Η Κομοτηνή ως πρότυπο Ανοικτής Κοινωνίας: Το Δημοτικό Συμβούλιο αλληλέγγυο στον αγώνα του Ν. Ρωμανού

10 Δεκεμβρίου 201400:56

Συμπληρώνουμε σχεδόν μία εβδομάδα κατάληψης του χώρου του Δημαρχείου Κομοτηνής από τους Αλληλέγγυους στον αγώνα του Ν. Ρωμανού.

Η κατάληψη ενός νευραλγικού δημόσιου κτιρίου όπως είναι το Δημαρχείο δεν θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα χωρίς την ανοχή της κεντρικής εξουσίας και την συναίνεση σύσσωμου του Δημοτικού Συμβουλίου (και του Δημάρχου συμπεριλαμβανομένου) που απέτρεψαν την είσοδο των Αστυνομικών Δυνάμεων στο χώρο του Δημαρχείου.

Υποκινούμενοι από ανθρωπιστικά κριτήρια χωρίς να ερμηνεύουν κατ’ανάγκη το νόμο, η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου στήριξε την επιλογή του Δημάρχου Γιώργου Πετρίδη ως προς το ζήτημα της κατάληψης.

Οι όψιμες διαφοροποιήσεις μελών του Δημοτικού Συμβουλίου και των επικεφαλής των Δημοτικών Παρατάξεων αν και απηχούσαν ενδεχομένως τις σκέψεις μερίδας των Δημοτών δεν έτυχαν της προτίμησης της πλειοψηφίας.

Το Δημαρχείο φιλοξενεί μάλλον παρά έχει καταληφθεί από τους Αλληλέγγυους οι οποίοι βρίσκονται εκεί ασφαλείς και εξασφαλισμένοι από κάθε παρέμβαση της «κρατικής βίας» και των «δυνάμεων καταστολής».

«Να λήξει η κατάληψη το συντομότερο δυνατό, να συνεχισθεί ο σεβασμός της περιουσίας του λαού της Κομοτηνής, όπως συνέβη μέχρι σήμερα, να εγγυηθούμε την ασφαλή αποχώρηση των καταληψιών από το χώρο και να αποφύγουμε να ζήσουμε φαινόμενα του 2008» σ’ αυτούς τους τέσσερις απαράβατους όρους κάλεσε τα μέλη του  δημοτικού συμβουλίου  να συναινέσουν  ο δήμαρχος Γιώργος Πετρίδης ζητώντας παράλληλα από τους αλληλέγγυους να λήξουν σύντομα την κατάληψη του κτιρίου με «ειρηνικό τρόπο».

Στο βαθμό που κάποιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι εκτιμούσαν ότι θίγονται τα δικαίωματα του πολίτη-δημότη δεν είχαν παρά να ζητήσουν την εισαγγελική παρέμβαση και να ακολουθηθούν οι νόμιμες διαδικασίες.

Στο βαθμό πάλι που οι εισαγγελικές αρχές διαπίστωναν ότι είχε διαπραχθεί το πλημμέλημα της διατάραξης οικιακής ειρήνης, το οποίο διώκεται αυτεπάγγελτα θα παρέμβαιναν και θα ακολουθούσαν την αυτόφωρη διαδικασία.

Το ίδιο λογικά θα έπρατταν εάν διαπίστωναν ότι έχουν προκληθεί φθορές και βλάβες καθώς και ότι απειλείται η Δημόσια Ασφάλεια από την υπεξαίρεση εγγράφων και άλλων ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων.

Το σίγουρο είναι ότι η κατάληψη θα συνεχισθεί με την στήριξη ή την ανοχή της πλειοψηφίας των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου αλλά  θα μπορούσε να βρεθεί τρόπος ώστε να μην δημιουργείται πρόβλημα στην καθημερινότητα του δοκιμαζόμενου δημότη – πολίτη στις συναλλαγές του με το Δήμο.

Σε αυτή την περίπτωση οι υπηρεσίες του Δήμου θα μπορούσαν να είναι ανοικτές για την εξυπηρέτηση των πολιτών και την διευκόλυνση των εργαζομένων και η κατάληψη ν’απευθύνεται μονό στο πολιτικό σκέλος, προκειμένου να καμφθεί η αδιαλλαξία της κεντρικής κυβέρνησης ως προς την αντιμετώπιση των αιτημάτων του Νίκου Ρωμανού.

Το γενικό συμπέρασμα είναι πάντως ότι η Κομοτηνή πρωτοτυπεί δείχνοντας τον δρόμο για τη δημιουργία μιας πραγματικά ανοικτής και ανεκτικής κοινωνίας κάτι που άλλωστε φαίνεται και από την ειρηνική συνύπαρξη λαών, θρησκειών και πολιτισμών στα χώματα της Ευλογημένης Θρακικής Γης.

Η σημερινή εικόνα της Κομοτηνής διαψεύδει και όλους εκείνους που κατά καιρούς έβλεπαν “τάγματα εφόδου” και “αγανακτισμένους πολίτες”. Οι μειοψηφίες των εξτρεμιστών έχουν απομονωθεί. Η πλειοψηφία των Δημοκρατών ας μας προστατέψει από τις “μειοψηφούσες  δικτατορίες”…

Αρθρογράφος