Σε αναζήτηση στρατηγικών επενδυτών προκειμένου να βρεθεί λύση για τις εταιρείες Shelman και ELFE (πρώην Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων) βρίσκεται η γενική γραμματεία συντονισμού του κυβερνητικού έργου. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», αυτή την εβδομάδα συζητήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου το θέμα της πρώην Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων, η οποία έχει απομείνει ένα επιχειρηματικό κουφάρι. Ειδικότερα, η πρώην ΒΦΛ έχει μείνει χωρίς εργαζομένους και ακίνητη περιουσία αλλά με τεράστιες υποχρεώσεις. Τα χρέη της προς τη ΔΕΠΑ είναι της τάξεως των 100 εκατ. ευρώ (76 εκατ. ευρώ από το 2013), ενώ την ίδια στιγμή οι οφειλές προς τις τράπεζες ανέρχονται σε πάνω από 135 εκατ. ευρώ, σημαντικό κομμάτι εκ των οποίων είναι ληξιπρόθεσμες και προς το Δημόσιο σε περίπου 70 εκατ. ευρώ. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι τα κυβερνητικά στελέχη έγιναν αποδέκτες μιας επενδυτικής πρότασης, η οποία εξετάζεται προκειμένου να διαπιστωθεί εάν μπορεί να προχωρήσει για να βρεθεί λύση για την επιχείρηση.

Οσον αφορά την πτωχευμένη εταιρεία ξύλου Shelman, τις επόμενες μέρες αναμένεται να γίνει ο πλειστηριασμός του εργοστασίου στην Κομοτηνή. Οι πληροφορίες της «Κ» αναφέρουν ότι έχουν εκδηλωθεί τρεις επενδυτικές προτάσεις για την αγορά της μονάδας. Οπως αναφέρουν οι εκπρόσωποι εργαζομένων στην «Κ», εφόσον προκύψει νέος ιδιοκτήτης θα χρειασθεί αρχικά κεφάλαια της τάξεως των 9-10 εκατ. ευρώ που απαιτούνται για να ολοκληρωθεί η εξαγορά της μονάδας και να καλυφθούν οι πρώτες ανάγκες σε κεφάλαιο κίνησης. Να υπενθυμίσουμε ότι στις τρεις επενδυτικές προτάσεις, η μία προέρχεται από Ελληνα επιχειρηματία και η δεύτερη από ξένο fund. Θυμίζουμε πως αρχικά, πριν η εταιρεία πτωχεύσει, είχε ενδιαφερθεί για τη μονάδα της Κομοτηνής γνωστός τουρκικός όμιλος.

Το κλειστό εργοστάσιο της Shelman στην Κομοτηνή περιφρουρούν από τον Μάιο του 2014 οι 92 εργαζόμενοι. Η Shelman πριν από τη χρεοκοπία της διέθετε δύο εργοστάσια σε Χαλκίδα και Κομοτηνή, η αξία των οποίων είχε αποτιμηθεί παλαιότερα σε 60 εκατ. ευρώ το καθένα, αλλά η μεγάλη πτώση της εγχώριας ζήτησης για προϊόντα ξυλείας λόγω της καθίζησης της οικοδομής και οι αθρόες εισαγωγές την οδήγησαν στη χρεοκοπία. Η Shelman προστέθηκε στη «μαύρη λίστα» των ελληνικών επιχειρήσεων που πτώχευσαν μέσα στους πρώτους πέντε μήνες του 2014, μετά τις Sprider, Neoset, Φωκά, Καρούζο κ.ά.

Πριν από μια 5ετία, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Η ύφεση, όμως, γινόταν εντονότερη. Και παρά τις υποσχέσεις για τη δημιουργία του μεγαλύτερου ομίλου ξυλείας στην Ελλάδα, μέσα σε μια 4ετία ήρθε η πτώχευση. Τον Ιανουάριο του 2010, ο βασικός μέτοχος κ. Αντώνης Αδαμόπουλος, με την ιδιότητα του νέου βασικού μετόχου της Shelman και μετά την εξαγορά της από την Alfa Wood έναντι 11 εκατ. ευρώ, ανακοίνωνε ότι όραμά του αποτελούσε «η ανάπτυξη και όχι η συρρίκνωσή της». Η πορεία τον διέψευσε.

Η προσπάθεια του επιχειρηματία να μηδενίσει τις ζημίες των 22 εκατ. ώς το τέλος του ’10, δεν απέδωσε. Κι αυτό, γιατί –όπως εκτιμούσαν άνθρωποι της αγοράς– η Shelman ήταν ζημιογόνος από το 2005, με αποτέλεσμα να μειώνει τα ίδια κεφάλαια και να αυξάνει τον δανεισμό της. Οι περικοπές και οι μειώσεις προσωπικού δεν πρόσφεραν τη λύση, ούτε η αίτηση για το άρθρο 99. Η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας κατά 70% τη διετία 2011-2013 έδωσε τη «χαριστική βολή» και η Shelman εξελίχθηκε στο «μεγάλο βαρίδι» για την Alfa Wood, προκαλώντας την έκρηξη του τραπεζικού δανεισμού στα 200 εκατ. ευρώ.

Εφόσον επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο της Shelman θα είναι η πρώτη φορά στην επταετή ύφεση που μια χρεοκοπημένη επιχείρηση που ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο κατόρθωσε να θέσει σε λειτουργία εργοστάσιο.