Η ιστορία της Αναπτυξιακής Ροδόπης ΑΕ παρουσιάζεται στην κοινωνία της Ροδόπης ως μια εταιρεία που σκοπό έχει τη δημιουργία αναπτυξιακών δυνατοτήτων μέσα από την εκμετάλλευση κοινοτικών προγραμμάτων και ανάλογων χρηματοδοτήσεων από το Κράτος.

Έτσι η εταιρεία αυτή που χαρακτηρίζεται ΝΠΙΔ με μια ιδιόρρυθμη σχέση με τα προγράμματα αυτά ανέλαβε τη χρηματοδότηση επενδύσεων και μεταξύ αυτών και τη δραστηριότητα για την ανάπτυξη του αγροτουρισμού, μέσω του προγράμματος LEADER, που άφησε τεράστια θολά σημεία και ερωτηματικά για την κατάληξη αυτών των κονδυλίων. Ας μη περάσει απαρατήρητο ότι ξοδεύτηκαν εκατομμύρια για την ενίσχυση του αγροτουρισμού αλλά στην ουσία δεν έγινε η  επιδιωκόμενη αγροτουριστική ανάπτυξη αφού όλοι οι χρηματοδοτηθέντες βρήκαν την ευκαιρία να κατασκευάσουν  πολυτελή σπίτια και βίλες.

Βέβαια μετά τη δημοσιοποίηση της κομπίνας Λιάπη πραγματοποιήθηκε ένας έλεγχος από την Εισαγγελία και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης που όμως όλα τα βρήκε  άριστα χωρίς κανένα ίχνος παρανομίας. Όμως όλη η Κομοτηνή γελάει και σχολιάζει ανάλογα.

Οι διαχειριστές του κτιρίου κ.κ. Βεζυριαννίδης και Κεφαλίδης (Αναπτυξιακή Ροδόπης) αντί να παραιτηθούν από το δικαίωμα χρήσης του και να το επιστρέψουν στον νόμιμο κάτοχο του (Υπουργείο Πολιτισμού) αποφάσισαν ετσιθελικά να διακόψουν τη λειτουργία του από τον Σεπτέμβριο, με το πρόσχημα ότι υπολειτουργεί!!!

Η εταιρεία με την προεδρία του τότε νομάρχη Σταυρόπουλου κατάφερε να πετύχει τη δημιουργία του ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ με τον διακριτικό τίτλο «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ», προϋπολογισμού 8.500.00  ευρώ. Κατά παράξενο τρόπο που δημιουργεί τεράστια ερωτηματικά ενώ την ανέγερση του έργου την ανέλαβε καταρχήν η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Νομαρχίας, χωρίς  διάφανες διαδικασίες που θα διασφάλιζαν τη σωστή εκτέλεση των εργασιών και με τρόπο που δημιουργεί ακόμη και σήμερα υποψίες για εξυπηρέτηση συμφερόντων η ανέγερση του κτιρίου που ανήκει στο δημόσιο ανατέθηκε στην εταιρεία χωρίς να γίνουν γνωστές οι προϋποθέσεις και οι όροι για την ανάθεση και προπαντός χωρίς ποτέ να γίνουν γνωστά τα οικονομικά μεγέθη  για την κατασκευή του κτιρίου δηλαδή πως ένα έργο τόσων εκατομμυρίων ευρώ ανατέθηκε σε μια εταιρεία που δεν ειχε ανάλογη εμπειρία και τεχνογνωσία και εργολαβικό μηχανισμό όπως θολό σημείο είναι η επίβλεψη των εργασιών ανέγερσης  ύψους περίπου 1.500.000 ευρώ.

Τελικά το κτίριο κατασκευάστηκε με το κόστος κατασκευής να ανέρχεται σε υποπολλαπλάσια ποσά (20 εκ. ευρώ) από αυτά που προέβλεπε ο προϋπολογισμός χωρίς ποτέ να μαθευτεί πόσα χρήματα δαπανήθηκαν για την αποπεράτωση του έργου. Στο σημείο αυτό υπήρχε η απόλυτη σιωπή αφού κανείς δεν  φρόντισε να δημοσιοποιηθούν τα οικονομικά στοιχεία.

Μετά την κατασκευή του κτιρίου φυσιολογικό θα ηταν το έργο να παραδοθεί στον κύριο ιδιοκτήτη που είναι το δημόσιο και στην περίπτωση στη Νομαρχία Ροδόπης ώστε στη συνέχεια να δοθεί η εκμετάλλευση του σε δημόσιο φορέα με τη συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης και των πολιτιστικών φορέων του τόπου.

Όμως πάλι κατά προκλητικό τρόπο, ύποπτο και με υπόγειες διαδικασίες και μεθοδεύσεις, το κτίριο με απόφαση του τότε Νομάρχη Γιαννακίδη παραχωρήθηκε στην Αναπτυξιακή Ροδόπης για την εκμετάλλευση του και πρέπει να εκτιμηθεί ότι οι ευθύνες του Νομάρχη ήταν τεράστιες και έδειχναν εξυπηρέτηση συμφερόντων ακόμη και οικονομικών. Ποτέ δεν μαθεύτηκε, παρόλο που ζητήθηκε πολλές φορές, ο τρόπος που παραχωρήθηκε αφού αυτό αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό.

Οι κύριοι μέτοχοι, που είναι η Περιφέρεια και ο Δήμος Κομοτηνής, με ποσοστά που ξεπερνούν το 50% αρνήθηκαν οποιαδήποτε συμμετοχή στο λειτουργικό σχήμα αφήνοντας τη πρωτοβουλία αυτή στο Δ.Σ. της εταιρείας που ενεργώντας με  δική της λογική ενέταξε για άγνωστους λόγους την οικονομική διαχείριση του Πολιτιστικού και Συνεδριακού Κέντρου στη διαχείριση της. Υπάρχουν υποψίες ότι η υπερβολική εύνοια προς την εταιρεία ενδεχομένως να δημιουργούσε  ευνοϊκές συνθήκες για  μελλοντική συνεργασία με την ηγεσία του πολιτικού φορέα. Όμως και οι υπόλοιποι φορείς που είναι μέλη της Αναπτυξιακής  και συμμετέχουν με αντιπροσώπους στη Γενική Συνέλευση ποτέ δεν μπήκαν στην ουσία για τη λειτουργία του κτιρίου ενώ όσοι εκ των αντιπροσώπων  εκλέχτηκαν για το Δ.Σ. απλά παρακολουθούσαν τις ενέργειες του διευθύνοντος συμβούλου, τις αποφάσεις του οποίου ποτέ δεν αμφισβήτησαν.

Θα ήταν ασφαλώς χρήσιμο να απαντηθεί αν οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης που συμμετείχαν στις συνεδριάσεις και τη λειτουργία του Πολιτιστικού Κέντρου μπήκαν στον κόπο να ενημερώσουν τους δημάρχους και τα δημοτικά συμβούλια για  τα όσα συνέβαιναν στη λειτουργία του κτιρίου. Τελικά ποια είναι η νομική μορφή της εταιρείας κανείς δεν το καταλαβαίνει με σαφήνεια. Είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) ή Δημόσιου Δικαίου; Αν είναι ΝΠΙΔ πολύ σωστά δεν έχει την υποχρέωση της δημοσιοποίησης των διαφόρων ενεργειών της  και των οικονομικών συναλλαγών στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ αλλά ούτε έχει και τη δυνατότητα να χρηματοδοτείται από το Κράτος.

Όμως κατά παράξενο τρόπο πρόσφατα χρηματοδοτήθηκε από την Περιφέρεια με το ποσό των 2.150.000 ευρώ για  αγορά τεχνολογικού εξοπλισμού ενώ στη συνέχεια επιχορηγήθηκε και με το ποσο των 140.000 ευρώ από το Υπουργείο Πολιτισμού για τη σύνταξη Οργανισμού. Οι επιχορηγήσεις αυτές σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις χρηματοδότησης αφορούσαν το Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο Κομοτηνής και όχι κάποιο κτίριο με την αυθαίρετη ονομασία «Μέγαρο Μουσικής». Οι «νονοί» της ονομασίας «Μέγαρο Μουσικής» ακλουθώντας  τις αποφάσεις μυστικών συνελεύσεων και συναγωγών  κατόρθωσαν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την πλήρη εκμετάλλευση του κτιρίου με δικά τους σχέδια και για την εξυπηρέτηση μυστικών σχεδίων.

Ενώ θα ήταν χρήσιμο και απόλυτα δημοκρατικό να  απευθυνθούν στην κοινωνία της Κομοτηνής και να ζητήσουν  αξιόλογα, έμπειρα και καταξιωμένα πρόσωπα από τους δεκάδες πολιτιστικούς συλλόγους που δραστηριοποιούνται και ενώ ήταν φυσιολογικό να ξεκινήσουν άμεσα οι ενέργειες για τη σύνταξη Οργανισμού προτίμησαν να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα με το βλέμμα στο μέλλον.

Ακολουθώντας ένα γενικότερο σχεδιασμό, αντίστοιχο με τις μασονικές οργανώσεις της Αθήνας που δημιούργησαν ένα αντίστοιχο Σύλλογο Φιλών Μεγάρου Μουσικής, αντί να απευθυνθούν στην κοινωνία με απόλυτη μυστικότητα  δημιούργησαν ένα Σύλλογο με πρόσωπα συγκεκριμένων μυστικών ενώσεων και ξεκίνησαν να κυριεύσουν μέρος του κτιρίου για τη στέγαση των δραστηριοτήτων τους.

Το ερώτημα είναι να μάθει η κοινωνία της πόλης ποιοι δημιούργησαν τον μυστικό σύλλογο και το σπουδαιότερο  ποιοι απαρτίζουν το ΔΣ και ποιες είναι οι πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφεραν. Όμως όπως δεν υπάρχει επίσημη ονομασία «Μέγαρο Μουσικής» πολύ φυσιολογικό είναι να μην υπάρχει και «Σύλλογος Φίλων Μεγάρου Μουσικής» όμως στην πρόσφατη συνέντευξη τύπου τόσο ο πρόεδρος Βεζυριαννίδης όσο και ο γενικός διευθυντής Κεφαλίδης εξήραν την παρουσία του παράνομου αυτού Συλλόγου που τάχα εθελοντικά προσφέρει τις υπηρεσίες του.

Η παρουσία του Συλλόγου αυτή φυσικά και δεν είναι εθελοντική αφού εκτελεί υπηρεσίες για τον μεγάλο σκοπό της  απόλυτης κυριαρχίας μυστικών οργανώσεων στην πολιτιστική ζωή του τόπου. Δεν είναι το μοναδικό φαινόμενο αφού οι διάφοροι μασόνοι κυρίευσαν με υπόγειες διαδικασίες και άλλα θεσμικά όργανα.

Είναι γνωστό ότι η πλειοψηφία του Δ.Σ. της Αναπτυξιακής είχε άρρηκτους δεσμούς με την προηγουμένη ηγεσία της Περιφέρειας, προπαγάνδιζε υπέρ της πολιτικής Γιαννακίδη με αντάλλαγμα φυσικά την προκλητική χρηματοδότηση με τα παραπάνω αναφερόμενα ποσά και με την υλοποίηση προγραμμάτων ΕΣΠΑ.

Σήμερα με την επικείμενη αλλαγή στην ηγεσία της Περιφέρειας επιχειρείται ένας ωμός εκβιασμός από τη μια μεριά για τη διαφύλαξη των κεκτημένων με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχουν οικονομικές δυνατότητες για τη συνέχιση των εργασιών του κτιρίου όμως εμφανής είναι η προσπάθεια να δημιουργήσουν πρόβλημα στον νέο Περιφερειάρχη και να διαμορφώσουν ακόμη και το διοικητικό σχήμα του Πολιτιστικού και Συνεδριακού Κέντρου με ανθρώπους της απόλυτης αρεσκείας και επιρροής.

Είναι στις επιδιώξεις των πρωταγωνιστών της υπόθεσης να διαμορφώσουν ένα Οργανόγραμμα με άρθρα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους όπως φυσικά και το Δ.Σ. του φορέα με πρόσωπα που θα ακολουθούν τις εντολές των μυστικών οργανώσεων. Πως θα συγκροτηθεί ο φορέας, ποιο θα είναι το Δ.Σ. και από ποιους θα αποτελείται είναι θέματα που αφορούν όλη την πόλη και δεν είναι θέμα προσωπικών επιλογών και κομματικών προτιμήσεων αλλά πρόσωπα εγνωσμένου κύρους και ανάλογων εμπειριών και καλό θα ηταν να υπάρξει δημόσια διαβούλευση για τη συγκρότηση του ΔΣ.

Κατά καιρούς ακούγονται κάποια ονόματα που πρόκειται με προσωπικές επιλογές να καλύψουν θέσεις στο συμβούλιο και φυσικά αυτό θα είναι ακόμη μια αποτυχημένη ενέργεια που θα προκαλέσει προβλήματα στο μέλλον.

Ο νέος Περιφερειάρχης κ. Παυλίδης θα πρέπει να επαναφέρει την υπόθεση στη νομιμότητα και να διαμορφώσει τις συνθήκες για τη συγκροτημένη λειτουργία μέσα σε νόμιμα πλαίσια αλλά και ο επανεκλεγείς δήμαρχος κ. Πετρίδης να αναλάβει επιτελούς τις δικές του ευθύνες για τα πολιτιστικά δρώμενα στο Δήμο και να μην αφήνει την πολιτιστική ανάπτυξη σε χέρια ανθρώπων που κύρια εξυπηρετούν προσωπικές φιλοδοξίες.

Θα  πρέπει να διαμορφωθούν νέες συνθήκες για τη λειτουργία του Πολιτιστικού και Συνεδριακού Κέντρου Κομοτηνής με τον διακριτικό τίτλο «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ» όπως είναι η αρχική ονομασία  μακριά από προσωπικές φιλοδοξίες και άλλα συμφέροντα και βέβαια αυτό θα αποτελέσει την αρχή για την απόλυτη συμμετοχή και συμπαράσταση των φορέων του Κράτους και του νομού.
(πηγή: ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΡΟΔΟΠΗΣ)