Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Η ιδιαίτερη σχέση του γράφοντος με την Μυτιλήνη καθιστά εξ ορισμού ως ενδιαφέρον ο,τιδήποτε προέρχεται από τη Άγια Γη των Λεσβίων και ιδιαίτερα την Ιερά Μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στον Μανταμάδο.

Το άγος, η λύπη και ο θρήνος που μας έχει περιβάλλει με την ανθρωποφάγο Εθνική Τραγωδία με οδήγησαν για μία ακόμη φορά στο πνευματικό καταφύγιο του Ταξιάρχη παρακολουθώντας σε ζωντανή μετάδοση μέσω διαδικτύου την Θεία Λειτουργία και την Επιμνημόσυνη δέηση για την ανάπαυση των θυμάτων της πύρινης λαίλαπας στην Αττική τελέσθηκε το πρωΐ της 30ης Ιουλίου στον Ι. Ν.Ταξιαρχών στον Μανταμάδο της Λέσβου παρουσία του Μητροπολίτη Μηθύμνης κ.κ. Χρυσοστόμου.

Οι Ιερές Μητροπόλεις Μυτιλήνης και Μηθύμνης είναι γνωστές για το έργο τους και το βάρος που σήκωσαν στην διαχείριση του προσφυγικού/μεταναστευτικού προβλήματος στο νησί της Λέσβου ενώ η Ιερά Μονή Ταξιαρχών μέσα από το Ίδρυμα «Ε. Ν. Ξανθίδη», το Οικοτροφείο Αρρένων Μανταμάδου και το Γηροκομείο Ι. Μ. Λειμώνος καθώς και με ένα πλέγμα δραστηριοτήτων και δράσεων αποτελεί έναν από τους ισχυρούς πυλώνες προσφοράς κοινωνικού, φιλανθρωπικού και εθνικού έργου.

Εκ των ανωτέρω θεωρήσαμε απολύτως φυσιολογική την είδηση που ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε λάβει προς δημοσίευση και αφορούσε στην “πρόσκληση ανοιχτής δημοπρασίας για την επιλογή αναδόχου για την κατασκευή του έργου «ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΔΙΩΡΟΦΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΜΟΝΑΔΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΜΑΝΤΑΜΑΔΟ ΛΕΣΒΟΥ» με προϋπολογισμό 1.579.500,00 ΕΥΡΩ (με ΦΠΑ)που διακηρύσσει Ο Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μανταμάδου”.

Αναζητώντας περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα οικονομικά στοιχεία της προκήρυξης μέσω google “έπεσα” πάνω σε μία είδηση που μου είχε “ξεφύγει” και η οποία δεν είχε λάβει ιδιαίτερη έκταση την ημέρα της δημοσίευσής της. Σύμφωνα με την έντυπή έκδοση του “Ελεύθερου Τύπου” αντιγράφουμε το ακόλουθο ρεπορτάζ.

Η γιορτή του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο της Μυτιλήνης πήρε φέτος απρόσμενη τροπή.

Οι άγνωστοι που είχαν παρεισφρήσει στο πλήθος παίζοντας αριστοτεχνικά το ρόλο των προσκυνητών χωρίς να κινήσουν την παραμικρή υποψία, είχαν σαφείς οδηγίες από την κεντρική φορολογική διοίκηση να παρακολουθήσουν αν κόβονται αποδείξεις στο περίπτερο της μονής όπου πωλούνται κομποσκοίνια, εικόνες και αναμνηστικά από τους μοναχούς.

Οπως αποκαλύπτει σήμερα ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής, οι «ράμπο» της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων είχαν επισκεφθεί για πρώτη φορά τον Ταξιάρχη τον περασμένο Φεβρουάριο και όταν διαπίστωσαν ότι το περίπτερο με τα εκκλησιαστικά σύμβολα δεν διέθετε ταμειακή μηχανή, έβαλαν λουκέτο για 48 ώρες. Στην είσοδο οι εφοριακοί κόλλησαν τη γνωστή ανακοίνωση προσωρινής αναστολής λειτουργίας, που μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε σε μπαρ, καφετέριες και εστιατόρια, αφού τα καταστήματα εστίασης και διασκέδασης βρίσκονταν κυρίως στο στόχαστρο των εφοριακών. Η ανακοίνωση εκδόθηκε από τη ΔΟΥ Μυτιλήνης και ανέφερε ότι ο χώρος «σφραγίσθηκε λόγω φορολογικών παραβάσεων μέχρι 26/2/2018 και ώρα 10.00», όπως φαίνεται στις φωτογραφίες που φέρνει στο φως ο «Ε.Τ.» της Κυριακής.

Οι ελεγκτές, όμως, όχι μόνο έκλεισαν το κατάστημα του μοναστηριού με τη λογική… «κι ο Αγιος φοβέρα θέλει», αλλά επέστρεψαν δυο μήνες μετά, στο τέλος Απριλίου, για να διαπιστώσουν αν τηρείται το γράμμα του νόμου και συγκεκριμένα αν έχει τοποθετηθεί ταμειακή μηχανή ώστε να κόβονται αποδείξεις ακόμα και για τα κομποσκοίνια.

Με αφορμή το πανηγύρι του Ταξιάρχη, που γίνεται κάθε χρόνο την Κυριακή των Μυροφόρων, 14 ημέρες μετά το Πάσχα, οι εφοριακοί μεταμφιέστηκαν σε προσκυνητές και επισκέφθηκαν το μοναστήρι. Εκεί διαπίστωσαν ότι περίπου 40.000 πιστοί είχαν φτάσει στο ιερό προσκύνημα με κάθε μέσο (με τα πόδια, με άλογα, ακόμα και με ποδήλατα), ανάλογα με το τάμα τους.

Για το περίπτερο της μονής θα ήταν μια καλή ευκαιρία να γεμίσει το ταμείο, αν δεν εμφανίζονταν οι ελεγκτές που, όταν διαπίστωσαν ότι δεν είχε κοπεί ούτε μία απόδειξη, έβαλαν ξανά λουκέτο στο περίπτερο, επίσης για 48 ώρες.
Τελικά, σύμφωνα με πληροφορίες, η μονή αναγκάστηκε να βάλει ταμειακή μηχανή ώστε να μην έχει νέες περιπέτειες στο μέλλον.”

Δεν είναι η πρώτη φορά που το Ιερό Προσκήνυμα του Παμμέγιστου Ταξιάρχη Μιχαήλ στον Μανταμάδο της Λέσβου γίνεται στόχος από ομάδες μεταπολιτικού νεωτερισμού και νεοταξίτικης φιλοσοφίας, αποτελεί όμως ασέβεια, αγένεια και ευθεία επίθεση σε ό,τι θεωρούμε ως Ταυτότητα Εθνική και Θρησκευτική της Ελληνορθόδοξης Παράδοσης και μάλιστα σε μία εποχή που το θρησκευτικό συναίσθημα αποτελεί έναν από τους συνεκτικούς κρίκους διατήρησης ομοψυχίας και ενότητας στους καιρούς των μνημονίων.

Εντύπωση προκαλεί η Ημέρα Εορτασμού του Ιερού Προσκηνύματος που επέλεξαν οι γραφειοκράτες φοροεισπράκτορες για να επιβάλλουν επιδεικτικά και “τιμωρητικά” το πρόστιμο της μη συμμόρφωσης στους νόμους του Κράτους, προσβάλλοντας ταυτόχρονα τους χιλιάδες πιστούς που συνέρρευσαν από όλη την Ελλάδα και το Εξωτερικό για να τιμήσουν την Χάρη του Αρχιστράτηγου.

Ίσως οι ίδιοι δεν γνώριζαν ότι καθ΄’όλη τη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης η Ι.Μ. Παμμεγίστων Ταξιαρχών συντηρούσε δομές φιλοξενίας και παρέσχε όλη την απαραίτητη αρωγή και περίθαλψη σε εξαθλιωμένους πρόσφυγες και μετανάστες, πολύ πριν αναπτυχθεί η βιομηχανία των ξενοκίνητων ΜΚΟ στην Λέσβο.

Τα παραπάνω όμως γνώριζαν οι ποικιλώνυμοι κι επώνυμοι ταγοί μας, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τον κάθε υπουργό της Κυβέρνησης, που στα πλαίσια του προσκυνηματικού λάιφ-στάιλ επισκεπτονται τον Μανταμάδο. Δεν είδαμε όμως καμία αντίδραση , ούτε έχει καταγραφεί κάτι ανάλογο στον τοπικό τύπο ή σε επίσημες αντιδράσεις της Εκκλησιαστικής Ιεραρχίας.

Να επισημανθεί ότι τα “κοσμικά ιερατεία” μπορούν να ανταγωνίζονται στις εσωτερικές τους διαμάχες, όμως ο Παμμέγιστος Ταξιάρχης Μιχαήλ ως Τιμωρός, Αρχιστράτηγος και Πολέμαρχος του Θεού είναι ανώτερος από τους παντοδαπούς δίώκτες του εφήμερου.

Να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι την ίδια χρονικά περίοδο με την δράση των Ράμπο του ΣΔΟΕ και σχεδόν έξι χρόνια μετά τη νύχτα της Δευτέρας 27 προς 28 Φεβρουαρίου 2012, όταν το προσκύνημα του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο της Λέσβου χτυπήθηκε από διαρρήκτες, έπεσε “φως” στην υπόθεση και αποκαλύφθηκαν οι δράστες και η τύχη που είχαν.