Ο Απρίλιος είχε για την Κομοτηνή έναν «ευρωπαϊκο  αέρα» αφού στην πόλη πραγματοποιήθηκε η μοναδική εκτός Αθηνών συνδιάσκεψη στα πλαίσια της Ελληνικής Προεδρίας.

Κατά κοινή διαπίστωση , για μία ακόμη φορά, χάθηκε η ευκαιρία ανάδειξης της πραγματικής ταυτότητας της πόλης και η ένταξή της σε ένα ευρύτερο εθνικό και διεθνές γίγνεσθαι, ενώ κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι η Κομοτηνή έχει αναχθεί σε ευρωπαϊκό προορισμό λόγω ενός εντευκτηρίου και ενός κέντρου πολιτισιτκών εκδηλώσεων. Παρεπιμπτόντως, η ύπαρξη του Αρχαίου Θεάτρου της Μαρώνειας προϋπήρχε και ημών των ιδίων και των δύο προαναφερθέντων κτισμάτων.

 Με τεράστια κενά και η δημοσιογραφική κάλυψη του γεγονότος. Χάθηκε η ευκαιρία για θετική δημοσιότητα μέσα από το δίκτυο των δημοσιογράφων που καλύπτουν τις δραστηριότητες της Ελληνικής Προεδρίας και να αναφερθεί η Κομοτηνή στα πλέον μεγάλα ειδησεογραφικά δίκτυα της Ευρώπης αλλά και στον επίσημο διαδικτυακό τόπο της Ελληνικής Προεδρίας.

Ήταν και μία πολύ καλή ευκαιρία να αναδειχθεί η «πολιτιστική-πολιτισμική ταυτότητα του Δήμου και της περιοχής» καθώς και να ενταχθούν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο τα συστατικά στοιχεία του γαστρονομικού πλούτου της περιοχής. Ευτυχώς που οι σύνεδροι ήρθαν σε επαφή με τον Συνεταιρισμό Γυναικών Μαρώνειας και την τοπική βιομηχανία μπύρας.

Αναρωτιέται κανείς ποιοι είναι οι αρμόδιοι για θέματα προβολής , τουρισμού και τύπου του Δήμου Κομοτηνής. Ο Δήμαρχος κ. Γ. Πετρίδης, πάντως, παρέστη στο επίσημο δείπνο στο εντευκτήριο της Λέσχης Κομοτηναίων.

Η προχειρότητα, η ανεπάρκεια των διοργανωτών, το «κλειστό εσωστρεφές κύκλωμα» των διαχειριστών της Συνδιάσκεψης, η επανάληψη στερεοτύπων και οι φοβικές συμπεριφορές συνετέλεσαν στο να μας προσπεράσει ακόμη μία ευκαιρία για την ανάδειξη της ταυτότητας της πόλης.

Κι όμως η Κομοτηνή , η Ροδόπη και η Θράκη έχουν πολλά προβλήματα που αγγίζουν στον χώρο της παραδοσιακής διπλωματικής θεωρίας και πρακτικής. Δυστυχώς φαίνεται ότι οι «μικροί ηγήτορες» των Περιφερειών και των Δήμων δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται τις νέες τάσεις που διαμορφώνονται διεθνώς.

Αποτελεί κοινό τόπο η διαπίστωση ότι αυξάνεται ολοένα και περισσότερο ο ρόλος που διαδραματίζουν οι πόλεις στις παγκόσμιες υποθέσεις. Ήδη στο χώρο των διεθνών σχέσεων γίνεται λόγος για την «διπλωματία των πόλεων» καθώς οι ορίζοντες του αστικού διπλωματικού παιχνιδιού μπαίνουν πια στα πλαίσια της διεθνούς κοινότητας. Αλλά την ίδια στιγμή θέτουν νέες προκλήσεις και ευκαιρίες για τα έθνη και τις τοπικές μονάδες.

Οι στατιστικές του ΟΗΕ δείχνουν ότι πάνω από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού στις μέρες μας ζει στις πόλεις. Αυτό αναμένεται να αυξηθεί στα 2/3 μέχρι το 2050. Κάνοντας χαρτογράφηση της οικονομικής δύναμης των πόλεων, σύμφωνα με το McKinsey Global Institution εκτιμάται ότι 600 αστικά κέντρα παράγουν το 60% του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος.

 Πρώτα από όλα, ας σκεφτούμε: Ποια είναι η διπλωματία μιας πόλης; Μερικοί ειδικοί (για παράδειγμα, ο Rogier van der Pluijm και ο Jan Melissen στο Clingendael Institute της Ολλανδίας) μοιράζονται τα οράματά τους για τα κίνητρα του διπλωματικού παιχνιδιού των πόλεων. Σύμφωνα με αυτούς, η ασφάλεια, η ανάπτυξη, η οικονομία, ο πολιτισμός, οι συνδέσεις δικτύου και η αναπαράσταση είναι οι σύνδεσμοι που ωθούν τις πόλεις να εξελίσσονται με το να εντάσσουν την πόλη σε διεθνές δραστηριότητες και στην ατζέντα των αστικών περιοχών.

Πρέπει να θεωρηθεί ως αξίωμα ότι , η συνεργασία είναι η καλύτερη λύση για τους περιορισμούς που επιβάλλονται από τις εθνικές αρχές. Ως αποτέλεσμα, η ανάγκη της συμμετοχής στην διαδικασία λήψης αποφάσεων έχει συμπεριληφθεί στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, δεδομένου ότι η Επιτροπή των Περιφερειών (της οποίας τα 344 μέλη αντιπροσωπεύουν τόσο τις περιφέρειες όσο και τις πόλεις που βρίσκονται μέσα σε αυτές) και του δικτύου πόλεων EUROCITIES έγιναν οι πλατφόρμες για την διερεύνηση βέλτιστων πρακτικών , την ανταλλαγή απόψεων και την άσκηση πίεσης των συμφερόντων των πόλεων σε υπερεθνικό επίπεδο.

Η διασυνοριακή συνεργασία μεταξύ των πόλεων έχει εφαρμοστεί όχι μόνο εντός των ευρωπαϊκών συνόρων, αλλά και στις παγκόσμιες συνεργασίες, όπως η METROPOLIS, οι United Cities and Local Governments (UCLG), που αποδεικνύουν ότι η διπλωματία των πόλεων πράγματι γίνεται παγκόσμιο φαινόμενο.

 Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους οι πόλεις ορίζουν το ρόλο τους στο χειρισμό των παγκοσμίων και των τοπικών προκλήσεων.

Πρώτον, η ΕΕ εγκαινίασε τη συνεργασία και την εταιρική σχέση έργων με τον αραβικό κόσμο και την Κίνα. Για παράδειγμα, η ΕΕ πραγματοποίησε το Φόρουμ ΕΕ με τους Δημάρχους της Κίνας το 2012 ως μέρος της αστικοποιημένης εταιρικής σχέσης ΕΕ-Κίνας. Ένας διάλογος μεταξύ των ευρωπαϊκών και αραβικών πόλεων που διεξάγεται υπό την αιγίδα του ευρωπαϊκού τμήματος της UCLG, θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στη σταθεροποίηση και στην ενίσχυση των πολιτικών σχέσεων μεταξύ των δύο αυτών περιοχών.

Μια άλλη μορφή διπλωματίας της πόλης στο πεδίο των διεθνών υποθέσεων εμφανίζεται καθαρά από τις δραστηριότητες του Federation of Canadian Municipalities (FCM), που φαίνεται στην συμμετοχή στο έργο «Αξιολόγηση των επιπτώσεων του εμφυλίου πολέμου της Συρίας στις συνοριακές κοινότητες».

Επιπλέον, συμπεριλαμβάνουν αντίστοιχες αστικές κοινότητες του εξωτερικού (συμπεριλαμβανομένων των πόλεων στην Ουκρανία, του Μάλι και του Βιετνάμ), στην προώθηση της ανάπτυξης των επιχειρήσεων, την προώθηση της διακυβερνητικής συνεργασίας, και την προώθηση της οικονομικής και πολιτικής ισότητας των φύλων στις πόλεις. Η FCM παίζει τον ρόλο του μεγαλύτερου αδελφού ή δάσκαλου, ενισχύοντας τη διεθνή εικόνα της και τα brand names του κάθε μέλους-δήμου.

 Τι άλλο δημιουργεί την επιτυχή ανταγωνιστική θέση στην παγκόσμια σκηνή για τις πόλεις; Παράγοντες όπως η παγκόσμια επιχειρηματική ελκυστικότητα, η διεθνής κατάταξη σε αριθμό αφίξεων-αναχωρήσεων, η ακαδημαϊκή φήμη αυτών που διοικούν τα ΑΕΙ και η φήμη των think-tanks παγκόσμιου επιπέδου, παίζουν όλα σημαντικό ρόλο.

Η τάση προς την αστικοποίηση, και η έμφαση στο ρόλο της πόλης δεν πρόκειται να χάσουν την σημασία τους στο εγγύς μέλλον. Οι δήμαρχοι θα αυξήσουν την επιρροή τους στην χάραξη πολιτικής για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων και των τοπικών θεμάτων που είναι πιθανό να προσελκύσουν το παγκόσμιο ενδιαφέρον.

Υποθετικά η διπλωματία της πόλης θα μπορούσε να είναι μία καλή εναλλακτική λύση για τη στρατηγική θέση της χώρας και του brand name της. Είναι καιρός για τις χώρες να θέσουν την επεξεργασία της διπλωματίας των πόλεων στην εθνική ατζέντα.

Οι Κομοτηναίοι ας αναζητήσουν στα ψηφοδέλτια και το προεκλογικό υλικό των συνδυασμών εκείνους τους υποψηφίους που θα είναι όχι μόνον ικανοί «λογιστές-διαχειριστές» αλλά εξωστρεφείς και μαχητικοί υπερασπιστές των ιδιαιτεροτήτων του τόπου τους και γνώστες της σημερινής μεταβαλλόμενης πραγματικότητας.