Μπαμπάς , μόνος, ψάχνει…

8 Φεβρουαρίου 201708:18

…Να βρει τους άλλους μπαμπάδες για να ενώσουν τις φωνές τους και την αγωνία τους σε ένα απλό ερώτημα: ΤΙ ΘΑ ΑΠΟΓΙΝΕΙ ΕΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ…. ..Το κάθε παιδί, τα παιδιά όλων μας. Με ή χωρίς προβλήματα αλλά σίγουρα με εμφανή την ανάγκη (υπο)στήριξης και δημιουργίας προστατευτικού πλαισίου απέναντι σε όσα άσχημα φαίνεται ότι έρχονται.

Οι παραπάνω σκέψεις  έχουν την αφετηρία τους στην παρατήρηση της (μη ) αντίδρασης της τοπικής κοινωνίας σε ένα σημαντικό ζήτημα που δημιουργήθηκε με μονομερείς αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας στα ζητήματα της ειδικής αγωγής , θεραπείας και εκπαίδευσης.

Το ζήτημα αφορά ΑΜΕΣΑ τουλάχιστον 500 οικογένειες  των οποίων μέλη υποβάλλονται σε σχετικά θεραπευτικά πρωτόκολλα.  Εδώ πρέπει να επισημάνουμε και τη βοήθεια που λαμβάνουν από ειδικούς θεραπευτές και παιδιά με μαθησιακές  δυσκολίες ή επικοινωνιακές διαταραχές.

Δυσάρεστη έκπληξη για τον γράφοντα (αν και αναμενόμενη) αποτελεί η καρτερικότητα, η υπομονή και η σιωπή των μελών αυτών των οικογενειών που προσπαθούν να προσαρμοσθούν στις νέες συνθήκες ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΚΙ ΟΧΙ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων της περιοχής που ακόμη δεν έχουν προχωρήσει σε έκδοση κάποιου ψηφίσματος διαμαρτυρίας.

Ανησυχητική και η σιωπή των επιστημονικών συλλόγων της περιοχής μας και μάλιστα του Ιατρικού που μέχρι στιγμής δεν έχει πάρει θέση παρά το γεγονός ότι (θα έπρεπε να) εμπλέκεται στη διαδικασία διάγνωσης και παρακολούθησης περιστατικών που σχετίζονται με θέματα ΑΜΕΑ και  νευροαναπτυξιακώνδιαταραχών.

Άξια απορίας η ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ που παρά την επιστημονική τους επάρκεια και κατάρτιση αλλά και ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ δεν κατάφεραν ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ να συντονισθούν, να μετουσιώσουν  την αγωνία παιδιών και γονέων και να ξεφύγουν από την  συντεχνιακή τους (συλ)λογιστική . Μέχρι σήμερα ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ μία ξεκάθαρη εικόνα εκ μέρους τους για την όλη κατάσταση. Και να επισημάνουμε ,ότι δεν μιλάμε μόνον για τον κλάδο των Λογοθεραπευτών.

Εξίσου απογοητευτική και η στάση διδασκόντων, δασκάλων, νηπιαγωγών και βρεφονηπιοκόμων. Και μην ξεχνάμε ότι ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ.

Με εξαίρεση την άτυπη ομάδα πρωτοβουλίας πολιτών Η ΠΛΑΤΕΙΑ και την κοινωνική ομάδα φιλανθρωπικής και κοινωνικής δικτύωσης ΟΙ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ- ΝΗΡΗΪΔΕΣ οι υπόλοιπες ομάδες εθελοντισμού και κοινωνικής προσφοράς υποτίμησαν το ζήτημα της μη παροχής θεραπευτικών υπηρεσιών σε άτομα που χρήζουν  ειδικής αγωγής. Ούτε και από τον Σύλλογο Περπατώ, δεν έχουμε μέχρι στιγμής κάποια σχετική αντίδραση.

Με φωτεινή εξαίρεση τον Βουλευτή Ροδόπης κ. Ιλχάν Αχμέτ που έχει προχωρήσει ακόμη και στη ΣΥΝΤΑΞΗ ΦΑΚΕΛΛΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗ ΡΟΔΟΠΗ και την ενεργή στάση της πολιτευτού της ΝΔ κ. Βούλας Ελευθεριάδου δεν διακρίνουμε κάποια άλλη ενεργό εμπλοκή πολιτικών και παρατάξεων στο όλο ζήτημα.

Σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης τα ΕΥΣΗΜΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ κ. ΝΙΚΟ ΦΑΚΙΡΙΔΗ, συνταξιούχο παιδίατρο και επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης που ανέλαβε την πρωτοβουλία για την υιοθέτηση ψηφίσματος από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Κομοτηνής. Τώρα που επανέκαμψε υγιής ο Δήμαρχός μας περιμένουμε να προχωρήσει στην υιοθέτηση του σχετικού ψηφίσματος.

Εξίσου ενδεικτικό σημάδι για τον βαθμό ευαισθητοποίησης της κοινωνίας αλλά και των ανακλαστικών που διαθέτει, αποτελεί και ο τρόπος που χειρίζονται το όλο θέμα τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Είναι δυσανάλογα μικρός ο αριθμός των δημοσιευμάτων  σε σχέση με το τμήμα του πληθυσμού που αντιμετωπίζει προβλήματα ειδικής αγωγής.

Και να τονίσουμε ότι το μέλλον μιας κοινωνίας, και μάλιστα ΜΙΚΡΗΣ, εξαρτάται από το βαθμό αντοχής και ανοχής της αλλά και αντιμετώπισης των ΝΕΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ που εξασφαλίζουν την ενσωμάτωση και την συσσωμάτωση των μελών της στον σύνολο.

Και , ας μην ξεχνάμε, και το πρόσφατο τραγικό περιστατικό στο Αλάν Κουγιού με ΘΥΜΑΤΑ δύο παιδιά που θα έπρεπε να βρίσκονται σε δομές ειδικής αγωγής και όχι στην αλάνα της κομοτηναίϊκης «φαβέλας».

Μπαμπάς, μόνος , ψάχνει άλλους μπαμπάδες που δεν φοβούνται να πούνε εκείνες τις λέξεις και να δώσουν απαντήσεις στο ερώτημα ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ..

Αρθρογράφος