι το δικαίωμά τους στη δημόσια εκπαίδευση.

Βρισκόμαστε στο 2018 και ακόμη οι αρμόδιοι θεωρητικολογούν σχετικά με την ένταξη και την ενσωμάτωση των μαθητων με αναπηρία και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο γενικό σχολείο.

Ωστόσο οι γονείς που ευλογηθήκαμε να μεγαλώνουμε αυτά τα παιδιά γνωρίζουμε πως κάθε φορά που κάποιος αρμόδιος  αναφέρεται στην ενσωμάτωση και την ένταξη είναι σαν να παραδέχεται ότι χιλιάδες παιδιά μέσα στο σχολείο βιώνουν το περιθώριο και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Καλή σχολική χρονιά!