Οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης «είχαν ψωμί». Αφενός γιατί ήταν πιστή επανάληψη των βασικών προεκλογικών δεσμεύσεων (δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς, εξ ορισμού είναι τέτοιες), αφετέρου γιατί έδωσαν μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για το τι θα ακολουθήσει. Ουσιαστικά, ο Τσίπρας ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης για ένα κυβερνητικό πρόγραμμα το οποίο δεν εξήγησε ποτέ σε βάθος. Έκανε, όμως, κάτι άλλο. Έδωσε άλλη έννοια στον λαϊκισμό και προσπάθησε να σβήσει τη συλλογική μνήμη.

Το ρεπορτάζ ήταν σωστό. Είχαν δύο μέρη, το ένα για τις διαπραγματεύσεις και τα της οικονομίας σε σχέση με τους δανειστές και, το άλλο, το κυβερνητικό πρόγραμμα σε βάθος χρόνου. 

Το ενδιαφέρον είναι πως στο πρώτο κομμάτι έπρεπε να περάσει ένα τέταρτο για να μάθουμε τι θα γίνει. Πιο πριν υπήρξε σωρεία καταγγελιών για την προηγούμενη κυβέρνηση. Έχει τρομερό πολιτικό ζουμί η καταγγελία προς τον Αντώνη Σαμαρά για τη δίμηνη παράταση που εξασφάλισε για το Μνημόνιο, την ώρα που οι Ευρωπαίοι πρότειναν εξάμηνη. Είναι η πρώτη φορά που ο Τσίπρας μιλά για στρατηγική του Σαμαρά, ώστε να υπονομεύσει την τωρινή κυβέρνηση, να την παγιδεύσει σε ασφυκτικά χρονικά πλαίσια και να την οδηγήσει σε πρόωρη πτώση. Κι έχει ζουμί αφενός γιατί θα περιμένουμε με ενδιαφέρον την αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας κι αφετέρου γιατί δεν μας είπε τι πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ. Να δεχθεί η τότε κυβέρνηση την εξάμηνη παράταση;

Ο Τσίπρας το είπε ξεκάθαρα, θα μείνει πιστός στις εξαγγελίες του για σύγκρουση. Πλέον, αρχίζει μία εβδομάδα που η μία μέρα είναι πιο κρίσιμη από την άλλη. Είναι το πιο καυτό πενθήμερο εδώ και πολύ καιρό. Κι αυτή η κυβέρνηση έχει το καλό πως πηγαίνει σε αυτό το… ντέρμπι με την κοινή γνώμη στο πλευρό της, αλλά με αντίπαλο αποφασισμένο να μην κάνει πίσω και να μη χαρίσει τίποτα. Οδεύουμε ολοταχώς σε σύγκρουση. Κρατηθείτε, θα έχει αναταράξεις.

Από εκεί και πέρα, μερικές παρατηρήσεις για το κυβερνητικό πρόγραμμα που παρουσιάστηκε σε γενικές γραμμές και χωρίς εξειδικεύσεις:

• Άμεση κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων στο Λύκειο και κατάργηση των Συμβουλίων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, ήταν τα μόνα συγκεκριμένα βήματα που ακούστηκαν για την Παιδεία. Κοινώς, επιστροφή στα παλιά. Στον πιο πολύπαθο, δηλαδή, τομέα της κοινωνίας μας μόνο δύο θέματα που δεν λύνουν κανένα βασικό πρόβλημα. Γι’ αυτό σκούζαμε για να πέσει η πρώην κυβέρνηση; Έτσι θα σταματήσει η παραπαιδεία; Το πώς διοικείται η τριτοβάθμια Παιδεία είναι το πρωταρχικό ζήτημα;
• Ακούσαμε για αναπροσαρμογή του ΤΧΣ και ίδρυση αναπτυξιακής τράπεζας. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε την πορεία του Χρηματιστηρίου και τις αντιδράσεις του τραπεζικού κλάδου.
• Μάθαμε πως η ΕΡΤ θα επανασυσταθεί από μηδενική βάση. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τις προσλήψεις που θα γίνουν, ειδικά από τη στιγμή που η προεκλογική δέσμευση ήταν για μία ΕΡΤ με τους πρώην υπαλλήλους της. Βέβαια, ορισμένοι εξ αυτών είναι τώρα στα έδρανα της Βουλής με την κυβερνητική πλειοψηφία. Άρα, ορισμένες θέσεις άνοιξαν…
• Μάθαμε και τον νέο ορισμό του λαϊκισμού. Να κάνεις προγραμματικές δηλώσεις και να παρουσιάζεις κυβερνητικό οργανόγραμμα και να μιλάς πρώτα για την κατάργηση των υπουργικών αυτοκινήτων και για το πόσα άτομα θα έχει προσωπικό το Μαξίμου. Μιλάμε για τρομερή μεταρρύθμιση! Δεν λέω, καλώς να υπάρξουν μειώσεις. Αλλά δεν το σπουδαιολογείς ως πρώτο, είναι μασημένη τροφή για τον λαό και μόνο για το εύκολο χειροκρότημα. 

Υ.Γ.: Τα έχουμε ξαναπεί, είναι τρομερό πράγμα η σημειολογία. Χθες, αν το σκεφτείτε καλά, η ΝΕΡΙΤ μετέδιδε απευθείας τη δήλωση κατάργησής της και τα ιδιωτικά κανάλια την προκήρυξη διαγωνισμού για τις συχνότητές τους. Θα περιμένουμε να το δούμε στην πράξη αν θα γίνει το τελευταίο και με τι όρους. Θα ακούσει πολλά μπράβο ο Τσίπρας. Όπως και για την ιθαγένεια και τον κατώτατο μισθό.