Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Παρά το γεγονός ότι πολλά από τα ερωτήματα που είχαμε θέσει σε προηγούμενη ανάλυσή μας για τον ρόλο των ΗΠΑ στην Θράκη παραμένουν αναπάντητα, καθίσταται ως επιτακτική η αναφορά στην πρόσφατη ευφορία που καλλιεργείται σε μέρος του ελληνικού τύπου για την στάση του νέου Προέδρου των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία και τον Ρ.Τ. Ερντογάν.

Άλλωστε, μέχρι στιγμής δεν έχουμε εκείνα τα ορατά σημάδια που αναβιβάζουν την συμμαχική σχέση συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας στο επίπεδο στρατηγικής σχέσης με παροχή σοβαρών εγγυήσεων της εδαφικής μας ακεραιότητας έναντι κάθε εχθρού!

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τον κ. Τζ. Μπάϊντεν μπορεί να έδωσε το έναυσμα για νέα σενάρια, ωστόσο αρκετοί έγκριτοι αναλυτές αξιολογούν ως παροδικές τις αμερικανο-τουρκικές τριβές με αφορμή την Αρμενική Γενοκτονία.

Ας μην ξεχνάμε ότι οι προσεκτικές διατυπώσεις της ανακοίνωσης Μπάιντεν, που στέκονται αποκλειστικά στο οθωμανικό παρελθόν και δεν ενοχοποιούν κανέναν, διευκολύνουν την Άγκυρα να κρατήσει σε χαμηλά επίπεδα έντασης την αντίδρασή της.

Εκτιμάται ότι ο επιδιαιτητικός ρόλος της ΕΕ στις ε/τ σχέσεις και η σκανδαλωδώς ανεκτική στάση του ευρωπαϊκού ιερατείου απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις και μεθοδεύσεις οφείλονται εν πολλοίς στην σκιώδη στήριξη που λαμβάνει από τις ΗΠΑ η Τουρκία (και όχι ο Ρ. Τ. Ερντογάν) αφού, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η νέα διοίκηση του Τζο Μπάιντεν στις ΗΠΑ κάλεσε τις Βρυξέλλες να μην επιβάλουν κυρώσεις σε μια περίοδο που η Τουρκία εμφανίζεται διατεθειμένη να συμβιβαστεί.

Ως προς την στάση της ΕΕ αυτή αποτυπώνεται καλύτερα στην αμήχανη στάση της πρώην υπουργού Αμύνης της Γερμανίας και νυν Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στο γνωστό sofagate (εμείς το ξεχνάμε οι Τούρκοι όμως θυμούνται πως η κ. Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν υποκίνησε την άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων που επιβλήθηκε από τη Γερμανία σε βάρος της Τουρκίας στις 10 Οκτωβρίου 2019, λόγω της εισβολής στη Συρία)

Στην ίδια ρεαλιστική διπλωματική προσέγγιση τοποθετείται και η πρωτοβουλία του Πρόεδρου των ΗΠΑ να έχει την παραμονή της επίμαχης ανακοίνωσης τηλεφωνική επικοινωνία με τον Τούρκο Πρόεδρο, αυτήν που ο Ερντογάν ανέμενε διακαώς επί τρεις μήνες όπου και διατυπώθηκε η υπόσχεση συνάντησης των δύο ανδρών τον προσεχή Ιούνιο.

Η γεωπολιτική και γεωοικονομική πραγματικότητα επιβάλλουν την προσήλωση της ελληνικής στρατηγικής σκέψης στην γραμμή του ρεαλισμού και υπαγορεύουν στην ελληνική διπλωματία την ανασύνταξη και επανασχεδιασμό των προτεραιοτήτων της.

Σημαντική είναι η παράμετρος που αφορά στο “ποιό ειναι το όραμα” του νέου Προέδρου των ΗΠΑ για την Αν. Μεσόγειο , κι αν αυτό διαφέρει από ένα παλαιότερο που είχε δημοσιοποιηθεί το 2015 και υιοθετήθηκε το 2019 από την Τουρκία στο γνωστό Τουρκολιβυκό μνημόνιο (27/11/2019) με το σύμπλεγμα Καστελόριζου να εξαφανίζεται και να προκρίνεται αγωγός από τα ισραηλινά κοιτάσματα φυσικού αερίου προς την ενδοχώρα της Τουρκίας ως αντιπρόταση στον EastMed.

Τέλος πρέπει να εξετασθεί το ενδεχόμενο μη υλοποίησης του προγράμματος των γεωτρήσεων και της κατασκευής των αγωγών EASTMED και EUROASIA INTERCONNECTOR τα επόμενα 5 χρόνια στον βαθμό που τα πολιτικά δεδομένα και το επιχειρησιακό και οικονομικό περιβάλλον είναι πολύ ρευστά στην περιοχή.

Για τον λόγο αυτό πρέπει με κάθε τρόπο να καταπολεμηθεί κάθε προσπάθεια για συρρίκνωση και κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία αποτελεί στρατηγικό στόχο της Τουρκίας και κάποιων ξένων δυνάμεων.

Υ.Γ. Οι Θρακιώτες ανυπομονούν να δουν τα ανταποδοτικά ωφέλη από την “αμερικανική απόβαση” στην Αλεξανδρούπολη.